Zonde om (geen) gekleurde kleding te dragen
A. C. (Carolien) Luitjes | 22 reacties | 20-02-2023| 14:25
Vraag
In onze kerkelijke gemeente lopen veel mannen en vrouwen in het zwart of in verschillende donkere tinten grijs. Wie van de mannen een gekleurde stropdas draagt, zit al in het verdachtenbankje. Ik heb de indruk dat we zo proberen recht te zetten wat God blijkbaar in de schepping verkeerd heeft gedaan. Jozef en zijn veelkleurige mantel zou zeker niet welkom zijn. Wat is precies de motivatie om zoveel mogelijk donkere kleding te dragen op zondag, maar ook doordeweeks?
En de belangrijkste vraag natuurlijk: kunnen we hiermee de Heere behagen? Is dit wat God van ons vraagt of eist?
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Als ik het goed begrijp vraag jij je af of het dragen van zwarte/ donkere kleding een Bijbels principe is omdat je zoveel mensen in je kerkelijke gemeente in het zwart of donker gekleed ziet gaan. En wat je ook bezighoudt is de veroordeling voor wat betreft het ‘verdachtenbankje’ waarin we elkaar snel plaatsen.
Dit is een onderwerp waar mijns inziens verschillend over gedacht kan worden en waar de Bijbel niet zomaar een pasklaar antwoord op geeft. Dat zouden velen handig vinden: de Bijbel kunnen raadplegen als handboek voor alle details van ons leven. Maar zo heeft de Heere God het blijkbaar niet gewild. Wezenlijke zaken zijn heel helder: dat het Gods wil is dat we ons bekeren bijvoorbeeld.
Wat ik zelf bij dit soort vragen heel belangrijk vindt, is dat eenieder voor zichzelf weet waarom hij/zij kiest voor -in dit geval- bepaalde kleuren kleding. Daarbij zou ik het heel mooi vinden als eenieder zijn/haar keuze maakt met God. Het kan zijn dat je dan tot een verschillende keuze komt. Ik denk dat we ons veel te vaak laten leiden bij onze keuzes op tradities zonder dat we weten waarop deze gebaseerd zijn.
Begrijp me goed: ik heb niets tegen tradities en wat is het waardevol dat we niet alles zelf hoeven te bedenken. Tradities kunnen in overeenstemming zijn met de Bijbel, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn. Het is van belang dat we dat beseffen. Het kan anders maar zo gebeuren dat bepaalde uitingen die voortkomen uit een traditie tot zo’n belangrijk item worden gemaakt dat we iemands staat van geloof eraan denken af te kunnen lezen. En dat oordeel komt ons niet toe.
Laat liefde de bril zijn waarmee we naar elkaar kijken, ook als we verschillend kiezen. We kunnen zo snel aanstoot nemen aan elkaar, maar laten we ook geen aanleiding zijn tot aanstoot geven. Calvijn zegt: “Als je iets doet uit ongepaste lichtzinnigheid, losbandigheid of overmoed, niet op de juiste manier of het juiste moment, zodat je daardoor onwetenden en zwakken kwetst, dan noemen we dat ‘aanstoot geven’. We noemen iets ‘aanstoot nemen’ als iets niet verkeerd of ongepast gedaan is, maar uit boze opzet of uit slinkse boosaardigheid opgevat wordt als een reden tot ergernis. De eerste vorm van aanstoot kwetst alleen zwakken. Maar de tweede ergert zure geesten en zwartkijkende farizeeën. En we moeten het gebruik van onze vrijheid zo beperken dat we wel opzijgaan voor de onwetendheid van zwakken, maar absoluut niet voor de zuurheid van de farizeeën.”
Dat gezegd hebbend, heb je natuurlijk nog geen concreet antwoord op je vraag. Je schrijft over de veelkleurige mantel van Jozef en je vraagt je af of er iets mis is gegaan bij de schepping. Ik ga er nu maar even van uit dat je daarmee bedoelt dat de schepping vol kleur is. Ik kan me erover verwonderen dat dit nog steeds het geval is na de zondeval. Wat zou het terecht zijn als de schepping na de zondeval alleen maar zwart zou zijn. In dat licht bezien zijn kleuren genade en een groot geschenk. In de Bijbel zien we de kleurrijke kleding van de priesters met hun prachtige symbolische betekenis. Als het gaat om de kleuren die bij ons mensen passen, dan heeft dat te maken met onze uiterlijke kenmerken: huidtoon, oogkleur en haarkleur en daarbij ook met onze persoonlijke stijl. De ene persoon draagt liever rustige kleding omdat dit goed voelt bij diens rustige persoonlijkheid. De andere persoon houdt van veelkleurig, omdat deze persoon wellicht een creatieve stijl heeft of wat extraverter van aard is.
