Opnieuw belijdenis van mijn geloof doen

Ds. B. J. van de Kamp | Geen reacties | 20-07-2023| 16:29

Vraag

Ik -een vrouw van middelbare leeftijd- heb vele jaren terug openbare belijdenis gedaan. Als ik terug kijk was dat toen niet echt uit geloof; maar om te handelen naar de druk en verwachtingen van familie en gemeente. Inmiddels ben ik zover dat ik nu wel echt met hart, mond en ziel “ja” zou kunnen zeggen; en ik zou daarom graag opnieuw belijdenis van mijn geloof doen. Mag dat? Graag antwoord van een Gereformeerde Bondspredikant.


Antwoord

Geachte zuster in de Heere,

Dank voor uw vraag.  Allereerst excuses voor de lange tijd dat u moest wachten. Door vakantie en een misverstand heeft het veel langer geduurd dan gewenst.

Uw vraag is heel herkenbaar. Ik denk terug aan de belijdenisdiensten die ik heb mogen voorbereiden door de belijdeniscatechese, aannemingsavond en openbare belijdenis van het geloof. De wijkouderlingen bezochten ook altijd deze aanstaande lidmaten. Heel vaak kwam dan van een aantal de volgende ervaring: “Wat mooi dat de jongere of oudere die ik bezocht heb zo bewust en positief belijdenis gaat doen. Ik was best wel jaloers, omdat het bij mij zo niet is geweest. Ik heb het eerlijk gezegd gedaan omdat het moest, of omdat ik gewoon de catechese wilde afronden!” 

Wat doe je daaraan? Allereerst dankbaar zijn dat er in deze geseculariseerde tijd toch het werk is van de Heilige Geest dat doorgaat. Mogelijk juist wel dieper dan in een tijd waar de cultuur veel positiever stond t.o.v. het kerkelijk leven. Je ziet dat in het laatste er ook gewoonte en vanzelfsprekendheid kan komen. 

Zo heeft elke tijd zijn eigen gevaren. Heel lang wachten tot alles voelt zoals je het wilt voelen kan ook heel nadelig werken, zelfs zo dat er niets meer van komt. Het laat zien dat wij in een gebroken wereld leven. Toch hebben wij in de kerk de regel -zowel ontleend aan het Oude Testament als het Nieuwe Testament- dat belijdenis, besnijdenis en doop eenmalig zijn.

De inhoud van het geloof is het werk van God - Hij is onze Schepper, Herschepper, Verbondsgod, de HEERE Die alles volkomen tot stand heeft gebracht in Jezus Christus.  Dat is allemaal volkomen en volmaakt. Eeuwig duurt Zijn trouw. Er hoeft niets meer bij.

Onze belijdenis is een ‘amen’ op Zijn werk. Dat kan een hartelijk en krachtig amen zijn – vol van vuur. Maar het kan ook een slap ‘amen’ zijn.  Soms kun je dat ‘amen’ ook helemaal kwijt zijn.

De ouderlingen die ik noemde hebben ontdekt dat hun eerst ‘ja’ veel gebrek kende. Dat zagen en voelden ze in de gesprekken met de catechisanten. Daar zijn drie mooie dingen uit gegroeid, die ik graag doorgeef.

Samen ontdekten wij dat de Heere van harte heel ons leven toekomt. Wat is het heerlijk daarin samen te stemmen. Wat mooi als je op die hoogte bent, maar ook als je naar die hoogte verlangt. 

Een belijdenisdienst in de gemeente is geen gebeuren van de nieuwe lidmaten alleen. Het is een zegen van de Heilige Geest in en met de nieuwe lidmaten, maar ook een zegen, die de Heilige Geest wil vernieuwen en verdiepen in alle belijdende lidmaten van de gemeente. En ook een appel op hen, die nog geen belijdenis hebben gedaan, om hier hartelijk naar te gaan verlangen. De Heilige Geest wil dat tot stand brengen. Ik denk dat wij te weinig beseffen dat een belijdenisdienst een geestelijke vernieuwing is van het genadeverbond. Dat hoeft niet uitwendig opnieuw te gebeuren alsof God te weinig zou hebben gegeven – nee, je hebt alles gekregen. Denk aan het mosterdzaadje in de gelijkenis van de Heere Jezus. Daar zit alles in, dankzij de Heere. Maar hoever heeft het zich al kunnen ontwikkelen?  Kijk, dat mag nu in zo’n dienst met sprongen vooruitgaan.

