Indruk van zielestaat overledene

Ik lees de biografie die is geschreven door John Fama van ds. M. Heikoop, een predikant van de Ger. Gem. aan het begin van de 20e eeuw. Er staat geschreven over een voorval waarbij hij een kind moest begraven en uit Psalm 49:15 kon concluderen dat dit kind een bekeerd kind was. Hij paste het tweede deel van het vers op het kind toe. Er staat ook geschreven dat hem werd getoond dat een tweejarige zus ook spoedig zou sterven, maar er was geen hoop voor haar. Hij paste het eerste deel van Psalm 49:15 op haar toe.

Hoe kan dit? Toont de God Zijn dienaren soms werkelijk dat een kind zal sterven en onbekeerd zal blijven? Is dit bijbels? Is er een voorbeeld hiervan in de Bijbel waar God een dienaar/profeet laat zien van iemand die spoedig onbekeerd zal sterven? Ik ben hierdoor erg in de war.

Beste vriend,

Eerst mijn verontschuldiging voor het late antwoord. Het is er even tussendoor geglipt. 

Het kan zeker gebeuren dat de Heere door een Schriftwoord een indruk geeft over een bepaalde zaak. Ik heb zelf ook weleens ervaren dat de Heere een troostrijke indruk gaf door Zijn Woord op een begrafenis, vooral als de zielestaat van de overledene niet duidelijk was omdat de (oudere) persoon zelf daar geen verzekering van had.

Een predikant kreeg een indruk dat er iets heel ernstigs zou gebeuren in zijn gemeente en gaf daar uiting aan op die zondag er voor. Zijn hart was bezwaard door een bepaald Schriftgedeelte dat de Geest kennelijk op zijn hart legde. Die week kwamen er drie jonge mensen om in zijn gemeente. 

Het gevaar blijft wel dat dit heel subjectief is. De indruk die een predikant of een ander kan hebben blijft heel persoonlijk.  Om daar je troost op te bouwen is onwijs. Onze troost en zekerheid moet NOOIT op wat een mens voelt of ervaart gesteld worden, maar op Gods Woord dat persoonlijk tot jouw hart spreekt. 

Je schreef niet dat de indruk van de predikant dat het tweede kind zou sterven ook daadwerkelijk gebeurde. Het bevreemdt mij overigens wel dat de Heere dit over een tweejarig kind bekend maakte. Over zulke jonge kinderen die sterven dachten onze oudvaders wel heel ruim, zeker als het kinderen waren die God in Zijn voorzienigheid in Zijn verbond opnam. Die ruimhartigheid deel ik volledig met hen.  

Hartelijke groeten, 
Pastor A. T. Vergunst