Snel trouwen vanwege seksuele verlangens

J. (Jantine) Stam-van de Beek | Geen reacties | 27-03-2023| 14:54

Ik (21) heb momenteel een relatie van een aantal maanden met een geweldige vriend (21). We mogen allebei geloven dat we door God aan elkaar zijn gegeven, en houden zielsveel van elkaar. Echter zijn we allebei op seksueel vlak (voor onze relatie) te ver gegaan. Ikzelf heb meerdere seksuele contacten gehad, waar ook niet altijd sprake was van een relatie. Gelukkig heb ik daar vergeving voor mogen krijgen, zowel van God als van mijn huidige vriend.

Ik merk alleen wel dat het ontzettend lastig is om mijn seksuele gevoelens in toom te houden. Ik heb een hoog libido en ik heb niet heel veel nodig om met mijn gedachten de verkeerde kant op te gaan. In onze relatie hebben we hier strikte regels over opgesteld, we willen geen seks voor het huwelijk, we zijn niet alleen samen op onze kamer (we wonen allebei op kamers), bepaalde gebieden van ons lichaam mag de ander niet aanraken etc. Meestal lukt het wel om ons aan deze regels te houden, maar we hebben wel momenten gehad waarop we net iets over de grens heen gingen. Omdat we de grenzen zo vroeg al hebben gesteld, is er niks gebeurd, maar we hebben allebei wel veel last van seksuele gevoelens en begeerten voor elkaar. Ik vind het heel lastig om te bepalen wat wijs is in deze situatie.

In 1 Korinthe 7 staat er duidelijk dat het beter is te trouwen dan te branden (van seksuele verlangens) en om heel eerlijk te zijn ervaar ik de gevoelens die ik heb soms wel als brandend. We hebben het al wel eens over trouwen en we zijn er ook zeker van dat we ons hele leven met elkaar willen delen. Alleen we studeren allebei nog, ik in mijn eerste en hij in zijn laatste jaar. Hij wil graag verder studeren, maar wil ook financieel onafhankelijk zijn als we trouwen, omdat hij de opdracht die de Bijbel geeft aan de man -namelijk dat de man voor de vrouw moet zorgen- heel serieus neemt. Aan de ene kant vind ik dat mooi, aan de andere kant wil ik ook niet degene zijn die ervoor zorgt dat hij niet verder kan studeren. (Want nog drie jaar wachten met trouwen zien we absoluut niet zitten.)

Om het dus kort samen te vatten: we willen graag trouwen, zodat we echt ons leven aan elkaar kunnen geven en echt met elkaar verbonden zijn. (En niet geheel onbelangrijk, zodat we geen zonde meer doen door sterke seksuele begeerten te hebben.) Alleen zowel de lengte (of juist kortheid) van onze relatie als het financiële gedeelte en het feit dat we allebei nog studeren maakt dat een stuk gecompliceerder. Zou iemand een (Bijbels) licht kunnen laten schijnen op onze situatie, met hoe we dit het beste aan kunnen pakken?

Dankjewel dat je deze vraag stelt. Ik denk dat veel jonge stellen je vraag herkennen en ook worstelen met het stellen en houden van grenzen op het gebied van seks; met de onrust die dat kan geven. Er zijn al veel stellen getrouwd om daaruit te vluchten. Ik ken meerdere verhalen van mensen die vervolgens teleurstelling voelden, omdat een huwelijk geen garantie is voor fijne en zuivere seks. Daarvoor is meer nodig. 

Ik lees een aantal dilemma’s in je verhaal. Wel of niet trouwen omdat je brandt van seksuele begeerte. Wel of niet wachten tot je financieel onafhankelijk bent. Wel of niet willen luisteren naar je seksuele gevoelens en gedachten. Dilemma’s kunnen veel energie vragen. Beide kanten van het dilemma zijn niet sterk en daarom blijf je twijfelen. Toch is de neiging er om beide opties te blijven (af)wegen. Dat piekeren zorgt ervoor dat je in rondjes blijft lopen.
 
Een weg uit die rondjes kan zijn om te stoppen met willen oplossen van je dilemma en stil te gaan staan bij de drive onder je dilemma. Vaak kom je dan bij een angst. Deze is voelbaar in de onrust bij wat je in het dilemma heeft gebracht. Als je die weer mag voelen van jezelf, kun je ook beter komen bij wat je ten diepste wilt. En vanuit die rust concrete keuzes gaan maken. 

In jouw geval lees ik onrust over jullie seksuele contact. Ik lees dat je vergeving hebt mogen ontvangen, zowel  van God als van je vriend. Ik neem aan dat dat laat zien dat je zowel met God als met je vriend hebt gedeeld wat er precies is gebeurd. Als er geheimen zijn, kunnen herinneringen en alle bijbehorende gevoelens van binnen blijven vastzitten. En dat geeft afstand tot elkaar en tot de Here God. Wat mooi dat je daaruit bent gestapt! 

Soms denken mensen dat vergeving betekent dat je ook in alle opzichten hersteld bent. Ik begrijp dat wel, want vaak heb je voor dat moment van vergeving al een hele tijd een eenzame worsteling gehad. Mensen kunnen dan vinden dat je geen last meer mag hebben van wat er gebeurd is. Wat ik vaak zie, is dat mensen dat wel even kunnen volhouden en soms best lang. Maar op den duur zul je merken dat er nog wel impact is van hetgeen misging. Als het gaat om seksualiteit is dat zeker zo, omdat het altijd persoonlijk is en er daarom (soms onbewust) diepere lagen bij betrokken zijn. 

Als je verder bent gegaan dan je eigenlijk wilde, betekent dit vaak dat je seks hebt gebruikt voor iets anders, iets wat je mistte. Vaak ben je je daar op zo’n moment niet zo bewust van. Om te herstellen en vrij te worden in het omgaan met seksualiteit, heb je het nodig dat je daar nu wel bewust van wordt. Dus dat je de stukken van je hart leert kennen die jou ertoe dreven om seks te hebben waar je later spijt van had. Of misschien was er iets bij de ander waardoor je je gedwongen voelde om aan verwachtingen te voldoen. Het is belangrijk om dat echt helder op tafel te krijgen. Ook samen met je vriend. 

Ik lees in je vraag vooral wat je qua seks niet wilt. Maar als zelfbeheersing vooral bestaat uit iets niet willen doen, werkt het vaak niet echt. Daarom schieten wetten en regels bijna altijd tekort. Voor een zelfbeheersing die kan standhouden, heb je het nodig te weten wat je wilt en waarom. Ik denk dat het daar bij jullie nog wat aan ontbreekt. Ik lees bijvoorbeeld niets terug over wat je verlangt in de seks. Is het puur lust? Vaak is er vooral sprake van een verlangen naar liefde geven en ontvangen. Als je dat voor jezelf beter in kaart kunt brengen, krijg je mogelijk ook een keuze terug om die intimiteit op een andere manier te zoeken dan via seksualiteit.  

Misschien herken je wel iets van de volgende mogelijkheden. Bijvoorbeeld dat je stress voelt en ontlading of geborgenheid zoekt. Of dat je ernaar verlangt gewenst te zijn en dat voelt als je lichamelijk contact hebt; het gevoel dat hij dichtbij je wil zijn. Bij mannen is het vaak meer in de richting van bevestiging: dat hij zich in de seks gewaardeerd voelt, dat hij voelt dat jij hem wilt en een aantrekkelijke man vindt. Maar het kan ook bij mannen te maken hebben met nabijheid: dat hij zich begrepen voelt of verzorgd. Ik zou je adviseren om hierover samen het gesprek aan te gaan en ook de Heere God te vragen of Hij je wil laten zien wat er in je hart is.

De context van 1 Korinthe 7 is enerzijds het getrouwd zijn en anderzijds Paulus’ eigen situatie van ongehuwd zijn en beschikbaar zijn voor het behagen van de Heere God. Jij zet terecht de woorden  “van seksuele verlangens” tussen haakjes, want dat staat niet letterlijk in de tekst. Het branden is dus in de tekst niet persé gekoppeld aan de seks. Ik geloof omdat Paulus hier vooral doelt op een diep verlangen naar intimiteit met één specifieke persoon in je leven. Als je dat nodig hebt, niet zonder kunt, zegt hij, is het beter om te trouwen dan om alleen te blijven. Ergens anders schrijft hij dat hij het vermogen om alleen te blijven ontvangen heeft als gave en niet iedereen dat heeft. 

Ik denk dat het wel belangrijk is om dit scherp te zien. Dat het niet de seksualiteit is die je nodig hebt, maar de intimiteit. Ik krijg de indruk dat jij/jullie dit onderscheid nog niet echt helder maken. En dat kan problemen geven, omdat je via seks niet kunt krijgen wat je hart verlangt. Vaak lijkt dit wel zo voor een tijdje, maar op den duur raken veel mensen teleurgesteld. Dat komt omdat ze vergeten dat je geen diepe intimiteit kunt ervaren als stukken van je hart niet meedoen. Het zal dan nooit echt bevredigend en zuiver voelen. En als seks onbeheersbaar is, is dat eigenlijk altijd het geval- dat stukken van je hart niet meedoen. Er is geen contact met de diepe verlangens of gemis dat er is in je hart. Deze verlangens kunnen heel sterk zijn. Dat komt omdat we als mens kwetsbaar zijn, we houden het leven niet vol als we emotionele intimiteit missen (het gevoel van gekend zijn). Als je die diepere lagen niet goed kent van jezelf, maar wel de begeerte voelt, kun je denken dat de begeerte oncontroleerbaar is. Terwijl het een signaal kan zijn van een onderliggend stuk van ons mens-zijn, dat aandacht vraagt. 

De route uit jullie dilemma begint m.i. bij te gaan erkennen dat jullie via seks niet kunnen krijgen wat je ten diepste verlangt van elkaar. Dat je nieuwsgierig gaat worden of er inderdaad diepere verlangens zijn, allereerst bij jezelf. En vervolgens daarover het gesprek met elkaar aangaat. Dit is mogelijk wel spannend, omdat ik lees dat je heel positief bent over hem en over de relatie. Het kan dan moeilijk zijn om eerlijk naar elkaar te worden dat er op bepaalde stukken nog  verbinding mist. Vaak willen we dat liever vermijden, omdat we bang zijn om elkaar pijn te doen. Misschien helpt het om te bedenken dat elkaar open en confronterend durven bevragen juist een teken is dat je elkaar belangrijk vindt en samen verder wilt bouwen.  

Wat betreft het dilemma over het financiële stuk, heb ik ook een paar gedachten. Ik proef bij je vriend dat hij het thema verantwoordelijkheid serieus neemt. Mooi is dat! De frase uit Genesis 2 “daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten” betekent ook dat het nodig is dat hij verantwoordelijkheid kan nemen voor zichzelf, stevig staat om zich aan jou te kunnen hechten. Dat heeft hij goed door en dat laat wijsheid en zorg zien. Ik denk echter, dat jullie hierin een belangrijk stuk wat minder scherp zien, een stuk wat wel veel invloed heeft. Ik proef dat je vriend het erg belangrijk vindt om een goede man te zijn. Vaak spelen er bij zo’n verlangen ook angsten mee. Bij hem proef ik de angst om niet goed genoeg te zijn, tekort te schieten. Hij is waarschijnlijk bang om te falen in de verantwoordelijkheid die hij zou voelen als jouw man. Misschien ziet hij er daarom zelfs wel een beetje tegenop om te trouwen (dat hebben veel mannen  en ook vrouwen overigens). Ik krijg de indruk dat hij hier niet echt mee omgaat, maar het vooral probeert te vermijden door in ieder geval eerst financieel de boel op de rit te willen hebben. Misschien speelt deze angst zelfs ook wel mee in zijn seksuele verlangens.
 
Mogelijk kan hij (en kunnen jullie beiden) op een andere manier verantwoordelijkheid nemen door hierover in gesprek te gaan. Zijn er misschien gebieden waarover hij onzeker is, waarover jij onzeker bent? Durven jullie die aan elkaar te laten zien, willen jullie dat? Wat mag de ander daarin voor jou betekenen? Ik denk dat hier kansen liggen, dat je samen kunt bouwen aan een verdieping door elkaar in deze stukken van je hart te ontmoeten. Dat is ook zorgen voor elkaar! Denk maar aan de frase uit Genesis 2 die hierin de man aanspreekt “...en zich aan zijn vrouw hechten.” Met andere woorden: zichzelf laten kennen, haar willen kennen. Of denk aan wat Petrus schrijft als opdracht aan de man in het huwelijk: heb uw vrouw lief. Daarvoor is telkens weer oprechte belangstelling nodig voor elkaars innerlijk. 

Ik heb ook nog wat praktische vragen: Heb je al goed doordacht en afgestemd wat het precies betekent om financieel gezien je verantwoordelijkheid te dragen? Zijn jullie verwachtingen hierin gelijk? Ligt de lat misschien wat te hoog? Zijn er misschien meer mogelijkheden dan je nu denkt, zijn jullie bijvoorbeeld bereid om levenstandaard aan te passen?  

Ik stel deze vragen niet om aan te sturen op zo snel mogelijk trouwen. Maar wel omdat er mogelijk meer opties zijn dan je nu denkt. En dat is fijn om mee te nemen als je ontspannen keuzes wilt gaan maken. 

Ik hoop dat dit antwoord een licht schijnt op jullie situatie, waar je je in herkent en wat mee kunt. Laat anders gerust weten. Van harte zegen en wijsheid gewenst. 

Jantine Stam-van de Beek

Dit artikel is beantwoord door

J. (Jantine) Stam-van de Beek

• Geboortedatum:
  07-12-1987
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Actief

32 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven