(Niet) wennen aan nieuwe huis

J.M. Strijbis | 9 reacties | 20-02-2024| 11:36

We wonen sinds enkele maanden in ons nieuwe huis. Een prachtig huis waar we heel blij mee zijn. We waren al even aan het rondkijken, maar we wilden er elke keer goed over na denken en niet zomaar een overhaaste beslissing nemen. We kwamen er al wel snel achter dat elk huis wel een nadeel heeft. Bij dit huis was er maar een nadeel. En dan ook nog eens een probleem wat alleen voor mij gold en niet voor mijn man. We waren overstag. Hebben het in gebed gebracht en een reëel bod gedaan. En het werd geaccepteerd.

Ik was blij. Het enige wat ik wel vaak dacht was: kan ik wennen aan de snelweg bij het huis? Want dat is het nadeel van ons huis. We zitten dicht bij de snelweg. Circa 250 meter er vandaan. En circa 800 meter bij diverse fly-overs vandaan. Aangezien ik dicht bij de snelweg ben opgegroeid (450 meter) en daar nooit last van heb gehad, dacht ik: het went vast wel. Maar toch voelde het niet lekker. Nu twee maanden verder, ervaar ik toch veel hinder. Ook binnen, maar zeker  in de tuin zitten vind ik niet prettig. Onze kinderen spelen graag buiten en zijn nog klein, dus daar zit ik bij.

Geestelijk gezien leer ik door deze situatie veel. Het brengt mij bij God met mijn vragen en ik realiseer mij dat ik kwetsbaar ben. Tegelijkertijd ben ik zoekend. Het is een aards iets waar ik last van heb. Verder hebben we het zo goed. Het voelt zo ontevreden. Overigens ben ik naar mijn mening niet ontevreden aangelegd. We hebben tot nu toe in twee huizen gewoond (een huurhuis en een koophuis). Daarbij heb ik nooit gedacht: het is klein, dit mis ik o.i.d.

Wat vraagt God hierin van mij? Er zijn veel mensen die honger hebben en in een tent leven. Stel dat ik niet kan wennen, is het dan Bijbels wel verantwoord dat ik weer verhuis? Met alle kosten van dien. Financieel zou het wel mogelijk zijn, maar in mijn geweten vind ik dit lastig. Overigens veroordeel ik mijzelf er niet om. Voordat we er gingen wonen ben ik diverse keren wezen luisteren, heb ik met buren gesproken enzovoorts, maar klaarblijkelijk kun je dingen soms pas inschatten wanneer je er daadwerkelijk woont.

Dag vragenstelster,

Dank voor het delen van de situatie. Het lijkt mij lastig als je zo in tweestrijd bent. Als ik je casus goed tot mij door laat dringen (het duurde even een tijdje), zie ik dat je, door er woorden aan te geven, meer helderheid krijgt. Ik noem de dingen die ik lees:

"Een prachtig huis waar we heel blij mee zijn".
"We kwamen er al wel snel achter dat elk huis wel een nadeel heeft".
"Hebben het in gebed gebracht en een reëel bod gedaan. En het werd geaccepteerd. Ik was blij".
"Geestelijk gezien leer ik door deze situatie veel. Het brengt mij bij God met mijn vragen en ik realiseer mij dat ik kwetsbaar ben".
"Het is een aards iets waar ik last van heb".
"Verder hebben we het zo goed".
"Het voelt zo ontevreden".
"Financieel zou het wel mogelijk zijn, maar in mijn geweten vind ik dit lastig".

Er staan ook wat andere dingen in waarmee je de andere kant aangeeft. Zelf wonen wij aan een weg, die veel en veel drukker is dan wij eerst vermoedden. En daar zitten wij 20 meter bij vandaan. Wij hebben geleerd om er niet de aandacht aan te geven die wij er aan zouden kunnen geven. Alles wat je aandacht geeft, groeit immers.

De vraag die je stelt: "Is het dan Bijbels wel verantwoord dat ik weer verhuis"? Ik weet niet of de Bijbel daar rechtstreeks een antwoord op geeft. Je geeft zelf aan dat je de beslissing in gebed genomen hebt. En kennelijk is het in die weg aan jou toevertrouwd. Zo lees ik dat tenminste. Het lijkt mij dan ook goed om te behouden wat je hebt.

J. M. Strijbis

Dit artikel is beantwoord door

J.M. Strijbis

• Geboortedatum:
  16-06-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Gouda
• Status:
  Actief

167 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven