God van de (wan)hoop
Ds. G.A. van den Brink | Geen reacties | 17-10-2022| 13:32
Vraag
Geachte dominee G. A. van den Brink. In onze kerk werd afgelopen zondag weer gewaarschuwd tegen uw lezingen. Er wordt dan gesteld dat men tegenwoordig buiten het recht om zalig wil worden. Er zijn volgens onze dominee tegenwoordig “veel belijders die nooit verloren zijn gegaan.” Volgens hem spreken de oudvaders over “een heilzame wanhoop waar aan mijn kant alles verloren is.” Het beleven van dat punt is essentieel volgens de predikant. Het moet eindigen in de dood. In het uur des welbehagens komt God dan over.
Dit zijn zaken die me wel bezighouden. Ik hoor veel mensen in mijn omgeving zo spreken. Die voortduren waarschuwen tegen beschouwing en verstandelijk aannemen. Heel graag zou ik uw reactie op de volgende vragen ontvangen:
1. Hebt u zich verdiept in deze theologie? Wat wordt een mens verondersteld te beleven als hij ‘verloren gaat’? En is dit bijbels?
2. Wat beleven mensen die deze theologie aanhangen van het “overkomen van God in het uur des welbehagens”? Is dit een bijbels gegeven? Dit is niet mijn mening, maar die van de predikant.
Ik heb enorm veel geleerd van uw bijzondere lezingen en de beantwoording van erg veel vragen op Refoweb. Maar het laat me ook niet echt los en geeft ook wel onrust. Daarom zou ik erg graag uw reactie lezen.
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vragensteller,
Aan het einde van je vraag schrijf je dat de prediking over het recht Gods je onrustig maakt. Het Evangelie zoals je dat hebt gehoord heeft je hoop en moed gegeven, maar volgens jouw predikant is het bedrieglijk. Als hij gelijk heeft, is jouw zoektocht en je verlangen en je prille geloof allemaal onecht. Dan bedrieg jij jezelf. Dan moet je dat alles opgeven en in plaats daarvan uitzien naar wanhoop en verloren gaan. Maar dit laatste versterkt je onrust nog meer. Want hoe kom je op dat punt, in dat uur des welbehagens, op het ogenblik van de afsnijding? Dat weet je niet, want zoals je schrijft, heb je geen besef wat je dan moet beleven. Als jouw dominee gelijk heeft, moet je hopen op iets waarvan je niet weet wat het is, bidden om iets wat je niet verlangt, wachten op iets wat waarschijnlijk nooit komt.
Ik ga je, ondanks jouw vragen, niet beschrijven wat mensen beleven als God overkomt als ze onder het recht verloren gaan, als ze Gods deugden hoger achten dan hun zaligheid. Waarom niet? Ik moet jou niet vertellen wat er allemaal aan slechte en gevaarlijke bevindingen bestaat, maar je vertellen wat de echte, bijbelse bevinding is. Ik boodschap jou niet dat je de dood in moet, maar dat Christus het Leven is (Joh. 11:25; Joh. 14:6). Ik vertel je niet dat jij Gods recht moet beleven, maar dat God Zijn rechtvaardigheid heeft getoond in Zijn Zoon en Zijn barmhartigheid verkondigt aan ons (Nederlandse Geloofsbelijdenis artikel 20). God toont veel liever Zijn barmhartigheid in de redding van gelovigen dan in de straf over ongelovigen (Ezech. 33:11). Ik verkondig je niet de God van de wanhoop maar de God van de hoop, die je vervult met blijdschap en vrede in het geloven (Rom. 15:13).
Ik wil het nog radicaler zeggen. Als je het Evangelie leert kennen en geloven, zul je dergelijke ervaringen die jouw predikant voorschrijft, nooit meemaken. Het Evangelie zegt niet zozeer dat zulke ervaringen onnodig zijn, maar dat ze verboden zijn, onmogelijk, on-evangelisch. Zulke ervaringen geven God niet de eer, maar de mens. Want alleen door te geloven geven wij God de eer (Rom. 4:20).
Ik zeg dit, om je van je innerlijke onrust te bevrijden. Je kunt niet op twee gedachten hinken: enerzijds het ruime Evangelie geloven en anderzijds ook hopen dat je zulke diepe en bijzondere ervaringen meemaakt. Enerzijds vrede vinden buiten jezelf in Christus en anderzijds een bekeringsverhaal kunnen vertellen waarvan jouw predikant onder de indruk is.
Je zult dus moeten kiezen. Of je schaart je weer onder de boodschap van je dominee en je wacht af tot wat hij je oplegt en voorschrijft ooit nog eens gaat gebeuren. Of je breekt ermee, accepteert de kritiek, aanvaardt de afwijzing, je erkent je gebrek aan dergelijke bevindingen, maar je gelooft het Evangelie. Een combinatie of een tussenweg, een mengsel of een selectie is niet mogelijk.
Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink
Lees ook de vervolgvragen:
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G.A. van den Brink
- Geboortedatum:05-01-1974
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Apeldoorn
- Status:Actief
Bijzonderheden:
-Vragen aan ds. Van den Brink kunnen tot nader bericht niet worden ingediend.
-Emeritus-predikant. Sinds september 2020 als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de TUA.
-Bekijk ook: