Seksuele dwanggedachten na misbruik
E. M. (Elmira) Karels | 4 reacties | 29-11-2022| 15:54
Vraag
Ik ben een jonge vrouw van 24 jaar. Als kind heb ik een moeilijk leven gehad met onder andere seksueel misbruik. Hiervoor heb ik gelukkig fijne therapie gehad en ik kan het nu redelijk een plekje geven. Er is alleen een lastig probleem gebleven waar ik erg mee zit. Uit schaamte heb ik dit nooit durven vertellen. Het is zo dat ik heel veel met seksualiteit bezig ben in mijn hoofd en hierover ook wat vreemde gedachten heb. Bijvoorbeeld als ik iemand zie lopen en dan denk: ik ga hem nu aanraken. Of dat er aan denk hoe het zou zijn als iemand naakt zou zijn. Het zijn gedachten die ik niet wil hebben, maar zich wel heel erg kunnen opdringen. Ik wil het ook niet en ga vaak snel bij iemand weg uit angst iemand toch iets aan te doen.
Ook kan ik, vooral als ik wat spanning heb, heel erg het gevoel hebben dat ik mezelf moet uitkleden of dat anderen door mijn kleding heen kunnen kijken. Ik voel mezelf er erg slecht door omdat dit soort dingen gebeuren, gewoon als ik aan het werk ben, boodschappen doe, in de kerk zit, etc. Ik schaam mijzelf dan en voel mezelf ook zondig en slecht dat ik hier zo veel mee bezig ben en het ook niet goed kan stoppen.
Verder is nog wel het meest lastige dat ik, juist als ik wel last heb van de nare herinneringen, ik dan juist aan zelfbevrediging doe om rustig te worden. Ik vind het niet goed om dat te gebruiken voor rust maar het helpt wel. Ik heb daarbij dan ook veel nare en wat gewelddadige beelden in gedachten. Ik vind het daarbij ook lastig dat je vaak hoort dat je na een trauma niks meer te maken wil hebben met seksualiteit, terwijl het bij mij dus juist andersom lijkt. Hierdoor ga ik toch erg twijfelen of ik dan bijvoorbeeld als kind ook al een soort verslaving had en daardoor dit zelf mede heb veroorzaakt of dat ik het stiekem toch fijn vond. Ik vind het heel verwarrend allemaal.
Ik gedraag mezelf helemaal niet zoals mijn gedachten, ik kleed mezelf bijvoorbeeld netjes en ben ook best wel verlegen richting anderen. Daarom heb ik ook altijd het gevoel dat ik tegenover anderen niet eerlijk ben, omdat ze eens moesten weten wat voor gedachten er bij mij allemaal spelen. Eigenlijk heb ik een aantal vragen:
- Hoe stop ik deze gedachten en gedrag?
- Is er een kans dat ik zelf ook iemand zal gaan misbruiken? Ook omdat in de Bijbel staat dat als je ergens aan denkt je die zonde eigenlijk al hebt gedaan?
- Waarom heb ik dit? Is het een teken dat ik toch geen slachtoffer was maar deels ook dader? En zijn er meer mensen die juist veel hiermee bezig zijn?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Wat heb je op jonge leeftijd al veel meegemaakt. Wat fijn dat je hier, met behulp van therapie, bij stil hebt kunnen staan. En wat fijn dat dit je hielp. Tegelijk voel je je nog verstrikt in gedachten en gedrag wat je niet wilt. Je komt er niet uit en vraagt om mee te denken. In de schaamte die je ervaart voelt dit voor jou vast kwetsbaar. Moedig dat je dit toch doet. Openheid over dat wat je als kwetsbaar ervaart is een eerste en belangrijke stap om ook hierin de weg naar herstel in te slaan.
De gedachten waar je last van hebt, noemen we dwanggedachten. Het zijn gedachten die zich ongewild aan je opdringen. Je wilt niet dat deze gedachten er zijn. Dwanggedachten ontstaan vaak toevalligerwijs. Iedereen heeft, zonder er zich van bewust van te zijn, ontelbaar veel gedachten per dag. Een dwanggedachte begint bij een willekeurige ‘invallende’ gedachte. De betekenis die je aan zo’n gedachte geeft (dit hoort niet, mag niet, dit wil ik niet) kan ervoor zorgen dat je opeens een zekere spanning rondom zo’n gedachte gaat ervaren. Als reactie hierop kun je alert worden op de aanwezigheid van deze gedachten. Omdat ze ongewenst zijn, ga je tegen deze gedachten vechten. Echter juist die strijd-tegen zorgt ervoor dat de gedachten nóg meer aandacht krijgen en ze des te dwingender terugkomen. Zo beland je in een cirkel. Door degene die dwanggedachten heeft, wordt geregeld gedacht dat het onderwerp van de dwanggedachten iets over (de slechtheid van) hem/haar zegt. Bij jou hoor ik bijvoorbeeld dat je de angst hebt dat je mogelijk zelf het misbruik hebt uitgelokt. Verstandelijk kun je best beredeneren dat dit eigenlijk niet zo is, maar de angst dat dit mogelijk toch anders is, overschreeuwt je redelijkheid. De seksueel gekleurde dwanggedachten die je hebt bevestiging naar jou idee je eigen angst (‘ik heb schuld’).
