Onderwijs onder mijn niveau voor droombaan
J.M. Strijbis | 13 reacties | 22-05-2023| 10:05
Vraag
Op dit moment zit ik in 4 vwo en hoop aankomend schooljaar naar 5 havo te gaan. Niet omdat het met mijn cijfers slecht gaat, qua cijfers zou ik prima naar 5 vwo kunnen. Maar meer omdat het psychisch teveel is (autisme, perfectionisme, etc.; ik krijg hier hulp voor). Mijn droombaan is, zoals het er nu uit ziet, (internationaal) vrachtwagenchauffeur. Het op mezelf zijn, de vrijheid, het reizen en de verantwoordelijkheid spreken mij hierbij aan.
Ik weet al langer dat ik een praktisch beroep wil doen, heel de dag in m’n hoofd bezig zijn is gewoon niks voor mij. Maar als ik daadwerkelijk ervoor kies om vrachtwagenchauffeur te willen worden, dan is het handig als ik eerst een opleiding daarvoor doe op mbo niveau 2.
Mijn vraag: is dit niet te laag voor mij, aangezien ik veel meer kan? Gebruik ik mijn talenten die ik van God mocht krijgen om goed te kunnen leren, wel goed genoeg? Ben ik ondankbaar door mijn talenten veel minder te gebruiken dan ik kan? We moeten er toch mee woekeren (gelijkenis van de talenten)?
Antwoord
Dag, bedankt voor je vraag. Als ik het goed lees, geef je zelf al een antwoord. Je zult nu 15/16 jaar zijn en hebt dus nog enige tijd voordat je eventueel chauffeur zou kunnen worden. Mijn advies zou dan ook zijn om eerst die havo af te ronden. Dat kost je DV nog een jaar en dan ben je nog jong genoeg om te kiezen. En wie weet hoe een en ander zich het komende jaar ontwikkelt. Ondertussen zou je in de zomervakantie bijvoorbeeld een week mee kunnen reizen met een (bekende) vrachtwagenchauffeur om dan goed te kunnen proeven wat het inhoudt.
Havo is een goede, brede basis, waar je later altijd nog weer op terug zou kunnen vallen. Ik weet niet of mbo (zeker niveau 2) iets voor jou toevoegt. Terecht zeg je zelf “zoals het er nu uitziet.” Echt, doe eerst havo 5 en vraag ondertussen of de Heere jou verder duidelijk maakt welke weg jij te gaan hebt.
Ik wens je wijsheid en Gods Zegen toe.
Groetjes,
J. M. Strijbis
Lees ook: 'Met je talenten woekeren'
Dit artikel is beantwoord door
J.M. Strijbis
- Geboortedatum:16-06-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Gouda
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Docent(opleider) Driestar Hogeschool
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik zou als het mogelijk is het vwo blijven doen, mits je gezondheid het toelaat. Ook met iets minder goede cijfers het vwo halen is een rijke aanvulling op je toekomst. Dat je het nu niet ziet zitten om (in je pubertijd!) 'hoofdbrekende' beroepen te doen, betekent niet dat je later geen rust kan ervaren als je ouder/volwassen bent. Ook in praktische beroepen kan je later toch nog iets met die papieren en kennis doen, ook al is het 25+ jaar later.
Zelfs als je praktische beroepen later wil doen kan je dit gebruiken en combineren, of als je bijvoorbeeld lichamelijk achteruit gaat, dan kijk je er ook weer anders naar.
Houd alle opties open zover dit mogelijk is, zo kan je ook geen spijt krijgen achteraf.
Je hebt het over woekeren met talenten... zou daar mee bedoeld worden dat je in deze maatschappij het hoogst mogelijke haalt of dat je je talenten voor de Heere gebruikt?
Denk eens na over:
Moet je echt het onderste uit de kan halen? Zelfs zo dat je je ongelukkig voelt?
Moet je een beroep hebben die niet bij je past omdat het zo goed past bij je leervermogen?
Mag je een beroep kiezen die bij je past?
Mijn mening is dat je als vrachtwagenchauffeur net zo voor de Heere kan leven, als dat je het onderste uit de kan gehaald hebt.
De gelijkenis over de talenten heeft mijn inziens betrekking op genadegaven.
Nog twee jaartjes de schouders eronder, en dan heb je een diploma op zak waar je alle kanten mee uit kunt.
15 jaar lijkt me erg aan de jonge kant om me nu al vast te leggen op een toekomst als vrachtwagenchauffeur. En stel dat het idd op enig moment fysiek te zwaar wordt.
Misschien kun je, ook met het oog op je autisme, bijvoorbeeld als verkeersleider terecht bij ProRail. Een functie waarin je ook met reizen/transport bezig bent. En er zijn daar zodanige personeelstekorten dat een baan in deeltijd ongetwijfeld mogelijk is, ook met uitstekende verdiensten. Waardoor de kans op een rustig huis op een door jezelf gekozen plekje weer groter wordt, etcetera.
Succes hoor!
Voor jou: praat er met je ouders, mentor of hulpverlener over welke schoolrichting nu bij jou en je omstandigheden past. Zij kennen jou goed en kunnen je helpen een goede keuze te maken.
