Markeren van Bijbelteksten

Het kan wat vreemd voelen om in je Bijbel te schrijven, dat begrijp ik. Maar God heeft ons Zijn Woord gegeven om dat te gebruiken. Hij ziet liever een versleten Bijbel dan eentje die als nieuw in de kast staat omdat hij nooit wordt gebruikt. Ik arceer zelf trouwens met kleurpotloden in mijn Bijbel omdat het anders doordrukt op de dunne pagina's.

Ik heb een Bijbel in huis, waarin op vele bladzijden meer tekst bij geschreven is, dan dat Bijbeltekst zelf…
Veel woorden zijn daarin dubbeldik geschreven, goed zichtbaar, ze springen eruit.
Soms staat er zelfs verschillende mogelijkheden van uitleg van een tekst bij.
Al die tekst is al eeuwen geleden geschreven, en volgens mij heeft niemand daar moeite mee.
Oftewel: de Statenvertaling met kantekeningen…

Ik herken de terughoudendheid m.b.t. het 'schrijven' in de Bijbel. Deels komt dat door wat ik gewend ben. Ondertussen heb ik veel gelovigen gezien, o.a. predikanten, die wel in de Bijbel arceren/schrijven.

Er zijn zodoende ook studiebijbels met extra ruimte ('Wide-margin') in de kantlijn. Helaas geen Statenvertaling variant vind ik zelf. Dan zou je eventueel meerdere Bijbels kunnen hanteren.
Kunnen we de kanttekeningen overigens ook niet zien als een verdieping?

Er zijn hele theorieën over het maken van notities in de Bijbel, zoals met symbolen of referenties. Let ook op waarmee je schrijf (de mate van doordrukken van een pen, let erop dat potlood vervaagt, etc.).
Let er ook op hoe je omgaan met arceren/onderstrepen: soms is het voor de leesbaarheid beter om met haakjes aan de zijkant van de tekst te werken dan alles te onderstrepen. Soms is een uitroepteken genoeg.

Jonathan Edwards had een methode waarin hij referenties zetten en deze uitwerkte in een los boek met notities (“miscellanies”).

Daarnaast wil ik aanstippen dat het goed kan zijn om zaken vast te leggen, bijv. wat God tot je spreekt. Ik denk dat dit vruchtbaar kan zijn. Let wel, niet om ervan je grond te maken en erop terug te zien. Altijd zien op Hem in geloof.

Ook wil ik nog het Bijbeljournaling noemen. Met kleuren hele tekeningen maken in de Bijbel zou ik persoonlijk nooit doen. Volgens mij moet het altijd om de inhoud gaan en deze versterken. Echter zal ik ook niet te snel iemand veroordelen die het wel doet, ik denk ook dat het een bijzaak is. God ziet het hart aan.

In mijn Bijbel zijn in de afgelopen jaren veel teksten onderstreept, gearceerd en voorzien van een datum. Dit Boek getuigt van Gods spreken tot mij. Regelmatig kom ik weer tegen wat Hij heeft gezegd en in welke situatie, en dan vertroost/bemoedigt/corrigeert/vermaand het mij vaak weer opnieuw!

Deze Bijbel is voor mij heel belangrijk. Niemand weet wat ik bij geschreven heb. Dit is zo persoonlijk. Ik zal deze Bijbel dan ook nooit uitlenen aan anderen of ergens zomaar mee naar toe nemen.
Omdat het iets laat zien wat er is tussen de Heere en mij. Niet voor andere ogen bestemd.

Stel dat deze Bijbel zo versleten is, dat het niet meer opnieuw ingebonden kan worden en dat ik het niet meer kan gebruiken, dan zou ik het nog bewaren als een kostbaar bezit, en nooit bij het oud papier doen!
Of bij de kringloop brengen....
De gedachte alleen is al vreselijk.