Er zijn mensen in onze gezindte die uit principe zwart dragen en die het voor zichzelf ervaren als zonde om gekleurde kleding te dragen. Ze baseren dat vaak op een tekst uit bijvoorbeeld psalm 38, waar staat dat je in het zwart gehuld gaat vanwege je zonden, als teken van rouw. Als die persoon ervan overtuigd is dat dit voor hem/ haar de bedoeling is, dan hebben we dat te respecteren.
Als het gaat in de Bijbel over zwarte kleding is het goed om te weten hoe dat ‘zwart’ tot stand kwam. In die tijden was het zo dat als iemand rouwde, diegene stof over zichzelf heen gooide, waardoor de kleding zwart werd. Daarbij werden de kleren gescheurd als teken van diep verdriet.
Er kwam eens iemand bij mij voor een kledingadvies en zij vertelde me dat ze, toen ze tot geloof kwam, dacht dat ze ook donkere kleding moest kiezen. Ze besprak het met haar opa die al heel lang met de Heere leeft. Haar opa vroeg haar de tuin in te lopen en te vertellen wat ze daar zag. Het was voorjaar en de tuin stond vol gele, oranje en rode bloemen. “Als de Heere Zijn schepping zo kleurrijk bekleedt, zouden wij mensen dan niet daar iets van kunnen leren voor wat betreft onze kleding?” vroeg hij haar.
Calvijn zegt dit: “De vreugde die geassocieerd wordt met mooie kleding is een geschenk van God, een hulpmiddel voor christenen op hun pelgrimstocht naar de hemel. Het samenspel tussen kleur en vorm van mooie kleding moeten gelovigen vieren om hun Gever daarmee te eren. Kleding dient niet alleen functioneel te zijn, maar ook zo mooi dat ze inspireren tot vreugde en dankbaarheid.”
Het is mooi als we ons laten inspireren of in gesprek gaan met anderen over de keuzes van onze kleding. Het is ook goed als we openstaan voor de mening van anderen, maar laten we boven alles ons steeds afvragen wat de Heere wil dat wij zullen doen. Ook voor de kleur van de kleding.
Carolien Luitjes
Dit artikel is beantwoord door
A. C. (Carolien) Luitjes
- Geboortedatum:10-08-1978
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Woudenberg
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Kleur- en stijladviseur, presentatrice en coach
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Kleding hebben we om ons te kleden, te bedekken. Dát is de primaire functie.
1 Zekerlijk, dit alles heb ik in mijn hart gelegd, opdat ik dit alles klaarlijk mocht verstaan, dat de rechtvaardigen, en de wijzen, en hun werken in de hand Gods zijn; ook liefde, ook haat, weet de mens niet uit al hetgeen voor zijn aangezicht is.
2 Alle ding wedervaart hun, gelijk aan alle anderen; enerlei wedervaart den rechtvaardige en den goddeloze, den goede en den reine, als den onreine; zo dien, die offert, als dien, die niet offert; gelijk den goede, alzo ook den zondaar, dien, die zweert, gelijk dien, die den eed vreest.
3 Dit is een kwaad onder alles, wat onder de zon geschiedt, dat enerlei ding allen wedervaart, en dat ook het hart der mensenkinderen vol boosheid is, en dat er in hun leven onzinnigheden zijn in hun hart; en daarna moeten zij naar de doden toe.
4 Want voor dengene, die vergezelschapt is bij alle levenden, is er hoop; want een levende hond is beter dan een dode leeuw.
5 Want de levenden weten, dat zij sterven zullen, maar de doden weten niet met al; zij hebben ook geen loon meer, maar hun gedachtenis is vergeten.
6 Ook is alrede hun liefde, ook hun haat, ook hun nijdigheid vergaan; en zij hebben geen deel meer in deze eeuw in alles, wat onder de zon geschiedt.
7 Ga dan heen, eet uw brood met vreugde, en drink uw wijn van goeder harte; want God heeft alrede een behagen aan uw werken.
8 Laat uw klederen te allen tijd wit zijn, en laat op uw hoofd geen olie ontbreken.
9 Geniet het leven met de vrouw, die gij liefhebt, al de dagen uws ijdelen levens, welke God u gegeven heeft onder de zon, al uw ijdele dagen; want dit is uw deel in dit leven, en van uw arbeid, dien gij arbeidt onder de zon.
10 Alles, wat uw hand vindt om te doen, doe dat met uw macht; want er is geen werk, noch verzinning, noch wetenschap, noch wijsheid in het graf, daar gij heengaat.
Ps. Mooi om de kantekeningen van de Statenvertaling er bij te lezen...
En zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u zwart maken.
