Zoon hoort alleen bijbel aan tafel
Ds. J.A. van den Berg | 13 reacties | 29-01-2024| 08:02
Vraag
Wij vinden het een goed gebruik om na het eten als gezin de Bijbel te lezen. We zijn dat van huis uit ook gewend. Verder lees ik zelf veel tussendoor de Bijbel via een leesplan. Maar onze volwassen zoon hoort het alleen aan tafel. Verder is hij niet heel erg geïnteresseerd. Hij leest ook ‘s avonds geen dagboek of Bijbel. En op deze leeftijd dat verplichten, kan niet meer lijkt ons. Een goed gesprek of een opmerking proberen we zeker te voeren als de opening daar is, dan is hij welwillend. Je merkt dan snel een beetje milde ‘afweer’ van, “moet dat nu, of klaar nu, stop nu maar.” Hij vindt het fijn voor ons dat wij onze troost hebben gevonden in het offer van Christus voor ons persoonlijk, maar hij heeft er geen behoefte aan, het doet hem niks. Dat geeft veel verdriet.
Wij zitten met de volgende praktische vraag: hoeveel zin heeft het om de Bijbel van a-z te lezen op deze momenten aan tafel. We zijn nu in de profetieën aan het lezen: de last van Egypte, de last van... enzovoorts. Ik hoor mezelf praten en denk: wat heeft dit voor zin. Hier heeft onze zoon niks aan, hij snapt er toch niks van. Werkt dit niet averechts? Kunnen we niet beter iets anders lezen wat meer aanspreekt en verduidelijkt, bijvoorbeeld het boek “Rondom de enge poort” of iets dergelijks.
Een dagboek waar er heel veel van zijn is vaak erg selectief en met de geijkte dingen en uitdrukkingen. Weinig die heel kernachtig de spijker op de kop slaan. We willen ook niet iets in gang zetten wat onge(be)dachte gevolgen heeft, zodat onze zoon nooit meer uit de Bijbel hoort of selectief wordt in wat er gelezen wordt. De hele Bijbel is van belang en Gods geïnspireerde Woord. Wat is uw advies hierin?
Geeft u straatarme Egyptische christenen een onvergetelijke Kerst?
In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een christelijke Egyptische familie te doneren. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden.
Antwoord
Een verdrietige situatie inderdaad voor jullie als ouders. Wel positief dat hij aan tafel bij het Bijbellezen is. Ik kan begrijpen dat jullie bepaalde gedeelten in deze situatie voor hem als minder nuttig ervaren. Het lijkt me niet verkeerd om die gedeelten niet te lezen waar hij bij is. Er zijn veel gedeelten in de Bijbel die wel aanspreken. Mogelijk kunnen jullie een kort gedeelte uit de Bijbel lezen en een kort uitleggend stukje erbij. “Rondom de enge poort” zou inderdaad kunnen. Zelf vind ik J. C. Ryle ook vaak duidelijk en kernachtig. Wij lezen regelmatig zijn dagboek met de titel “Gouden momenten.” Het lijkt me wel belangrijk om na te denken hoe deze verandering over zal komen bij jullie zoon en dit eventueel aan hem uit te leggen.
Gebed voor jullie zoon en het leven met de HEERE voorleven blijven van groot belang. De HEERE is machtig en genadig om jullie zoon op Zijn tijd en wijze te bereiken.
Ds. J. A. van den Berg,
Sint Anthoniepolder
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. van den Berg
- Geboortedatum:04-02-1967
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sint Anthoniepolder
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als voorbeeld: toen wij thuis de sv lezen, kregen we alleen maar vragen als 'wat betekent dat woord, ik snap de zin niet, wat staat er nou?'
Nu we de 'bijbel in gewone taal' lezen, krijgen we veel meer inhoudelijke vragen over het te lezen gedeelte. Mijn kinderen zijn 10 en 12. In jullie geval is de HSV misschien beter passend. Hoewel ik zelf de bijbel in gewone taal ook prettig vindt. Sommige gedeelten komen veel beter bij mij binnen, omdat de taal zo hedendaags is.
Niet alle vertaalde woorden vind ik even passend. Zoals het 'Heer' ipv 'Heere' en veel 'je/jou' ipv u. Maar dat verander ik zelf tijdens het lezen.
Begrijpen wat je leest/ wat er gelezen wordt is zó belangrijk.
En zo moeilijk is het helemaal niet hoor!
Waar een wil is, is een weg.
Ik blijf het een vreemd argument vinden dat men dan maar extra moeite of studie moet gaan doen om te begrijpen wat er staat ipv. Gods woord up-to-date (lees: zo bereikbaar mogelijk) te houden voor de huidige en toekomstige generaties ipv. te verwaarlozen. Als men exact wil weten wat er staat en elk woord telt dan zal kan men altijd nog (niet alleen de SV) de andere versies ter hand nemen.
Als je om 18:30 vermoeid over je andijvie zit te starten dan moeten de woorden moeiteloos binnen kunnen komen.
Hoewel rondom de enge poort een prachtig boek is, is het juist voor mensen die blijven dralen rond de poort(bekering) dat is niet van toepassing bij jullie jongen, is niet juist Gods Woord als het middel om tot God geleidt te worden?
Je zou kunnen kiezen om de ene x uit het OT te lezen en de andere x het NT.
Zo heb je afwisseling.
Blijf iig uit de Bijbel lezen met jullie jongen.
Hij is getrouw!
In de regel is dat niet een-op-een te vertalen naar de situatie van nu. Velen onder u hebben daar moeite mee en houden toch vast om van huis uit geleerd de Bijbel van kaft-tot-kaft voor te lezen. Je worstelt jezelf door een brei van moeilijke teksten (bestaan die wel?) in de hoop dat je er iets van begrijpt.
Is het verkeerd om de (bijna) chronologische volgorde te lezen? Nee, gelukkig niet. Iedere voorlezer heeft een dubbele taak: wat staat er werkelijk en wat voor antwoord zou men geven als er een vraag gesteld zou worden. Het interactief actief Bijbellezen is een typische Joodse aangelegenheid die volop onder ons wordt toegepast.
Voorlezen aan tafel is geen sluitstuk na de maaltijd. Het heeft een functie: lezen en uitleg.
Wie alleen maar leest functioneert als "een wegwijzer". Wie leest en uitleg geeft is "een gids" die met je meeloopt naar de plaats van bestemming. Onderweg legt deze uit wat hij ziet en tegenkomt. Dat is een veel betere weg naar het einddoel waar "een gids" je wil brengen.
De originele tekst is zo diep waardevol en veelzeggend dat ik persoonlijk niet eens een 'makkelijke' vertaling wíl.
Wat leuk dat u ook de Hebreeuwse taal machtig bent.
"Hij vindt het fijn voor ons dat wij onze troost hebben gevonden in het offer van Christus voor ons persoonlijk, maar hij heeft er geen behoefte aan, het doet hem niks. "
Het is begrijpelijk dat dit verdrietig voor u is.
Is er ruimte voor hem om te vertellen hoe hij denkt over de zin van het leven? Waar haalt hij troost uit ? Wat zijn voor hem inspiratie bronnen? Misschien kunnen er gesprekken ontstaan waar u dan een passend deel uit de Bijbel bij kunt zoeken. Samen onderzoeken, luisteren, elkaar respecteren.
