Perfect leven voor God

Ds. C. Budding | Geen reacties | 21-04-2022| 15:30

Als ik in Jezus mag geloven, dan mag ik ook geloven dat Hij mijn zonden wil vergeven. Al mijn zonden. Maar Jezus vraagt toch ook om bekering en om het goede te doen en niet meer te zondigen? Maar dat lukt mij als mens toch niet? Ik weet nooit wat het goede doen is. Hoe weet ik, wat ik doe, dat het goed of juist verkeerd is?

Jezus vraagt toch radicale verandering? Wil Hij mij anders wel? Wil Hij mij wel als ik nooit helemaal naar Zijn wil leef en toch blijf zondigen en mijn eigen wil doe? Hij wil toch geen mensen die hun eigen wil doen? Moet mijn leven helemaal perfect zijn? Dat kan ik toch niet? Dus ik blijf zondigen en dat wil God toch niet? Dus dan denk ik: wil God mij dan wel?

Beste vragensteller, 

Je stelt een vraag (vragen) die velen al voor jou gesteld hebben. Vragen die op het eerste gezicht zo begrijpelijk zijn, maar uiteindelijk ook iets laten zien van onkunde van wie God is en wie Hij wil zijn in Zijn genade. Ik wil het je proberen uit te leggen. Daarom begin ik met een tekst waar de apostel tot de gelovigen in Efeze spreekt. Efeze 2:4-5: “Maar God, Die rijk is in barmhartigheid, heeft ons door Zijn grote liefde, waarmee Hij ons liefgehad heeft, ook toen wij dood waren door de overtredingen, met Christus levend gemaakt - uit genade bent u zalig geworden.”  

In deze prachtige tekst zie je wat werkelijk geloven is. Dat is werkelijk niets uit je zelf, maar alles, écht alles is het werk van Christus. Dus: de Heere schenkt jou niet het geloof omdat jij het zo geweldig gedaan hebt! Maar Hij doet dat alleen maar op grond van Zijn eigen werk! En als je daaruit leven mag, dan wordt jouw hart, je ziel, je verstand, je wil veranderd naar Zijn wil. Je ontvangt een vast vertrouwen dat er voor jouw vergeving van je zonden is. Niet alleen voor de zonde die je gedaan hebt, maar zélfs de zonden die je nog gaat doen! Onbegrijpelijk maar waar! 

Maar nu kom je op dat moeilijke punt: Maar... ik moet me toch bekeren? En: dat lukt me toch niet? Nee, dat lukt je vanuit jezelf ook niet. Ook niet na ontvangen genade. Zelfs de apostel Paulus roept het in Romeinen 7 nog uit: “Want het goede dat ik wil, dat doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.” Dat zegt zelfs een Paulus. En ik dan? Dan voel je jezelf zo schril afsteken tegenover deze godsman. Je ervaart: daar kan ik nooit aan tippen. Toch is er een geheim dat voor Paulus en voor jou hetzelfde is!

Dat is: radicale genade! Genade, die God uitwerkt in je hart, waarin je werkelijk gaat ervaren dat je leven niet meer van jezelf is. Paulus zegt het dan verder: Ik dank God, door Jezus Christus! En in Romeinen 8: Zo is er dan geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn. Dus: waar moet je zijn? Niet bij je eigen gevoel (van onwaardigheid). Niet bij je eigen goede werken, die je (heimelijk) God nog denkt aan te bieden. Maar het gaat erom dat je leert te leven vanuit Zijn radicale genade. En alleen die genade stelt je in de vrijheid van het kindschap van God! 

Ja, ik hoor je vragen: hoe weet ik dan dat het goed is wat doe, of wat verkeerd is? Dat leert de Heilige Geest je. Hoe? Heel eenvoudig, door heel dicht bij Zijn woord te blijven. “Heer’ ai maak mij Uwe wegen door Uw woord en Geest bekend.” De Heilige Geest wil je daarin ook laten groeien. Niet zo, dat je steeds heiliger wordt en misschien ergens aan het einde van je leven zonder zonde bent. O, nee! Maar Hij leert je steeds meer van genade leven. Hij leert je steeds meer je toevlucht te zoeken tot de Zaligmaker die alles voor je volbracht heeft! 

Moet je leven dan helemaal perfect zijn? Zal ik het je zeggen: Als je in geloof aan Hem verbonden bent, dan is je leven perfect voor God! Waarom? Omdat God niet meer ziet op jouw zwarte leven (wat ook na ontvangen genade nog volop aanwezig is) maar Hij kijkt naar Zijn Zoon! En Hij staat smetteloos tussen jou en God de Vader in! En Hij kijkt naar Zijn Zoon en ziet geen enkele zonde meer! En alleen op grond van Zijn werk mag jij horen, aan het einde van de strijd: “Kom in gezegende van Mijn Vader en beërf het Koninkrijk.” 

En nu voeg je nog één ja-maar toe: Maar dan zou ik mijn zondige leven toch makkelijk vast kunnen houden en toch het eeuwige leven straks binnen gaan? Dan citeer ik nog een keer de apostel Paulus: Romeinen 6: 1-2: “Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade toeneemt? Volstrekt niet! Hoe zullen wij, die met betrekking tot de zonde gestorven zijn, nog daarin leven?” Deze tekst laat niets aan duidelijkheid te wensen over. 

Ik hoop en bid dat je middels deze beantwoording beter mag begrijpen, wie God is, in Zijn oneindige liefde voor verloren zondaren, waarbij het je diepe verlangen is en wordt om heilig voor Hem te leven. Tot eer en glorie van Zijn Naam! 

Ds. C. Budding, Goudswaard

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Budding

• Geboortedatum:
  20-04-1973
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

30 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven