Ik durf niet te zeggen dat ik bekeerd ben
Ds. A. Kot | 31 reacties | 09-01-2024| 16:03
Vraag
Ik ben een jongere die graag Gods wil, wil navolgen. Ik wil graag dat de Heere alle eer toekomt. Als ik in mijn hart kijk, dan heb ik ook oprechte liefde voor God, tenminste dat denk ik. Gods barmhartigheid wekt liefde op tot Hem in mijn hart. Toch durf ik niet te zeggen dat ik bekeerd ben. Ik weet niet hoe ik Christus door een waarachtig geloof moet aannemen. Ik worstel er zo mee en vind het vreselijk moeilijk en ingewikkeld. Eerlijk gezegd begrijp ik er niks meer van. Vaak ben ik wanhopig en loopt alles vast in m'n leven.
Ook zegt de een weer iets anders dan de ander. De een zegt: de liefde tot God is een kenmerk van de wedergeboorte. Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. Uit de kenmerken mag ik dan weten dat de Heere mij heeft wedergeboren. Dat geeft mij wel hoop, maar het voelt dan alsof ik de Heere Jezus verstandelijk aanneem.
Weer een ander zegt: dat ik alleen God lief kan hebben door het geloof dat Christus mijn zonde heeft weggedragen. Hoe zou ik immers God lief kunnen hebben, als ik nog niet met Hem ben verzoend door Christus? Dus dan is de conclusie, mijn liefde tot God is geen oprechte liefde, maar wat ervaar ik dan in mijn hart? Ik voel oprecht liefde tot God.
Zou een dominee mij kunnen helpen met mijn worstelingen. Ik begrijp het allemaal niet meer.
Antwoord
Beste vragenstel(l/st)er,
Dank voor je openhartige vraag. Het is een zaak waar velen met jou mee worstelen. Laat me het volgende mogen zeggen.
Het is van groot belang dat je beseft dat er in jou geen enkel goed is en geen enkele grond voor de zaligheid te vinden is. Een zondaar wordt alleen maar zalig op grond van het werk van de Heere Jezus. Omdat Zijn gerechtigheid en heiligheid ons worden toegerekend. Dat gebeurt als wij Jezus Christus door een waar geloof worden ingelijfd (dat is van Gods kant gesproken) en aannemen (dat is van onze kant gesproken). Zie zondag 7 Heidelbergse Catechismus. Beide kunnen er niet zonder elkaar zijn. Waar het ene is daar is ook het andere. We hoeven ons ook niet met Gods zijde bezig te houden, maar wel met de onze. Uit ons aannemen van, omhelzen van en vertrouwen op Christus blijkt onze inlijving in Hem.
Nu zul je je tevreden moeten stellen met het evangeliewoord dat zegt dat ieder die op Christus vertrouwt, Hem aanneemt als Zaligmaker en Hem liefheeft, vergeving van zonden en eeuwig leven ontvangt. Op dit woord, deze belofte en proclamatie mag je rusten door het geloof. Het is de waarheid. Wie dit doet ontvangt de beloofde zaken.
Wat voel je ervan? Daar is de Heere vrij in. In wat je ervan voelt en wanneer je dat voelt. Maar ook nu moet gezegd worden: het gevoel is de grond niet. Het fundament is werk van Christus, in de belofte aangeboden en door het geloof aangenomen.
Nu zul je altijd aan jezelf moeten wanhopen en met Luther zeggen: met ons is het niets gedaan. Maar nu tevreden zijn met het Lam. Jezus alleen. Aan Hem hangen door het geloof. Op hoop tegen hoop. Dan kom je niet beschaamd uit.
Je ds. A. Kot
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Kot
- Geboortedatum:25-12-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Huizen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Jacobus 2:26
Voor discussies kun je ook gebruik maken van het forum dacht ik. Maar misschien wordt dat al gedaan.
Ja, het woordje geest in de Bijbel is heel lastig. Heb je dat zelf zo gelezen of heeft iemand je dit zo uitgelegd? En waarom vul je zelf Geest in bij verstand in Luk. 10?
Woorden zoals, geest, verstand, vlees, ziel, bloed, psyche etc. lijken vaak dubbel gebruikt te worden in de Bijbel. Bijv. het woord 'ziel' kan in het algemeen 'leven' betekenen maar er kan ook je 'onsterfelijke zijn/ je ik' bedoeld worden.
Met het woordje 'geest' kunnen dus verschillende dingen bedoeld worden. Daarom moet je altijd proberen om vanuit de context erachter te komen wat er daar in die tekst precies bedoeld wordt. Wij gebruiken 'geest' inderdaad ook wel eens in de zin van verstand: "Die heeft nog een heldere of pientere geest zeg!" Maar met de Bijbel kun je nooit zomaar zeggen geest=verstand. Ik heb er wel wat onderwijs over gehad maar of ik het helemaal zie zoals het er staat in het Woord...(?)
