Breuk dreigt voor broeders van hetzelfde huis
Ds. C.J.P. van der Bas | Geen reacties | 13-06-2003| 00:00
Vraag
Het doet mij enorm pijn als ik zie hoe broeders van hetzelfde huis door het SOW-proces van elkaar losgescheurd dreigen te worden. Dat deze fusie niet vanuit oprechte bijbelse gevoelens wordt gestuurd zijn we ongetwijfeld met elkaar eens. Maar nu de synode bereid is om de gereformeerde belijdenis binnen de betreffende modaliteit (Ger. Bond) volledig te erkennen, is er toch geen reden meer om ons af te scheiden van deze door en door zieke kerk? Door de ingenomen standpunten van de hervormde synode inzake tal van ethische kwesties (denk aan het homohuwelijk) is deze kerk al verworden tot een leugenkerk (waar overigens de bijbelse waarheid nog volop verkondigd kan en mag worden). De fusie maakt haar niet beter, nog slechter. Juist omdat de gereformeerde belijdenis wordt erkend en de tucht uitgeoefend mag worden kunnen we ons toch niet afscheiden? Sterker. Is het enerzijds niet onze roeping als hervormd-gereformeerden om straks in de gefuseerde kerk de synodeleden te wijzen op haar 'tekortkomingen'. En anderzijds, mogen we als hervormd-gereformeerden elkaar wel los laten? Broeders van hetzelfde huis die met hete hoofden en koude harten tegenover elkaar staan. Het wil er bij mij niet in dat dit van de Heere is. Of we blijven met z'n allen, of we gaan samen weg. Maar we gaan niet uit elkaar. Dat nooit!
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
De pijn van het uiteengaan van broeders van hetzelfde huis door het SoW-proces. Dat is wat mij het meest treft in de vraag die ik te beantwoorden kreeg. De vraagsteller begint en eindigt ermee.
Dat geestelijk met elkaar verbonden broeders met hete hoofden en koude harten tegenover elkaar staan, kan niet van de HEERE zijn, wordt terecht gesteld. Er is als het daarover gaat, genoeg om beschaamd het hoofd over te buigen in hervormd-gereformeerde kring. Wat zou er veel gewonnen zijn wanneer alle gereformeerd gezinde geestverwanten in de NHK tot dezelfde stellingname konden komen als de steller van de vraag: Of we blijven met zijn allen of we gaan samen weg. Maar we gaan niet uit elkaar. Dat nooit!
Woorden die me diep raken. Woorden die een sterk appèl doen op de roeping om zich door een ongeestelijk proces als dat van SoW toch niet uit elkaar te laten drijven! Niemand binnen de Gereformeerde Bond in de NHK zit op SoW te wachten. Niemand begeert het. We zijn er samen principieel tegen. Ook nu een handreiking door het moderamen van onze synode is gedaan, waardoor nog eens wordt onderstreept, dat een kerkenraad en een gemeente plaatselijk zich houden mag aan de Schrift en aan de gereformeerde belijdenis, overigens zonder de andere belijdenissen en de andere gemeenten af te schrijven.
Het verschil zit hem in de vraag: of de akeligheid die de SoW kerk brengen zal een absoluut verschil betekent met de huidige situatie in de NHK of een relatief verschil. Principieel onaanvaardbaar en dus onoverkomelijk of principieel onaanvaardbaar maar overkomelijk als het helemaal móet van synodewege.
De vraagsteller heeft gelijk dat de NHK nu ook bepaald niet de schoonheidsprijs verdient.En dan zeg ik het veel en veel te voorzichtig. Onze kerk is dood en dood ziek. Waar leid ik dat uit af? De NHK heeft ten tijde van de Reformatie een grondslag gekregen in de Schrift en in de Drie Formulieren van enigheid: Nederlandse Geloofsbelijdenis, Heidelbergse Catechismus en Dordtse Leerregels. Die heeft onze kerk nog steeds. Zonder dat in de grondslag van onze kerk belijdenissen staan die de ene bijbels gereformeerde waarheid in genoemde formulieren tegenspreken of zelfs maar afzwakken. Het basisprincipe van de NHK is dus na al die eeuwen nog steeds hetzelfde.
Kijken we echter naar de praktijk van het kerkelijke leven, dan moet ons de schrik wel om het hart slaan. Zo ver als men en in de synode en in de classicale vergaderingen en in de kerkenraden en gemeenten her en der durft afwijken van het basisprincipe dat onze kerk heeft. Het zou te ver gaan om van dat afwijken allerlei voorbeelden te geven. Iedereen die in de NHK een beetje om zich heen gekeken heeft, kan daar genoeg van weten. Toch, vanwege dat deugdelijke basisprincipe, durf ik de NHK geen leugenkerk te noemen, zoals in de vraag gebeurt.
Alle jaren dat de Gereformeerde Bond in de NHK bestaat, is gezegd en geschreven, dat wij in dat basisprincipe van onze kerk een pleitgrond hebben bij God, waarop wij onze gebeden om herstel van onze kerk mogen neerleggen. En een rechtsgrond om in de kerkelijke vergaderingen onze kerk terug te roepen naar haar oorspronkelijke basis.
Hoe is dat echter met de PKN? Waarin hervormd gereformeerden een verklaring aangeboden krijgen dat zij zich gebonden weten aan de gereformeerde belijdenis (de synode moet dat nog goedkeuren!). En zij hun plaatselijke gemeente vrij kunnen houden van die dingen die zij met die belijdenis in strijd achten. Maar ondertussen maken ze deel uit van een kerk, waarin de waarheid volgens de gereformeerde belijdenissen er één van meerdere is. En waarin de leer van goed en kwaad (ethiek) die gefundeerd is op diezelfde belijdenissen er één van meerdere is.
Je hoeft zélf andermans meningen over geloof en manier van leven niet over te nemen. Maar je moet wél erkennen en respecteren dat die andere meningen in de PKN wettig aanwezig zijn en wettig uit de Bijbel kunnen worden afgeleid. Om de duidelijkste voorbeelden daarvan te noemen:
1. Dat de H. Doop en het H. Avondmaal bedoeld zijn om het geloof te laten ontstaan.
2. Dat een kind dat niet gedoopt is, niet zalig kan worden.
3. Dat de H. Doop de erfzonde van een kind afwast.
4. Dat het noodzakelijk is eerst te biecht te gaan alvorens ten Avondmaal te gaan.
5. Dat het H. Avondmaal zoals de luthersen (en de roomsen) het zien ook een wettige, bijbelse vorm van H. Avondmaal is.
6. Dat het mogelijk is om de genade, die je eenmaal ontvangen hebt, weer te verliezen.
7. Dat het mogelijk is dat er bisschoppen in de kerk worden toegestaan.
8. Dat God Zich niet in de schepping en in het onderhouden van de schepping bekend maakt; evenmin in Zijn besturen van de geschiedenis van de wereld. En dat dus ieder zich verontschuldigen kan bij God, die nooit met de Bijbel in aanraking is geweest.
9. Dat alleen Jezus Christus het (gezaghebbende) Woord van God is. En dat dus geen enkel Bijbelwoord voor alle tijden en plaatsen blijvend gezag heeft.
10. Dat de genadige uitverkiezing door God van zondaren slechts een algemene verkiezing is en geen persoonlijke.
11. Dat de rechtvaardige verwerping door God van zondaren een leer zou zijn die strijdt met de Bijbel.
12. Dat het om het even is of kinderen van kerkelijk meelevende ouders gedoopt worden ja of nee.
13. Dat het mogelijk moet zijn om kinderen ten Avondmaal te laten gaan.
14. Dat iemand die geen belijdend lid van de gemeente is het recht geniet om ambtsdragers te kiezen en tot ambtsdrager te worden gekozen. Waarbij zijn ja woord bij de te stellen vragen in de dienst van bevestiging meteen kan gelden als zijn belijdenis.
15. Dat de lichamelijke relatie van personen van gelijk geslacht in een kerkdienst gezegend wordt.
Mijn grote vraag is: Kan iemand die de Bijbels gereformeerde waarheid van harte is toegedaan, er toe overgaan om tot een kerk te gaan behoren waarin hij al die verwerpelijke meningen en praktijken niet tot de zijne hoeft te maken, maar waarin hij wél moet erkennen en respecteren dat genoemde meningen en praktijken er wettig in de kerk zullen zijn en wettig uit de Bijbel kunnen worden afgeleid.
Ik sta hier persoonlijk voor een onmogelijkheid. En naar mijn begrip moest elke hervormd-gereformeerde hier voor een onmogelijkheid staan. En kunnen we samen voor God en Zijn ene Woord niet anders dan achterblijven, wanneer het onverhoopt tot een fusie van kerken komt. Hervormd blijven op het oude basisprincipe. Hervormd blijven volgens de regels van de Hervormde kerkorde. Kan het niet dat we samen meegaan. En volgens mij kan dat inderdaad niet. Laten wij dan samen achterblijven.
We moesten wel alle dagen bidden, dat God het onheil keert van een kerk die de naam van kerk niet dragen kan. Wie weet, God mocht Zich nog ontfermen. Over de hervormd-gereformeerden, zo hopeloos verdeeld. Maar ook over het geheel van de NHK en over de andere kerken in ons land.
Woudenberg, ds. C. J. P. van der Bas
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J.P. van der Bas
- Geboortedatum:23-03-1960
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Woudenberg
- Status:Inactief