Als derde punt wijs ik graag naar het Heilig Avondmaal. Dat heeft de Heere Jezus ons gegeven om te groeien. Brood en wijn. Zijn leven, sterven en opstanding is de Bron van ons leven. Elke keer als je aan het Heilig Avondmaal gaat, doe je belijdenis van het geloof. Zeg je ‘amen’ op het onderwijs van Christus: Niet jij hebt het voor Mij volbracht, maar Ik heb het voor jou volbracht!  Eeuwig is Mijn trouw. Niet jij hebt Mij uitverkoren, maar Ik heb jou uitverkoren. Niet jij hebt Mij liefgehad, maar Ik heb jou eerst liefgehad.  Of, zoals Johannes zei: Hij moet wassen en ik moet minder worden. 

Tenslotte, laten wij niet proberen om op onszelf te gaan bouwen en vertrouwen. Het nog eens over willen doen, omdat wij het dan beter zouden doen, heeft geen goede basis. Wij blijven hier op aarde mensen met allerlei lek en gebrek. Maar daarmee mogen wij nu juist naar de Heere Jezus gaan. En zeker aan Zijn tafel deelt Hij uit op wonderlijke wijze. Allemaal hetzelfde stukje brood en hetzelfde slokje wijn. Dat doet mij denken aan die bijzondere gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard – die het eerst gekomen waren kregen één penning, maar die het laatste uur pas gekomen waren kregen ook één penning. Immers, Hij is de Heere Die ons goed wil doen, Mattheus 20.

Paulus zegt het ook mooi: Eén ding doe ik – vergetend hetgeen achter mij is strek ik mij uit naar hetgeen voor mij is, het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus. 

Ik hoop dat ik je hiermee wat verder heb geholpen. Ik sluit af met een lied dat mij veel steun geeft in het leven met God.  Weerklank Gezang 56:

1. Laat m' in U blijven, groeien, bloeien,
o Heiland, die de wijnstok zijt!
Uw kracht moet in mij overvloeien,
of 'k ben een wis verderf gewijd.
Doorstroom, beziel en zegen mij,
opdat ik waarlijk vruchtbaar zij.

2. Ik kan mijzelf geen wasdom geven:
niets kan ik zonder U, o Heer.
In Uw gemeenschap kiemt er leven
en levensvolheid meer en meer.
Uw Geest zij in mij uitgestort;
de rank, die U ontvalt, verdort.

3. Neen, Heer, ik wil van U niet scheiden,
'k blijf d' Uw' altijd, blijf Gij de mijn'!
Uw liefde moet alom mij leiden,
Uw leven moet mijn leven zijn,
Uw licht moet schijnen in mijn huis
bij kruis naar kracht, en kracht naar kruis.

4. Dan blijft mijn ziel voor U gewonnen,
dan wint mijn ziel door U in kracht!
Het werk, in need'righeid begonnen,
wordt dan in heerlijkheid volbracht!
Wat in de winds'len sliep, ontbot
en komt in 't licht en rijpt voor God.

Met broederlijke groet,
Ds. B. J. van de Kamp

Lees meer artikelen over:

belijdenis
Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. J. van de Kamp

  • Geboortedatum:
    21-11-1950
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Hierden
  • Status:
    Actief
99 artikelen
Ds. B. J. van de Kamp

Bijzonderheden:

Emeritus


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Lijden of laten lijden

Mijn beeld van vergeven was altijd: niet meer aan denken, niet meer verdrietig/teleurgesteld zijn. Laatst las ik: “Als iemand jou onrecht aandoet, zijn er maar twee opties: (1) je laat hem lijden, of ...
2 reacties
20-07-2017

Amateuristisch-theologisch misbaksel vanaf de kansel

Afgelopen zondag werd bij ons in de kerk een preek gelezen over 1 Koningen 3:16-28, de geschiedenis van de eerste rechtspraak van Salomo, met als tekst vers 27a: “Toen antwoordde de koning, en zeide: ...
48 reacties
20-07-2016

Een bevindelijke uitdrukking

Ik heb een vraag over een bevindelijke uitdrukking (Ger. Gem.). Een gelovige gaat van het werkhuis naar het klaaghuis en vervolgens in het armenhuis en dan in het nog-een-huis, maar daar is de uitdruk...
10 reacties
20-07-2009
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering