Taboe menstruatie
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke | 10 reacties | 31-01-2023| 09:24
Vraag
Ik ben een jonge vrouw. Ik vind het heel lastig dat er vaak een taboe heerst over menstruatie. Vooral ook onder de christenen wordt er weinig over gesproken. Hoe gek het ook klinkt, ik wil gewoon keer een gesprek daarover met een dominee. Gewoon over zulk soort lasten die ik mee draag en hoe daar mee om te gaan. En ook over het feit dat meiden gewoon meer ongemakken hebben dan jongens. Ik weet het, God heeft het zo bedacht en het is goed. Maar er wordt gewoon weinig begrip voor getoond... Heeft u hier tips voor om er mee om te gaan? Graag antwoord van iemand uit de Ger. Gem.
Antwoord
Je bent een jonge vrouw, of meisje... Wat heerlijk! Ja, dat meen ik heel echt. Ik ben geen dominee maar een moeder met kinderen, kleinkinderen en zelfs achterkleinkinderen. Ik heb van het leven genoten. Vooral op dat punt waar jij je vragen hebt. Wat is het heerlijk om door onze Schepper ingeschakeld te zijn in het voortplantingsproces van het menselijk geslacht. Denk daar eerst eens even over na. Zonder vrouwen zouden er geen kinderen komen. Zo heeft onze Heere God het ingesteld. In dat proces speelt de menstruatie een heel grote rol. Veel groter dan de meeste vrouwen beseffen. Je vind dat er een taboe ligt op de menstruatie; er wordt niet zoveel over gesproken. Daar loop jij tegenaan.
Elke maandcyclus komt er een eitje vrij. Ik vertel het nu maar open op een absoluut niet medische wijze. Zomaar recht uit zoals het is in de praktijk van het leven. Als dat eitje in aanraking komt met een zaadcelletje, dan groeit er een kindje uit. Als het niet bevrucht wordt dan wordt het met de menstruatie afgestoten om alles binnenin je schoon en zuiver te houden. Dat geeft pijn, ongemak. Maar is dat niet een geweldige bemoeienis van onze God?! Dan verdwijnen ook jouw vragen.
Jij zegt “dat meiden meer ongemak hebben dan jongens”. Ik noem het anders: meiden hebben een heleboel voor boven jongens. Je hoeft daar niet over gaan te praten met een dominee die een man is en geen vrouw. Hij zal het anders aanvoelen dan wij vrouwen die het leven hebben leren kennen, die kinderen voortgebracht hebben. Die ervaren hebben dat de Heere zo bijzonder helpen wil in het hele proces van de geboorte van een kind. Die ook voorzien wil in het gewone dagelijkse leven van een vrouw.
Ga zelf eens anders kijken naar het leven van een vrouw. Lees in de Bijbel over verschillende moeders, met al hun vreugden en zorgen en vast ook wel onbegrip. Geniet van het vrouw zijn. Geniet van de opdracht die de Heere God je geeft, de taak die Hij je toedenkt. Omgaan met het “vrouw-zijn” doe je voor het aangezicht van de Heere God. Dank Hem voor de zegen die Hij je schenkt. Vraag Hem om hulp in alle omstandigheden. Accepteer die ongemakken. Het hoort er allemaal bij. Denk er aan hoe ons lichaam al die processen aan kan, wat een wonder. Leef met de Bijbel. Zoek je hulp bij de Heere Jezus.
Hartelijke groet,
Nellie van Dooijeweert-van der Slikke
Dit artikel is beantwoord door
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke
- Geboortedatum:25-04-1942
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Pastoraal medewerkster
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat is dan precies het doel wat je hiermee wil bereiken? Is het een uitspraak in een preek of iemand wat je moeilijk vond, of een bepaalde houding die je zag? Of gaat het meer om jouw gevoel die spreekt en niet zozeer om die/een man?
Als de dominee een vrouw heeft, is het dan niet een beter idee om haar aan te spreken? Haar te vragen voor een gesprek? Want zij is ook iemand die ermee moet omgaan en kan betere antwoorden geven met haar ervaring dan een man die dat nooit zal hebben.
Het boek "Met vreugde vrouw zijn" (van Ingrid Trobisch) kun je mogelijk nog ergens lenen of tweedehands kopen en gaat ook over hoe mooi het vrouwenlichaam werkt. Het kan (soms) allemaal voelen als een last, als er problemen zijn en/of je nog geen relatie hebt.
Ik mag zeggen dat ik het heel mooi vond om kinderen te mogen krijgen en voeden. Ook spannend zo'n bevalling natuurlijk, wat heb ik gebeden om hulp!
Ik hoop dat je mensen vindt met wie je kunt praten en die je bemoedigen en indien nodig advies geven om het allemaal wat makkelijker te maken!
Dat je jouw vrouw zijn, met vreugde gaat omarmen...
Ik zou ondanks alles, geen man willen zijn!
En dan nog zal het niet altijd helpen om te beseffen hoe mooi het systeem in elkaar zit. Een kennis van mij heeft altijd erg veel pijnklachten rond de menstruatie, en kort geleden hoorde ik dat ze lesbisch is. Dat maakt die terugkerende ongemakken ook wel extra zwaar, zeker als je celibatair wilt leven en geen ruimte ziet om kinderen te krijgen (tegen de seculiere stroom in).
Of je in z’n algemeenheid nu echt beter af bent als jongen dan als meisje? Ik denk wel eens: het lijkt me juist moeilijk om man te zijn in deze tijd van seksuele verleiding. Natuurlijk heeft elke tijd zijn uitdagingen op dit vlak, maar tegenwoordig ligt er wel heel veel op straat.
O ja, en misschien besef je het niet, maar als je wel plannen hebt om ooit te trouwen en open staat voor kinderen: tijdens een zwangerschap menstrueer je niet en als je fultime borstvoeding geeft blijft bij veel vrouwen de menstruatie ook nog maandenlang weg. Dan ben je soms zomaar anderhalf jaar niet ongesteld.
Ik hoop dat je dit niet opvat als wedstrijd wie het meest zielig is. Maar misschien helpt het om te relativeren. Ook mensen die een gelukkig en makkelijk leven lijken te hebben, kunnen zonder dat we het weten veel te lijden en te strijden hebben.
Daar heb je als je 16 bent niks aan. Ook niet iedereen krijgt kinderen. En aandoeningen als pms, pcos, endometriose vallen ook niet onder "het hoort erbij)
En over het taboe, praat er gewoon over met je vriendinnen, broers, vrienden enz dan komt er misschien ook meer begrip.
Het is zeker geen wedstrijd of mannen of vrouwen het zwaarder hebben. Maar ik denk gemiddeld gezien dat het leven voor vrouwen toch wat moeilijker is dan voor mannen. Ook in Nederland, maar zeker wereldwijd
Ik denk ook dat het prima is om met de dominee te spreken over de vragen die dit thema en alles eromheen bij je oproepen. Juist omdat dit zo voor je leeft en omdat je dit ervaart als een taboe, probeer je vertwijfeling open te leggen.
Ik heb trouwens nog een tip voor de vragensteller (e.a.): mocht zij Engels redelijk kunnen volgen; er is een prachtige podcast van de BBC die heet: "28ish Days later" en elke aflevering gaat over 1 dag binnen de ('normalere') cyclus. Ontzettend boeiend, wat mij betreft een echt eye-opener, uiterst interessant/leerzaam! https://www.bbc.co.uk/programmes/p0bvg9nm/episodes/downloads