Nee... dat staat er dus niet. Laat je niet meer balast opleggen dan de Bijbel zelf voorschrijft (hoewel Jezus zegt dat die last licht is).
Ik vind het antwoord van mevr. Luitjes prachtig. Respecteer ieders keus in deze. Maar: het betekent ook dat jij je eigen keuzes kunt maken. En als je tegen de stroom inroeit dan kun je weerstand verwachten. Volgens mij is vooral de vraag hoe je daar mee om zou kunnen/willen gaan.
Tradities: prima. Maar als ze tot norm verheven worden: naast je neerleggen!
Mag ik nu verder reizen dan toen? De sabbat is de wet. De afstand is traditie - het staat niet in de wet.
De kleuren van de kleding ook niet.
Traditie houden mag, maar hoeft niet.
Zoek in de Bijbel op het voorbeeld van de kinderen der Rechabieten
De Heere prees ze omdat ze hun voorvader gehoorzaamde ondanks dat de profeet hun uitnodigde voor een maaltijd etc
Oa Jeremia 35
Over normen waarden en tradities
Er is ook een boekje over geschreven bij stichting LS
Je kunt de Rechabieten toch niet vergelijken met je houden aan holle tradities, die je nooit dichter bij de Heere zal brengen?
Voor wat je stelt over de sabbat mis ik wel wat onderbouwing. Het lijkt er eerder op dat het sabbatsgebod pas bij de Sinaï ten tonele verschijnt; in een gebod rechtstreeks aan de Israëlieten. Dat God de 7e dag heiligde wil nog niet direct zeggen dat er toen ook al een gebod voor alle mensen omheen gold. Met of het ook voor de christenen geldt is ook niet iedereen het met elkaar eens. Sowieso wordt het binnen de refo-cultuur al op wat andere manier 'gevierd' dan de oorspronkelijke sabbat. Denk bijv. het feit dat het op een andere dag gevierd wordt (zondag) en dat men niet met zonsopgang of zonsondergang werkt.. Het is wat off-topic, maar wil zeggen dat het nog niet zo'n 1,2,3 duidelijk is of, en zo ja, hoe wij als christenen daar tegenover horen te staan.
Persoonlijk heb ik hier veel strijd om gehad. Want wat er ook veranderd en gebeurt was in mijn leven, bovenstaande had ik niet geleerd.
Wel dat ik zwart ben in mezelf en tegelijk lieflijk in Hem. Zoals staat in Hooglied 1 vers 5: Ik ben zwart, doch lieflijk...
Nergens leert God ons in Zijn Woord om verkleedkleren te gaan dragen.
We worden niet geroepen om kolder in het leven te houden maar om de Waarheid door te geven.
En dit fenomeen staat de Waarheid alleen maar in de weg!
Als je in gesprek gaat met mensen die altijd zwart dragen, zul je ook merken dat niemand het "van God geleerd heeft". Ik ben er in ieder geval nog niet 1 tegen gekomen. Men doet het omdat het van ze verwacht wordt, omdat iedereen het doet, omdat....vaak weten ze zelf niet goed waarom!
Ik blijf het moeilijk vinden om me als een "kleurig persoon" in het midden van de zwart-wit (denkende en kledende) menigte te begeven. Maar verkleedkleren gaan dragen zou zo onoprecht zijn...ik kan het niet.
Dat ja, ik weet wat je bedoeld, gewoon jezelf blijven.
Wandel voor Mijn aangezicht, en zijt oprecht!
Niet iedereen die bekeerd is, is ook verzekerd in het geloof. Je hebt ook mensen die wel bekeerd zijn, maar zichzelf nog steeds heel zondig en ellendig voelen. En omdat ze zoveel berouw(spijt) over hun zonden hebben, dragen ze zwarte kleren, als teken van berouw over hun zonden. En zelfs al zijn ze wel verzekerd in hun geloof kunnen ze toch die kleren blijven dragen, omdat ze nog steeds veel berouw erover hebben.
Graag draag ik kleurrijke kleding, niet te opvallend, maar ook niet te zwart. Ik zie niet in waarom dat niet zou mogen. Bij bloemen zie ik ook weinig zwart, tenzij ze gemanipuleerd zijn.
Volgens mij gaat het soms meer om waarom je iets doet, dan wat je doet. Of je nu eet of drinkt of iets anders doet, doe het alles tot eer van God. (1 Korinthe 10 : 31)
Als mensen wel de zekerheid hebben, hebben ze dan geen berouw meer over hun zonden?
Dat begrijp ik niet zo...
Als je ziet wat Hij gedaan heeft, dan kun je niet makkelijk zondigen en zal dat verdriet geven omdat je Hem liefhebt.
Maar blijf je daar in steken? Of vervolg je je weg net blijdschap?
- 1
- 2