Huwelijk homo met lesbienne
Herman van Wijngaarden | 18 reacties | 14-03-2024| 09:55
Vraag
Kan een homo (niet) met een lesbienne trouwen om zo toch een maatje voor het leven te hebben bij wie hij thuis kan komen en alles kan delen, behalve het bed omdat die aantrekkingskracht er toch juist niet is? Er lijdt dan niemand (dus ook geen eventueel kind) onder en er wordt niet ingegaan tegen de Schrift, maar zij mogen wél onder Gods zegen leven samen en zich vastklampen aan trouw aan elkaar zonder dat ze zich te buiten gaan aan hun lusten elders?! Er zijn misschien ook ‘broer-zus(ver)houdingen’ -binnen een heterohuwelijk soms- waar beide lieden vrede mee hebben en niet voor in therapie willen. Lijkt mij vergelijkbaar. Toch?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Principieel lijkt me inderdaad niks mis met zo’n vorm van samenleven. Alleen hebben deze personen dan geen huwelijk, maar een vriendschap. Als ze zouden trouwen, is dat waarschijnlijk alleen maar voor de buitenwereld, om ‘praatjes’ te voorkomen. Daar is het huwelijk niet voor bedoeld. Bovendien beloven huwelijkspartners elkaar (om niet méér te noemen) trouw tot de dood hen scheidt. Dat is iets wat je aan deze samenlevingsvorm niet mag verbinden. Ik denk dat als een homo en een lesbienne willen samenwonen, ze daar open kaart over moeten spelen, zodat iedereen weet hoe ze samenwonen (of in ieder geval de kerkenraad).
Herman van Wijngaarden
Dit artikel is beantwoord door
Herman van Wijngaarden
- Geboortedatum:06-02-1963
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Driebergen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
- Mede-oprichter stichting Hart van homo’s
- Auteur van o.a. ”Oké, ik ben dus homo – over homoseksualiteit en het volgen van Jezus” en “Om het hart van homo’s – pastoraat aan homoseksuele jongeren” en "Leven als vrienden – een hoge vorm van liefde"
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In sommige gevallen kwamen er zelfs kinderen. Seksualiteit was dan enkel gericht op het zwanger worden. Deze relaties gaan daadwerkelijk een stuk dieper dan de vriendschap die hierboven wordt genoemd.
Is het bijbels om op deze manier het kruis te dragen wat je opgelegd is? Misschien wel, misschien niet. Het is beter te trouwen dan te branden.
Soms is het beter om mét mensen in gesprek te gaan, in plaats van over hen te praten.
Ik meen in je vraag te leczen dat dit jouzelf niet betreft, maar dat het meer een hypothetisch vraagstuk is.
Draai het dan eens om: zou jij met een partner van hetzelfde geslacht willen samenwonen, en diegene voor altijd trouw willen beloven als je niet meer als een broer-broer of zus-zus relatie zou hebben?
Ik kan me voorstellen dat dat niet prettig zou voelen, domweg omdat een huwelijk meer is dan alleen maar voor de buitenwereld één leven leiden.
Ik vind jouw reactie suggestief en vooringenomen.
Allereerst los je op seksueel gebied niets op door als homo te trouwen met een vrouw. De lust wordt niet weggenomen door een vrouw. Hooguit de fysieke aanraking en aandacht.
Dat het beter is te trouwen dan te branden is al helemaal een vreemde uitdrukking. Alsof trouwen het probleem zou oplossen. Wat een onzin! En wie ben jij om daar een oordeel over te vellen?
Laat mensen toch alsjeblieft in hun waarde en hun leven en liefde vormgeven op een manier die bij ze past.
En inderdaad Tonny, wat weet jij hier nou van, met je ik heb gehoord vaag dit soort stellen bla bla bla. Echt waar? En dan branden. Bah, de veroordeling die hieruit doorklinkt... De naastenliefde is soms ver te zoeken.
De samenleef-vorm die vraagsteller voorstelt, komt vaker voor. Van daaruit wilde ik aangeven wat mensen besluit om dit te gaan doen, en hoe ze dat ervaren. Niet om hier een oordeel over te geven, totaal niet. Het is mij om het even of, en hoe mensen het kruis oppakken dat hun gegeven is.
Ik besluit met 'of het bijbels is' en dat ik dat eigenlijk niet weet. Het is uiteindelijk een soort 'leugen'. En van daaruit refereer ik naar de laatste tekst. Wellicht kan het daar op toegepast worden, wellicht niet. Van dergelijke huwelijken weet ik wel dat soms een deel van de strijd wordt weggenomen. Soms loopt het alsnog uit op een scheiding.
Maar of het bijbels is, dat is een zaak tussen de persoon en tussen God.
@CrA als je die tekst van ouders verlaten en tot één vlees zijn zo letterlijk wilt nemen mogen er ook geen vrijgezelle mannen zijn want het is niet goed dat de mens alleen zij. Als vriend en vriendin (zonder intieme verbinding) samen wonen bijv als studenten onder elkaar mag wel, waarom deze, hoewel bijzondere, setting dan niet?
Ps ik vind @Tonny niet vooringenomen overkomen.
Mannen met homoseksuele gevoelens kregen vroeger wel het advies om maar snel met een vrouw te trouwen, dan zou het wel over gaan (andersom wellicht ook, maar dat weet ik niet). Dat goedbedoelde advies heeft heel wat onbegrepen lijden veroorzaakt. Een aantal jaar geleden schreef een oudere vrouw hierover een anonieme ingezonden brief in het RD. Misschien is het ook wel regelmatig goed gegaan, dat onttrekt zich natuurlijk ook grotendeels aan ons gezicht. Maar de noodkreet van die anonieme mevrouw is me altijd bijgebleven. Het moet ons erg voorzichtig maken met dit soort theoretische “oplossingen” in situaties van gebrokenheid.
Tjonge.
Of we accepteren gewoon dat sommige mensen homoseksueel (beter: lhbtiqa+) zijn en respecteren dat gewoon zonder al die veroordeling.
Wees lief voor elkaar.