Wonen en kerken in het buitenland
Ds. E. Gouda | 11 reacties | 26-02-2024| 09:56
Vraag
Ik woon in het buitenland en ik ga daar ook naar de kerk. Ik heb nog geen kerk gevonden die helemaal dezelfde theologie heeft als mijn reformatorische kerk in Nederland. Hoe maak ik een keuze als er geen kerk is met een theologie waar ik compleet achter sta? Er is hier bijvoorbeeld een kerk waar ze geloven dat je je redding kunt verliezen. Ze zijn daar wel tegen vrouwen in het ambt. Een andere kerk is presbyteriaans maar heeft een vrouwelijke dominee.
Antwoord
Beste vragensteller, bedankt voor jouw vraag. Laat ik vooropstellen dat ik geen ervaringsdeskundige ben. Het bijwonen van kerkdiensten in het buitenland blijft bij mij beperkt tot de vakantietijd. Ik probeer altijd een lokale kerk te bezoeken. Wonen en werken in het buitenland is van een andere orde.
Fijn dat je in het buitenland aansluiting zoekt bij een kerk. Maar welke kerk? Je kijkt nu door de bril van de Nederlandse context naar de huidige kerk. Dat lijkt me niet vruchtbaar, want het land waar je nu bent is niet Nederland. De eigen reformatorische opvoeding en kerkelijke achtergrond vind je niet in elk land een op een terug. Wat niet betekent dat je water bij de wijn moet doen... Dat is een andere zaak. Mogelijk helpen deze twee minimale voorwaarden in je zoektocht: zuivere prediking van het Evangelie en onderhouden van de zuivere bediening van de Sacramenten (vgl. Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikel 29).
Hoe ga je verder, want de dingen waar je tegenaan loopt zijn voor jou principieel? Zijn er mensen in je omgeving die je kerkelijk wegwijs kunnen maken in het land waar je bent? Of neem je biddend je plaats in en kan je op enig moment in gesprek gaan met jouw Bijbelse zienswijze op zaken waar het volgens jou schuurt? Het nalaten van de onderlinge samenkomsten is in elk geval geen optie (Hebreeën 10:25). Bovendien kan het bemoedigend zijn voor andere christenen als je als 'buitenstaander' hun diensten bezoekt.
Het bezoeken van erediensten staat voor mij niet gelijk aan het instemmen met het hele 'pakket'. Je bent een gast, geen lid. Buitenstaanders zien de dingen anders en soms scherper dan insiders. Mogelijk ontstaat op enig moment ruimte om een gesprek te voeren op hoofdlijnen. Misschien helpt ook dit: Eenheid in het nodige, vrijheid in het niet-nodige, in beide de liefde. Probeer met andere woorden te letten op wat samenbindt. De kerk is breder dan de kerk in Nederland. Het benadrukken van verschillen werkt kerk en christen scheidend. Neem de belijdenis van Nicea bijvoorbeeld als uitgangspunt voor het gesprek met anderen. Mogelijk zal het verrassen en zijn er meer overeenkomsten dan verschillen.
Ik wens je Gods zegen in je zoektocht.
Ds. E. Gouda
Dit artikel is beantwoord door
Ds. E. Gouda
- Geboortedatum:25-12-1968
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ben wél ervaringsdeskundige (Rusland, Duitsland en op dit moment Noorwegen).
Mijn persoonlijke ervaring is dat je de kerken zoals je in Nederland vind internationaal eigenlijk niet treft (uitgezonderingen daargelaten).
Voordeel is daarbij dat je de strijd tussen kerken onderling (die beste kenmerkend is voor Nederland) ook niet tegenkomt.
Als je inderdaad precies alle dogma's uit je (waarschijnlijk reformatorische) opvoeding wilt meenemen naar een niewe gemeente in het buitenland: dat gaat niet lukken.
Wel kun je ja aansluiten bij een lokale gemeente, en je zult ontdekken dat de kerk in algemene breder is dan de zuil waar je uit afkomstig bent. Let vooral op datgene wat je bindt, en niet op datgene wat jij vanuit je opvoeding anders ziet.
Wel één waarschuwing: mocht je ooit teruggaan naar NL: de kans dat je je daarna nog kerkelijk thuisvoelt in het relatief verzuilde Nederland is kleiner dan dat je nu denkt.