Zelf kan ik geen Grieks maar via www.blueletterbible.org kun je toch een heel klein beetje van de woorden proeven. En vanuit het Engels zie je soms ook meer onderscheid in de woorden. Maar eigenlijk heb je hier dus een dienstknecht/doulosje voor nodig die de grondtalen beheerst.
Wat ik wel kan zien is dat er verschillende woorden staan:
Lukas 10:27 : Verstand = dianoia (mind, understanding, imagination)
Romeinen 8:16: Zijn Geest getuigd met onze geest = 2x pneuma (o.a. spirit, Holy Ghost, human (spirit), (evil) spirit, (Jesus' Own) ghost etc.)
Jak. 2:26 geest = pneuma
(...)
II the spirit, i.e. the vital principal by which the body is animated:
A. the rational spirit, the power by which the human being feels, thinks, decides
B. the soul
(...)
Ik zou zeggen: pneuma is het leven van je hart. Waar je hart naar uitgaat. Van waaruit je denkt, voelt, beslist en handelt.
Ook gehandicapte kinderen met weinig verstand kunnen toch veel van de Heere geleerd hebben met hun hart. En mensen die dement worden kunnen heel veel van hun geheugen verliezen maar de Heere bewaard hun geest. Omdat Hij Zichzelf geopenbaard heeft in Zijn Woord zodat je ook weet/ondervindt dat Hij het alleen is.
Je hebt het weten van je hart en het weten van je verstand. En inderdaad als de Heilige Geest je verstand niet verlicht dan kan het wel eens zijn dat je het weten van je hart niet goed kunt duiden of dat je door kwaad licht verrast wordt. Zo kun je met de kennis van je verstand de kennis van je hart verkeerd uitleggen. En als je dan geestelijk ook nog een verkeerde opvoeding krijgt dan leer je een verkeerde taal aan die steeds verder weggaat van de Bijbelse taal.
Mogelijk zegt u: Jazeker, ik roep en bid om de genade van de belofte, maar als de volkomen belofte voor mij in het bijzonder niet is, dan kan ik er ook nooit deel aan krijgen.
Laat ten eerste opgemerkt dat, hoewel de belofte volkomen is, zij echter ook onbepaald is. En hoewel deze belofte in het algemeen gegeven wordt, zo wordt nochtans geen mens uitgesloten. Zodat niemand in de wereld, die onder her Evangelie leeft, in waarheid kan zeggen dat hij niet bedoeld wordt in de belofte
Aangezien dan God u niet bij naam heeft uitgesloten en er ook geen oorzaak is die u buiten sluit, zo is het dan een verschrikkelijke zonde dat u uzelf buiten sluit.
Deze twistende gedachten en moedeloosheden komen voort uit de hel. Het is de satan en uw eigen boos hart die u moedeloos maken
U denkt dat wanneer u een bijzondere belofte zou hebben, waarin uw naam wordt genoemd, dan zou u geloven. Maar is dat niet hetzelfde dan wanneer er een belofte is aan zondaren, ja aan de voornaamste van de zondaren, met het bevel om te komen en de belofte aan te nemen en deze in het bijzonder op uwzelf toe te passen?
Laat in de tweede plaats opgemerkt worden dat de algemene belofte u een drangreden in handen geeft, waarop u pleiten mag en zeggen: Heere! Gij, die mij Uw genade aanbiedt, O! Wil ze krachtdadig op mij toepassen. U, die mij een belofte gegeven hebt, laat mij niet door ongeloof achter blijven en ze missen!
U! Die mij de uitwendige middelen schenkt, O! Schenk mij ook de inwendige genade! Wanneer u zo zuchtende bent naar de Heere, dan zou dat een BLIJK zijn dat de algemene belofte, u op een bijzondere wijze toekomt. Bovendien dat uit kracht van de belofte, iets van het geestelijk leven in u begonnen is! Net zoals het zuchten van een mens een blijk is van het natuurlijke leven.
Indien u bevindingen hebt van die verborgen zuchtingen van het hart (!!) naar de genade van de belofte, ja van zuchtingen die mogelijk niet met woorden uitgedrukt kunnen worden, onuitsprekelijke zuchtingen, zo moet ik u tot uw vertroosting zeggen dat het een blijk is dat de Geest van Genade al tot u gekomen IS!! ( Rom 8-26)
Written by a true ambassador from Christ.
Ralph Erskine
Hendrik DeWit
Canada
Toen ik dat begreep en zag hoe groot Gods genade daarin is, werd ik een ander mens en ga ik met grote blijdschap mijn weg. Samen met God.
Jezus is nijn redder. Dankbaar en blij.
