Levenloos geboren kind registreren
J. Boeijenga | 5 reacties | 01-12-2022| 14:05
Vraag
Het is sinds een tijdje mogelijk om een levenloos geboren kindje te registreren in de basisregistratie van de overheid. Een gevoelig en moeilijk onderwerp. Heeft iemand een idee hoe je het aan zou kunnen pakken met de naamgeving? Omdat het kindje levenloos was en officieel geen naam kreeg, heeft het volgende kind die naam gekregen (ik praat over ruim 40 jaar geleden). Nu ga je niet twee dezelfde namen registreren of ze zo in herinnering met dezelfde naam benoemen lijkt mij. Moeilijk onderwerp, maar misschien is er iemand met een goed idee.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vragensteller,
Een wat bijzondere route om zo via Refoweb een denkrichting aangereikt te krijgen voor dit dilemma. Een verdrietige zaak met een open einde, die na zoveel jaren wellicht toch meer een soort afsluiting mag krijgen. Dat wil niet zeggen dat jullie deze gebeurtenis vergeten, dat zal nooit het geval zijn lijkt mij. Maar dit is zeker goed voor de verwerking.
Ik kan me voorstellen dat het gevoelsmatig wat moeilijk is om nu de naam te registreren van het volgende -en waarschijnlijk nog levende- kind. Toch hadden jullie die naam al wel gegeven aan het toen nog ongeboren kindje, dus is er, als je de naam wilt vastleggen, naar mijn gevoel geen andere keus.
Ik neem aan dat jullie daar in gesprekken ook wel een soort ‘oplossing’ voor hebben gevonden. Gesteld dat jullie huidige kind Robert heet, dan heb je het onderling wellicht over de kleine Robert of de eerste Robert. Voor de basisadministratie hoef je je niet te schamen, dat is maar een register.
Ik heb onder rouwadvertenties, waar de namen van de kinderen vermeld worden, ook wel eens een gelijke naam -met daarachter iets als “in dierbare herinnering”- zien staan. In kringen waarbij de eerste jongen ‘automatisch’ de naam van de grootvader van vaderszijde krijgt, het dat vrij gebruikelijk dat bij het wegvallen van het kind met de naam van de stamhouder, een volgend kind die naam ook weer krijgt (soms in combinatie met een andere naam).
Gevoelsmatig moeilijker zou het wellicht worden als je ook nog een grafmonument(je) wilt oprichten. Je ziet dan prominent de naam van het nog levende kind, dat schuurt toch. Ik heb daar wel een suggestie voor, maar kan me voorstellen dat die niet aanspreekt. In de scheikunde, wanneer via een bepaald proces een stof of verbinding wordt gevormd maar dat ‘eindproduct’ nog niet volledig is, wordt dit soms aangeduid met de term “in statu nascendi”, een Latijnse uitdrukking die zoiets betekend als “in staat van wording.”
Andere vertalingen zijn: in prille toestand, ontluikend, opkomend maar nog niet volledig gevormd.
Nu denk je wellicht: die omschrijvingen komen aardig overeen, maar waarom die link met scheikunde? In de scheikunde worden reactievergelijkingen door formules aangegeven, maar bij de genoemde reactie “in statu nascendi” wordt die vergelijking [tussen vierkante haken] aangegeven.
Even doorredenerend naar het grafmonumentje, zou je dan tot een volgende tekst kunnen komen:
[Robert]
30-2-1979 ✝
Onze lieve zoon mocht helaas niet tot volle wasdom komen. Zijn naam leeft voort in zijn broer die op 30-2-1981 gezond ter wereld kwam.
Dit is de feitelijke zaak, ik kan me voorstellen dat je hier een andere, mogelijk meer christelijke tekst zou willen vermelden. Hoe het ook zij, ik hoop dat je iets aan dit antwoord hebt.
Johan Boeijenga
Dit artikel is beantwoord door
J. Boeijenga
- Geboortedatum:26-05-1958
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Sedationist in ziekenhuis St. Jansdal
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Gewoon om geen verwarring te geven en omdat een kind niet vervangbaar is. Nu wordt er meestal anders omgegaan met zulke situaties als toen. Nu zou een kind waarschijnlijk niet naamloos blijven of de volgende misschien niet zo snel dezelfde naam krijgen. Toen werden levenloos geboren kinderen soms begraven zonder door de familie gezien te zijn, in een graf met een nummer erop.
Kunt u een mooie Bijbelse naam bedenken misschien? Een naam die iets zegt over uw geloof in God? Er zijn zoveel mooie betekenisvolle Bijbelse namen.
Sterkte in dit bijzondere proces, waar dingen van lang geleden toch weer actueel zijn...
Als het kind atlijd naamloos gebleven is is het inderdaad vreemd om er de naam van een levend persoon aan te verbinden.
Als het kindje in de gesprekken tussen ouders en in de herinnering van de ouders altijd wél die naam gehad heeft is het aan de andere kant weer een verloochening van het overleden kind om er dan nu maar een andere naam op te plakken.
Het is (in het geval waarin de naam later opnieuw is gebruikt) een moeilijk dilemma.
Of je zadelt een levende persoon op met de wetenschap dat er een eerdere persoon met die naam geweest is (maar ik neem aan dat die persoon dat al weet).
Of je bezoedelt de nagedachtenis aan het overleden kind door zelfs de naam maar te laten veranderen.
Persoonlijk vind ik het laatste nogal respectloos. Juist als je er nu een andere naam aan geeft krijg je de indruk dat het kind dus blijkbaar gewoon vervangbaar was.
Je schrijft al dat je het je niet kunt voorstellen, maar ik kan je, als ervaringsdeskundige, wél vertellen dat de optie die jij nu voorstelt niet werkt.
Ons kindje is wel aangegeven bij de burgerlijke stand en staat geregistreerd als; Levenloos geboren kindje. Zo hebben we het ook op het grafsteentje gezet.
Ik heb hier berusting in mogen vinden.
Zeker daar ik van verschillende mensen hoorden die hetzelfde meegemaakt hadden maar hun kindje niet hebben begraven maar in het zkh hebben achtergelaten.
Geen naam en geen grafje en dus ook geen plekje waar ze nog eens heen kunnen.