Kort gezegd is mijn conclusie dat het hier teveel draait om cultuur en traditie, waardoor m.i. de Bijbel inhoudelijk achteruit gaat qua betekenis. Mijn conclusie was ook dat de verschillen die wij hier kennen niet bestaan/hetzelfde zijn als in buitenlandse kerken en dus niet zo relevant zijn als sommigen willen suggereren. Het geeft denk ik ook verwijdering van de kerk omdat jongeren geen antwoord krijgen op waarom dingen zo erg bij het oude blijven, terwijl hier geen Bijbelse grond voor is. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kijk naar hoe een gemeente inhoudelijk is. Niet om wat ze precies doen/denken. Als hun belijdenis/grondslag goed is, dan zijn ze daarop aan te spreken als ze Bijbels gezien afwijken. En verschillen laten uiteindelijk ook de gebrekkigheid van ons mensen zien, dat we niet de Bijbel geheel kunnen bevatten en ook niet zonder zonden leven.
Juist als je ergens langer bent, zie je dat er ook in buitenlandse kerken dingen verkeerd gaan. Ook daar kunnen gemeenten uit elkaar vallen, ontstaan soms ruzies of zijn er voorgangers die op een te hoog voetstuk staan. Geen kerk is volmaakt. Ik zou er dus ontspannen instaan. Wees dankbaar voor de goede dingen die je er kunt leren en neem die mee voor de rest van je leven, bijvoorbeeld als het gaat om gastvrijheid. En wees dankbaar voor de goede dingen die je van huis hebt meegekregen en waarmee je de mensen daar misschien kunt dienen (met veel Bijbelkennis bijvoorbeeld).
Mocht je in je buitenlandse gemeente weinig geestelijk voedsel meekrijgen, dan kun je wellicht een dienst per zondag meeluisteren met je thuisgemeente of een preek luisteren via desiringgod.org (dat deed ik altijd).
Veel zegen!
Ik ben met je eens dat de traditie waar je uit voort komt waardevol is, en dat je je daar vanuit een soort deja-vu gevoel nog steeds in thuisvoelt.
En het feit dat ik hier als ex-pat nog steeds meelees duidt er ook op dat ikzelf ergens nog steeds niet los ben van de refozuil.
De verdeeldheid die in Nederland heerst, en de bizarre discussies over bijbelvertalingen, kledingregels en dergelijke leidt vooral af van de hoofdzaak, een hoofdzaak die je veel meer voelt en ervaart als die bijzaken in je nieuwe land niet bestaan.
Ik heb in heel veel landen kerken bezocht (ik schat zo'n 80 landen...), en ben in 4 verschillende landen lid geweest van een kerk (waaronder Nederland).
De verzuiling en het hokjesdenken ben ik buiten Nederland alleen in Canada en Australië tegengekomen.
En natuurlijk: ik ben nu een aantal jaar in Noorwegen, en zie ook wel dat het hier niet allemaal koek en ei is. Maar als ik ooit terug ga naar Nederland (wat overigens niet de planning is) weet ik vrij zeker dat ik me niet meer zal thuisvoelen in het verzuilde denken.
Overigens heb ik in Engeland ook mensen ontmoet voor wie het gebruik van de KJV (en Thee en Thou in het gebed) een soort lakmoesproef was - en ik heb veel van dezelfde mensen geleerd op het gebied van gastvrijheid en vrijmoedigheid. Misschien scheelt het dat ze daar geen RD hebben met opiniepagina's, en dat ze niet meer de luxe hebben om elkaar in het openbaar in de haren te vliegen.
Nog even voor de vraagsteller: blijf om je heen kijken. Ik vond de stad waar ik een jaar studeerde twee maanden voor ik vertrok een heel fijne bijbelgetrouwe gemeente. De rest van het jaar zat ik in een internationale kerk waar ik ook veel heb geleerd, maar die wat verder afstond van de gereformeerde traditie. Ik ging daar wekelijks naar een bijbelkring, waar ik ook regelmatig de bijbelstudie mocht leiden. Dan kun je weer dingen delen die je van huis uit hebt meegekregen. Je wordt tegelijk ook gedwongen om te onderzoeken waarom je bepaalde standpunten inneemt. Dat kan heel heilzaam zijn.
En de kerk is hier 300 ver vandaan...
We zijn nu dus even Baptist.
Maar ik vind de volgorde van de vraagsteller wat eigenaardig. Als je de kerk belangrijk vind dan zoek je dit soort dingen toch uit voordat je besluit om naar een ander land te verhuizen? Zo ik als doen als ik naar een ander dorp zou willen verhuizen...