De leestip van het boekje van ds de Hoest is zeker aanbevolen ik heb het zelf ook, en aan verschillende zoekenden zielen uitgedeeld.
Heel herkenbaar de strijd van de vraagsteller zelf heb ik 17 geworsteld met de toeeigening en op een onmiddellijke wijze tot de zekerheid gebracht. Ik herken mij ook zeker in hetgeen vrouwkezondernaam schrijft, het had zo niet gehoeven via een omweg. wat een wonder dat de HEERE Zijn handen niet van mij afgetrokken heeft. Hij is het die mij ondanks mijn dwaasheid geleid heeft.
Vraagsteller God doet wat Hij belooft, Hij laat nooit los wat Hij begon
(Oef, bijna vergeten te antwoorden. :)) Je moet ook niet zo snel reageren Samanthi, want dan kruisen onze antwoorden elkaar. ;)
Met goede en mooie dingen bedoel ik je eigengerechtigheden. "Die mooie dingen zijn het waardoor je Hem niet helemaal nodig hebt en waardoor je Jezus gekruisig hebt." Dat zijn dus ding waardoor je nog hoop hebt dat het goed komt maar waardoor je geen volkomen Lam nodig hebt. Dan hou je nog iets vast in je handen waardoor je niet de Gave van de Vader kan aannemen. Dat kunnen goede werken zijn of je achtergrond/afkomst, je Bijbelkennis of drang om te evangeliseren. Maar dat niet alleen ook mooie gevoelens horen daarbij. Zelfs gevoelens van liefde. Of gezichten of Bijbelteksten die je gekregen hebt.
Wat ik bedoel te zeggen: Je mag mensen bemoedigen want de Heere wacht om genadig te zijn. Hij is zo gewillig en Hij is machtig! Je mag vertellen wat jij zelf van Hem geleerd hebt Wie Hij is. Maar mensen moeten geen mensen gaan bevestigen en verzekeren. Dat doet de Heere Zelf. Juist in de benauwdheid, juist in de worsteling verzekerd Hij Zelf Zijn Eigen werk.(Rom. 5) Zodat hun ogen op Jezus gericht worden. Niet op mooie dingen in hun eigen hart of wat anderen daarvan zeggen. Zodat ze net als Jacob vastgepakt worden en wordtelen en zeggen: Heere, ik laat U niet gaan tenzij dat Gij mij zegent! Want dat wil Hij zo graag.
Dan moet er overblijven: Ik ben het eigendom van Jezus Christus... Die aan mij gegeven van Israëls God en mij gekocht heeft met Zijn kostbare bloed.
Verder bidt ik, de hele kerk van Nederland, om met elkaar de hele Romeinenbrief achter elkaar te lezen. Het is één brief niet wat losse teksten. (En lees die eens voor in de kerk i.p.v. een leespreek. Dat deden ze in de vroege kerk ook...) Voor een gezonde Bijbelse taal in dit tijdperk van spraakverwarring na het bouwen van onze eigen Babelkerken. En voor een gezond geestelijk leven. Zodat niet meer het zieke gezond genoemd wordt en het gezonde ziek. Opdat de wijnstok in ons land herstelt wordt. Dan zal stam geplant ter liefde van Zijn Zoon weer vruchten dragen.
Leestip: "Geloven doe je zo" van Anne van Olst.
Dankjewel voor je uitgebreide antwoord, ik begrijp wat je bedoelt, je kunt niemand bevestigen dat moet de Heere doen, toch denk ik dat je vanuit de Schrift wel mensen mag bemoedigen en bevestigen, dat doet Paulus ook, hier als Paulus waarschuwt voor dwaalleraren bemoedigt hij de mensen uit Kollosse...
Kolossenzen 2
6 Gelijk gij dan Christus Jezus, den Heere, hebt aangenomen, wandelt alzo in Hem; 7 Geworteld en opgebouwd in Hem, en bevestigd in het geloof, gelijkerwijs gij geleerd zijt, overvloedig zijnde in hetzelve, met dankzegging.
Of als Paulus uitlegt hoe het op de laatste dag gaat met de opstanding:
Kolossenzen 2
6 Gelijk gij dan Christus Jezus, den Heere, hebt aangenomen, wandelt alzo in Hem; 7 Geworteld en opgebouwd in Hem, en bevestigd in het geloof, gelijkerwijs gij geleerd zijt, overvloedig zijnde in hetzelve, met dankzegging.
Maar ook Paulus vergiste zich weleens, denk aan Demas.
Dus wel bemoedigen vanuit de Bijbel, maar alleen de Heere kent het hart en het blijft tussen de Heere en je eigen ziel.
Al waren ze rood als karmozijn,ik maak ze als de witte wol,zo zuiver en rein.
- 1
- 2