De grote hoeveelheid spanning die dit logischerwijs geeft, heeft een uitweg nodig. Doordat je je zó schaamt voor jezelf, en mogelijk ook bang bent dat anderen, als je iets deelt, ook gaan denken dat jij het misbruik zelf hebt uitgelokt, deel je je gedachten maar niet met je omgeving. Hierdoor blijf je zelf met alle spanning zitten; er is geen uitlaatklep. Opgelopen spanning zoekt echter altijd een uitweg. Je hebt gemerkt dat zelfbevrediging jou helpt om je weer rustiger te voelen. Al is het effect helaas slechts van korte duur. Want daarna voel je je weer schuldig: je wilt niet dat zelfbevrediging deze plek in je leven heeft. Zo blijf je, met je ‘geheim’, in een cirkel van schaamte- en schuldgevoelens. En blijf je vastzitten aan de behoefte aan zelfbevrediging.
Ik hoop dat bovenstaande uitleg je helpt om te begrijpen waar je gedachten/gedrag vandaan komt. Wat jou ín de cirkel houdt, is het binnenhouden van de schuld, schaamte en angst die je voelt. Dit doe je omdat je bang bent dat je gedachten/je gedrag iets over jou als persoon zeggen. Bijvoorbeeld dat je eigenlijk mede-dader van het misbruik bent. Echter weet: jij bént niet je gedachten, je hébt ze. Dat maakt ook dat deze gedachten níets zeggen over dat je ook deels dader zou zijn. Het feit dat bij jou je dwanggedachten seksueel gekleurd zijn, kan heel goed te maken hebben met dat dit onderwerp door je ervaringen gemakkelijker een zekere spanning oproepen. Zoals je hebt gelezen kan dat het begin zijn van dwanggedachten. En nee, je bent zeker niet de enige die worstelt met (seksueel gekleurde) dwanggedachten/zelfbevrediging. Ik geloof en weet dat deze worstelingen voor velen herkenbaar zijn.
Om uit de cirkel te komen is het belangrijk dat je de spanning die je ervaart niet meer zelf gaat oplossen. Maar in plaats daarvan gaat delen met iemand die je vertrouwt en bij wie je je veilig voelt. Dat je je angst echt onder ogen durft te komen, zónder deze te ‘verdoven’ door bijvoorbeeld zelfbevrediging. Door op deze manier met je angst en schaamte om te gaan, neemt de kracht ervan af. Dit kan een spannende stap zijn. Steun van een hulpverlener kan hierin waardevol zijn.
Dus, beste vragenstelster, ik wil je aanmoedigen om verder te gaan op de weg die je nu bent ingeslagen. Je hebt met je vraag aan Refoweb gekozen voor openheid en durven kwetsbaar te zijn. Ik hoop voor jou dat dit antwoord je helpt om ook een volgende stap te zetten. Maar nog meer wens ik je toe dat je de angst en schaamte die zo onzichtbaar is voor anderen, zichtbaar maakt voor de Heere God. Hij wil Zijn licht laten schijnen in de donkerheid die je bij jezelf ervaart.
Dan als laatste nog de vraag die je ook stelde: Is er een kans dat ik zelf ook iemand zal gaan misbruiken? Ook omdat in de Bijbel staat dat als je ergens aan denkt je die zonde eigenlijk al hebt gedaan?
Het antwoord is nee. De kans dat je iemand gaat misbruiken als je zelf misbruikt bent is niet groter. Er zijn zelfs onderzoeken waaruit blijft dat de kans kleiner is, juist omdat je weet hoe erg het is om misbruikt te worden. Het risico wat soms wel groter is, is als je je verleden niet verwerkt, je later in je leven de verkeerde mensen vertrouwt. Je bent het meest gewend aan situaties waarin mensen over je heen lopen en je vernederen en dat is dan normaal voor je. Maar zo moeten relaties niet zijn. Er moet met jou worden omgegaan als dat je van waarde bent. De tekst waar je misschien op doelt zegt iets anders dan hoe jij het schrijft, namelijk Mattheüs 5:28: “Maar Ik zeg u dat al wie naar een vrouw kijkt om haar te begeren, in zijn hart al overspel met haar gepleegd heeft.” Wat Jezus hier onderwijst is dat hij zegt dat het niet om het uiterlijke gedrag gaat maar om onze hartstochten. Dat moet vernieuwd worden. Iets denken hoeft nog geen zonde te zijn omdat een gedachte niet altijd het verlangen van je hart weerspiegeld. We hebben het nodig dat ons denken vernieuwd wordt zodat we de dingen van God gaat denken: “Bedenk de dingen die boven zijn.” Het mooiste wat we kunnen doen is niet zozeer iets ‘niet denken’ maar bedenken wie Jezus is. Hem kennen kan ons verder helpen dan onze eigen denken dat kan.
Elmira Karels,
Dichterbij Herstel
Dit artikel is beantwoord door
E. M. (Elmira) Karels
- Geboortedatum:28-03-1989
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Ede
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Psycholoog bij Dichterbij Herstel
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Weet je dat 90% van alle mensen last heeft van 'vreemde' gedachtes die zomaar ongevraag en ongewild in je opkomen? Vaak op onderwerpen waar een taboe op ligt (seks, geloof, agressie). De meeste mensen kunnen deze gedachtes wegwuiven en gaan gewoon door met de dagelijkse dingen.
Het probleem bij jou ligt denk ik meer in het feit dat je deze opkomende gedachtes heel serieus neemt, je er voor schaamt en je ze gaat uitdiepen (zou ik dit echt kunnen doen? etc.) Het lijkt alsof je het ieder moment zo maar zou kunnen doen, tenmiste dat maakt je brein je wijs. Wees gerust, juist mensen die deze gedachtes te serieus nemen zijn vaak hele lieve mensen met een groot geweten. Je wilt het helemaal niet denken en al helemaal niet doen! Deze gedachtes hebben eigenlijk helemaal niets te maken met jou als mens, zijn gewoon woorden op een rijtje die in je opgekomen zijn en waar je teveel waarde aan hecht.
Maar je bent ook zo streng voor jezelf, wat je allemaal als klein meisje hebt meegemaakt is niet mis. Geen wonder dat deze onderwerpen een enorme trigger voor je zijn! Je bent nooit en te nimmer dader, zeker niet als kind. Het feit dat je bang bent dat je ooit dader zal worden zegt mij al genoeg. Angst is juist de grootste remmer die er is, als je er alleen al aan denkt gaan alle alarmbellen al bij je af.
Leg al je gedachtes, vragen, angsten maar bij de Heere neer, iedere dag maar weer.
Hij houdt van je met al je (eigen)aardigheden en Hij wil je helpen op je weg naar herstel. Ik wens je rust en geluk toe..
Ik heb met twee personen in mijn bekende gesproken die daar ook last van hadden.
Je ziet, je staat niet alleen.
Je hebt echt een heel fijn antwoord gekregen.
Ik ben al wat ouder, en daarom durf ik je zo aan te spreken.
In de Bijbel staat dat de Heer Jezus zegt:
Kom allen tot Mij DIE VERMOEID en BELAST zijn, en IK zal je rust
geven!
>Zoek Hem in gebed, geef Hem je vertrouwen en Hij ZAL voor je zorgen.<
Geef je aan Hem over en vraag Hem om Zijn leiding in je leven. MAAK BEWUST EEN KEUZE VOOR HEM als je dat nog niet hebt gedaan.
Als je dat hebt gedaan, ben je een KIND van God geworden.
Hij heeft gezegd, dat als je naar Hem toe gaat, Hij jou zeker zal binnen laten!
De Heer Jezus kwam met de opdracht van Zijn Hemelse Vader, de Here God, naar deze aarde om de CHRISTUS, de VERLOSSER te zijn, Die voor jouw en mijn zonden heeft betaald door als een ZONDELOOS mens de straf die WIJ hadden verdiend op het kruis te ondergaan.
Accepteer dat offer!
Als bewijs dat De Here God dat offer in onze plaats heeft geaccepteerd lezen we in de Bijbel dat Hij zijn Zoon Jezus na 3 dagen heeft doen op staan uit de dood. Hij leeft weer, we kunnen naar Hem toegaan in gebed!
Die verkeerde gedachten die jou steeds weer plagen komen van Gods vijand de duivel. Maar wees niet bang, De Here Jezus heeft hem, door Zijn offer aan het kruis verslagen.
Mocht je weer aangevallen worden, verjaag dan die verkeerde gedachten in JEZUS' NAAM. Dat mag je doen, als je de Here Jezus bewust hebt aangenomen als je Verlosser en Heiland. Dat mag je dan doen, want je bent GODS KIND geworden! Hoe? Gewoon door te zeggen:: Satan, je hebt geen recht meer op mij: Weg wezen met je gedachten, in Jezus" Naam!
Veel sterkte, rust en wijsheid toegewenst,
Boven al: GODS ZEGEN