En werken met de handen is evenveel woekeren met je talenten als werken met je hoofd hoor! Laat niemand ooit je vertellen dat dat lager of minder is! Een goede vrachtwagenchauffeur is goud waard!
Hierbij werd o.a. het volgende door de dominee behandeld:
Vraag 55: Wat verstaat gij door ‘de gemeenschap der heiligen’?
Antwoord: Eerstelijk, dat de gelovigen, allen en een iegelijk, als lidmaten aan de Heere
Christus en al Zijn schatten en gaven gemeenschap hebben. Ten andere, dat elk zich moet
schuldig weten, zijn gaven ten nutte en ter zaligheid der andere lidmaten gewilliglijk en met
vreugde aan te wenden.
De dominee gaf aan dat niet iedereen wordt geroepen om dominee te zijn, ouderling of diaken. Maar dat iedereen zijn taak heeft. Zo zit de ene op een kantoorbaan, werkt de ander in de zorg, weer een ander werkt als timmerman. Ieder naar zijn eigen talent (en roeping).
Het doel is: om de Heere te dienen en elkaar.
Dus de vraag is: hoe dien je de Heere het best en je naaste?
Wat ik de vragensteller zou adviseren is, samen met de Heere (in gebed) en je ouders, de keuze te maken tussen havo 5 of vwo 5. Luister hier ook naar de mensen om je heen (bijvoorbeeld de hulp die je hebt) die hier een eerlijk beeld kunnen geven. Het is niet gezond om een beroep te hebben of nu een opleiding te gaan doen, waarbij je continu op je tenen moet lopen, of op de rand van je kunnen.
Verder zou ik willen meegeven, staar je niet blind op 1 beroep, kijk is verder rondom het beroep wat je leuk vind. In dezelfde sector bijvoorbeeld. Kijk is rond op een carrierebeurs waar verschillende bedrijven en opleidingen zich presenteren. Je hoeft voorlopig nog geen keuze te maken wat je voor altijd moet gaan doen. Gelukkig(!), hoeft dat ook niet. Neem alleen geen besluiten waardoor je jezelf nu al sterk beperkt in je keuzes.
Enne vergeet niet een vakkenpakket te kiezen met veel talen.
Succes met je school nu en ga dan verder met je droombaan!
De vragensteller heeft het nergens over of hij zijn havo diploma wel of niet moet halen, nee hij vraagt of hij onder zijn niveau mag werken volgens de Bijbel en verwijst naar de talenten uit de gelijkenis.
Als ik naar naar onze maatschappij, dan zie ik een maatschappij waar we vooral opgejaagd worden om te presteren. Waar een een hoog salaris, veel diploma's of een hoge opleiding en aanzien als afgoden verheven worden of gediend. Het zal ons niet gelukkig maken. Als je in je beroep alleen maar bezig bent met jezelf, dan laat je ook de talenten liggen, die je van de Heere gekregen hebt, naar mijn mening.
Daarom dring ik de vragensteller aan om in gebed de vraag terug te leggen bij de Heere. "Heere, wat is Uw plan met mijn leven? Hoe kan ik het beste U dienen en mijn naaste?" Ik ben er dan van overtuigd dat de Heere de vragensteller leiden zal.
De vraag of hij dan ondankbaar is, dat de vragensteller voor zijn gevoel beneden zijn kunnen presteert is dan niet meer relevant. Uit persoonlijke ervaring weet ik helaas dat o.a. perfectionisme een verkeerd gevoel kan geven en dit verder kan aanwakkeren.
Een goede chauffeur zijn is ook je talenten gebruiken. Werken in een beroep waar je het naar je zin hebt is ook prettig. En bovendien, een goed stel hersens gebruik je voor meer dingen. Er kunnen genoeg dingen op je pad komen, ook als chauffeur, waar je je hoofd moet gebruiken. Noem dat maar eens niet je talenten gebruiken.
Mijn man heeft ook autisme en heeft ook vwo gedaan, en daarna een wo-studie. Want ja, hij was super slim, dus dan doe je natuurlijk de hoogst haalbare studie. Maar door zijn autisme waren de laatste jaren van zijn studie een ramp. Zeker tijdens zijn master liep hij helemaal vast met al die verslagen die zelfstandig thuis genaakt moesten worden. Je kunt een hoge intelligentie hebben, maar tegelijk het talent missen om goed te kunnen plannen of hoofdzaken van bijzaken te scheiden.
Nu werkt mijn man in de ict. Eigenlijk had hij die master niet hoeven doen om het werk te doen dat perfect bij hem past. Wat had ons dat veel bloed, zweet en tranen gescheeld! Dus het hoogst haalbare qua opleiding is echt niet altijd het beste. Met havo heb je ook al heel veel mogelijkheden, en je kunt je altijd nog laten bijscholen als je je na een paar jaar gaat vervelen.
Misschien is het ook goed om hierover (nog eens) een gesprek te hebben met je mentor of je decaan op school. Als die je goed kent, kan die je vast een gerichter advies geven.