Onchristelijke omgeving

Ik werk in een onchristelijke omgeving. Mij wordt wel eens de vraag gesteld of het nu allemaal zo moeilijk moet zoals ik leef. Dat je moet bidden en danken voor je eten, je een rok draagt, je twee keer naar de kerk gaat en bijvoorbeeld nooit gaat stappen. Dan wijzen ze voorbeelden aan van jongeren die ook wel "christelijk" zijn maar ondertussen helemaal meegaan met de wereld. Ik vind het zo moeilijk wat voor antwoord ik op deze vraag moet geven!

In antwoord op deze vraag zou ik willen beklemtonen dat je als christen allerlei dingen doet en laat, niet omdat dit nu eenmaal moet, maar omdat je het wilt. Je hebt dat graag over voor je Heere en Meester. Vergelijk het maar met een jongen die heel veel doet en laat voor zijn geliefde. Dat gaat spontaan en vrijwillig en de motivatie is duidelijk: uit liefde doet hij haar graag een plezier en laat hij dingen waar zij moeite mee heeft.

Inderdaad zijn er heel wat mensen die zich christen noemen, maar het niet zo nauw nemen met de christelijke levensstijl. We moeten op dit punt natuurlijk wel voorzichtig zijn, want in de Bijbel zien we al dat verschillende christenen verschillende conclusies trekken ten aanzien van wat nu wel of niet bij het christen zijn past. De één wil geen vlees eten dat aan afgoden geofferd is, de ander heeft daar geen moeite mee (Rom. 14,15). Maar wanneer we “helemaal meegaan met de wereld”, hebben we kennelijk weinig liefde voor Jezus. Hij vraagt echt gehoorzaamheid van ons en uit liefde brengen we die graag op, ook al is het aan onze kant gebrekkig.

Je kunt het met het bovenstaande bekende voorbeeld duidelijk maken. Als een jongen niets voor zijn meisje over heeft, dan houdt hij toch zeker niet echt van haar?

Ds. J. Hoek