Moordlustige gedachten

dr. J. van der Wal | Geen reacties | 25-07-2022| 10:18

Ik ben een man, begin 30, en ik worstel al lang met zeer nare en bovenal gewelddadige, moordlustige gedachten en emoties. Als kind was ik al een beetje raar en deed ik dieren pijn voor de lol of eigenlijk zonder besef en voerde vreemde ongepaste handelingen uit. Naar mate ik ouder werd kon ik het controleren en zijn de neigingen deels verdwenen. Op een gegeven moment ben ik tot geloof en bekering gekomen. Ik heb al mijn zonden (inclusief gedachten) bekend en vergeving mogen ontvangen. Ik wist dat ik nu vrij was, maar het gewelddadige intern in mij bleef wel sluimeren en zo nu en dan meer aanwezig.

Sinds een tijdje heb ik samen met mijn vrouw een hondje. En nu overvallen mijn emoties en gedachten mij. Ik kan het hondje slecht verdragen ook al is die super lief. Het voelt als een belemmering. De verandering in mijn leven door het hondje ervaar ik ook als niet prettig. Ik heb agressieve en gewelddadige gedachten en wil het hondje weg hebben want mijn hoofd kwelt mij elke dag met verschrikkelijke gedachten.

Elke dag zoek ik God, ik mediteer, doe bijbelstudie, bid voor mezelf en ook voor het hondje. Maar ik word gek door de agressieve gedachten die blijven. Ik probeer het los te laten en te accepteren, anders te reageren en te groeien in de vrucht van de Geest. Maar ik trek het bijna niet meer. Het vreet me op, zo voelt het. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Het hondje de deur uit doen is zeker niet mijn eerste optie, dat vind ik heel zielig voor mijn vrouw die erg veel van het hondje houdt. Heeft u advies voor mij?

Wat goed dat u dit probleem zo concreet onder ogen kunt zien en benoemt. Gezien de heftigheid van deze gedachten en dat ze (na een tijd minder erg geweest te zijn) weer zo sterk opkomen, adviseer ik u om professionele hulp te zoeken bij een gespecialiseerde instelling. Een beoordeling van wat er precies aan de hand is, lijkt me echt noodzakelijk. Dat kan niet via deze vragenrubriek. U kunt dat het beste doen door uw huisarts te informeren en een verwijzing te vragen.  

Mooi om te lezen dat u hier gelovig mee wil omgaan. In dat opzicht is het wellicht goed dat u pastorale hulp zoekt, bij voorbeeld bij uw predikant, voorganger of ouderling, die u vertrouwt. Zeker met deze problemen, die een mens zo kunnen belasten, is het bijbels om pastorale begeleiding te zoeken.  

Mocht u hier een boek over willen lezen, dan wijs ik u op “Het duiveltje van de geest" van L. Baer. Het is niet christelijk, maar kan wel helpen om voor u zelf duidelijker te krijgen wat er aan de hand kan zijn en wat u daarmee kunt.

Dr. J. van der Wal

Dit artikel is beantwoord door

dr. J. van der Wal

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven