Schermprobleem van kinderen
N.J. Teerds | 5 reacties | 22-08-2022| 09:56
Vraag
Wij hebben thuis als regel voor onze zoon van 7 en dochter van 6 dat ze een poosje per dag een filmpje mogen kijken. We merken vooral bij onze zoon dat hij alle mogelijkheden zoekt om hier meer tijd aan te besteden. Ook is hij gefixeerd op onze telefoons en doet er alles aan om die te bemachtigen voor spelletjes. Hierdoor komt hij nauwelijks aan spelen toe. We hebben het vermoeden dat hij ADHD heeft zoals zijn beide ouders. Onderzoeken lopen nog. Misschien ook daarom die extreme focus.
Het goede voorbeeld geven vind ik lastig. Ik hou ook van doelloos spelletjes spelen. Ik voel me dan schuldig en wil dit bij mezelf veranderen. Ik zie dat kinderen van zijn leeftijd al Playstation hebben. Hij zou dat ook heel graag willen. Op deze leeftijd vind ik dat nog niet nodig, maar er komt een moment dat ik het niet meer tegen kan houden. Eerder hadden we ook tablets met spelletjes. Daar zou hij ook de hele dag mee bezig zijn geweest als ik geen grens stelde. Hij verkiest dat ook boven buiten spelen of andere dingen doen.
Hoe kan ik hem erbij helpen om toch op een gezonde manier om te gaan met films en spellen? Keiharde grenzen stellen en vervolgens iedere keer een strijd aangaan zie ik niet zo zitten. In mijn jeugd was dat allemaal niet zo extreem aanwezig, dus ik weet echt niet hoe ik hem moet begeleiden naar een Playstation en later ook zijn eigen smartphone.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank voor de heldere omschrijving van het ‘schermprobleem’ van uw zoon. U bent helaas niet de enige die dat ondervindt, want ik zie en hoor in mijn omgeving dat het geven van schermtijd aan kinderen in veel gevallen problemen en strijd oplevert. Veel kinderen willen meer tijd, terwijl ouders de tijd willen afbakenen en zich daaraan willen houden.
Waar gaat het om? Het gaat om grenzen stellen en grenzen handhaven Dat is gemakkelijk gezegd, maar dat levert én bij kinderen én bij ouders spanning op. Dat geldt niet alleen als het gaat over schermtijd. Er zijn genoeg andere voorbeelden te bedenken, zoals het op de tijd naar bed gaan, te laat thuiskomen, blijven lezen in een boek, enzovoorts. In zulke situaties moeten ook grenzen gesteld worden. Misschien zegt u: maar schermtijd is toch echt iets anders. Daar heeft u enigszins gelijk in, maar het gaat in alle gevallen wel om grenzen stellen. U als ouder wordt gevraagd dat te begeleiden, aan uw kind -zeker op die jonge leeftijd- heldere, duidelijk grenzen te stellen en die ook te handhaven.
U schrijft dat u dat voor uzelf ook moeilijk vindt. U doet ook graag spelletjes en u voelt zich schuldig als u te lang bent doorgegaan. Duidelijk is dat u uzelf wel grenzen wil stellen, maar dat u er tot nog toe gemakkelijk overheen gaat. U zult zeker ervaren dat u een voorbeeld bent voor uw kind en dat u voor uzelf die schermtijd óók moet afbakenen. Een tip is om een beperkte schermtijd in je telefoon in te stellen!
Vanuit uw eigen ervaring voelt u wel aan hoe moeilijk het voor uw kind is als hij langer wil spelen en u zegt: Nee, dat gebeurt niet. Dat kost inderdaad strijd, maar het is echt nodig dat u voor hem de grenzen bewaakt. In de praktijk blijkt dat het ene kind zich gemakkelijker schikt in de grens dan het andere kind. Elk kind zal echter moeten leren zich aan bepaalde regels te houden – thuis, op school, in het verkeer, in de maatschappij. Het wordt anders immers een chaos...
Nu uw kinderen nog op deze jonge leeftijd zijn, neem dan de tijd om u in deze problematiek van grenzen stellen te verdiepen. Ik noem enkele voorbeelden:
1. U kunt uw vraag over het stellen van grenzen rond mediagebruik neerleggen bij een hulpverleningsinstantie. Er zijn ook instellingen, die aan huis adviezen geven.
2. Als u lid bent van een kerkelijke gemeente met veel jonge kinderen, zouden er opvoedingsochtenden of - bijeenkomsten georganiseerd kunnen worden.
3. De school waarop uw kinderen zitten, zou een ouderavond over deze problematiek kunnen organiseren.
4. U kunt kennisnemen van de organisatie Toegerust gezin. In deze organisatie wordt ruime aandacht deze problematiek geschonken en men heeft materiaal beschikbaar over deze problematiek t.a.v. de playstation, het gebruik van een smartphone, enzovoorts.
Deze opsomming is zeker niet compleet. Laat het moedgevend zijn, dat er veel mogelijkheden zijn om juist op de leeftijd van uw kinderen iets op te pakken t.a.v. schermtijd.
Wijsheid toegewenst en dat alles onder biddend opzien tot de Heere!
N. J. Teerds
Dit artikel is beantwoord door
N.J. Teerds
- Geboortedatum:24-09-1944
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Hendrik Ido Ambacht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
ouderling; docent
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Over het algemeen proberen we onze kinderen met iets anders bezig te laten zijn. Bezig houden en hun interesses vasthouden met een activiteit. Gaan zwemmen, naar het bos, vissen, naar het speeltuintje (een keer een andere), voorzien van uitdagend speelgoed zoals een legoset, een grote tekendoos, laten helpen bij klusjes zoals mee boodschappen doen. Of iets laten knutselen, timmeren, zagen of id. Tijd investeren in samen iets doen helpt hier goed.
En ook gewoon simpel 'nee'. Ff mopperen of huilen en dan verzinnen ze wel weer iets, ook al duurt het wennen aan de grens soms even.
Of een wekker instellen met een bepaalde tijd. Alleen moet je er dan zelf allert op zijn dat ze hem wegleggen
Ik heb tabbladen gemaakt wat ze mogen doen, welke spelletjes, sites van school, welke filmpjes. Dit gaat goed! Uiteraard wel eens correctie nodig of een gesprekje, maar dat hoort bij opvoeden.
Natuurlijk is er wel eens gemopper, maar als ik ze hun gang laat gaan (vooral onze oudste), dan zitten ze er de hele dag achter.
Dat zit de gezonde ontwikkeling juist weer in de weg, plus ik ervaar dat ze er alleen maar drukker van worden.