Ouders niet blij met kerkkeuze

J.P. van den Brink | 3 reacties | 10-03-2022| 10:28

Sinds een tijdje heb ik besloten om naar de Gereformeerde Gemeenten (Ger. Gem.) te gaan. Ik vind het fijn om naar de kerk te gaan en preken te horen. Van huis uit zijn wij hervormd opgevoed. Ongeveer vijftien jaar geleden zijn mijn ouders daar uitgestapt en thuis gaan lezen. Nu gaan mijn ouders sinds vier jaar naar de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland (OGGiN).

Ze geven nooit duidelijk een antwoord als ik wat vraag waarom ze wat vinden. Ikzelf vind de Ger. Gem. heel erg fijn om heen te gaan en heb de kans gekregen om met iemand mee te gaan. Elke keer als ik naar de kerk wil gaan op zondag zegt mijn vader dat ik mijn ouders er niet mee eer en dat het niet goed is als ik ga, dat er geen zegen op rust. Zelf vind ik dat best wel lastig. Ik zie er zelf niks verkeerd in, maar vind het wel lastig als ze dat elke keer weer zeggen.

Mijn vraag is: hoe denkt iemand uit de Ger. Gem. hier over?

Beste vraagsteller,

Laat ik beginnen om te erkennen dat ik mij bij het beantwoorden van dit soort vragen mijzelf vaak in het duister voel staan. Dat ook ik in dit opzicht ‘blinde’ vlekken heb, blind ben. En hoe zal een blinde een blinde leiden?

Wat bedoel ik hiermee? Over heel veel gedeelten uit de Bijbel kan een verschillende uitleg worden gegeven. Dat er daardoor onder christenen verschillen van inzicht zijn, dat hoeft niet erg te zijn. Er zijn gelukkig heel veel kernzaken van het christelijk geloof waar de Bijbel niet misverstaan kan worden. Een van de meest duidelijke inzettingen van de Heere Jezus Zelf is wel dit, dat Hij wil dat Zijn discipelen één zijn. En het is juist dit gebod wat hier in het geding is. Op veel toonaarden wordt deze schuld van de verdeeldheid beweend en beleden, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat kerkscheuringen in de gereformeerde gezindte talrijker zijn dan kerksamenvoegingen. In die zin voel ik mijzelf hier als een blinde.

Ik denk overigens bij deze vraag aan een eerder door mij gegeven antwoord naar aanleiding van een vraag over thuislezers die onderdak vonden in de Gereformeerde Gemeenten in Nederland buiten verband ('Gereformeerde Gemeenten in Nederland buiten verband'). Veel elementen uit dit antwoord zijn ook op deze vraag van toepassing. Lees het maar.

Meer toegespitst op jouw vraag: ik wil geen oordelen uitspreken over thuislezers, maar wel over het fenomeen structureel thuislezen als vervanging van een regulier kerkelijk leven. Dat is nadrukkelijk niet overeenkomstig de inzetting van de Heere en dat heeft ernstige gevolgen. Je ziet dat in jullie eigen gezin: kerkelijke ontworteldheid brengt met zich mee dat in veel gevallen de sacramenten niet kunnen worden bediend en als er dan uiteindelijk wel kerkelijke keuzen worden gemaakt, ontstaat er binnen het gezin vaak verdeeldheid. Ik wil niet zover gaan dat de Heere aan thuislezen zijn zegen niet zou kunnen verbinden, want zo’n oordeel past mij niet. Maar naast zegeningen, die de Heere verbindt aan het openen van Zijn Woord (en ook thuislezen is een vorm van openen van het Woord) is het tot schade voor je ziel als je de onderlinge samenkomsten in een reguliere kerkelijke gemeente langdurig verzuimt. Als ouders hun kinderen jarenlang geordend kerkelijk leven onthouden moeten ze niet verbaasd staan als deze kinderen die “tot hun jaren gekomen” zijn zelf ook kerkelijk ontheemd en in sommige gevallen zelfs vervreemd raken.

In jouw situatie maakten je ouders de keuze om zich aan te sluiten bij de OGGiN. Jijzelf voelt je thuis bij de Ger. Gem. Ik weet niet of je inmiddels op jezelf woont of nog thuis bij je ouders woont. Als je nog thuis woont, kan ik je ouders begrijpen als ze het kerkelijk gescheiden optrekken als pijnlijk ervaren. Toch zijn nu juist deze twee kerkgenootschappen kerkrechtelijk door een correspondentieband verbonden. Dat betekent dat beide kerkgenootschappen erkennen dat er onderling geen wezenlijk leerverschil is en dat bijvoorbeeld een geloofsbelijdenis in de ene kerk ook aanvaard wordt in de andere. Bij overgangen van de OGGiN naar de Ger. Gem. of vice versa worden attestaties (getuigenissen over de afgelegde geloofsbelijdenis en een onbesproken levenswandel) wederzijds erkend.

Juist daarom zou jouw kerkgang naar de Ger. Gem. niet met zulke beladen woorden hoeven worden afgewezen. Ik weet dat er allerlei zaken kunnen meespelen als verschillen in geloofsbeleving, liggingsverschillen tussen gemeenten binnen de beide kerkverbanden en meer. Maar hiervoor geldt wat ik al in het hierboven geciteerde antwoord schreef: Laten we zoeken naar wat bindt en wijs en voorzichtig zijn in verschilpunten. 

Bedenk dat er bij je ouders waarschijnlijk ook een oprechte liefde gepaard met onmacht bij zit. Niet zelden kenmerkt het geloofsleven van thuislezers zich door een grote levensernst. Het gaat op een eeuwigheid aan en hoevelen zijn er niet, die zichzelf bedriegen? Ze hebben je niet over voor het verderf. Maar tegelijkertijd komt dan die onmacht boven tafel. Want als je uitleg wil van hun vrees en wat hun eigen geloofsbeleving inhoudt, dan krijg je ontwijkende antwoorden. Ze hebben waarschijnlijk ook niet geleerd om hierover te spreken.

Laat aan je ouders merken dat je hen eert en liefhebt door hen te dienen. Dat kan ook al ga je beiden naar verschillende kerken. Want het wezen van het geloof wordt niet bepaald door de kerkmuren. Als we er onderling niet uit dreigen te komen moeten we terug naar de kern. “Een iegelijk die gelooft dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren.” Wat dunkt u van de Christus? Dat is een vraag voor je ouders, maar ook een vraag voor jou! Het antwoord op die vraag maakt in de eeuwigheid het verschil! Hoe was het bij het oude volk Israel in Egypte? Niet de preken die gelezen werden of de kerk die ze bezochten maakte het verschil. Maar als ik het bloed zie, dan zal ik bij ulieden voorbijgaan. Alleen het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonden!

Ik hoop dat dit antwoord en het hierboven geciteerde antwoord wat licht brengt in de duisternis. Durf je het aan om deze antwoorden aan je ouders te laten lezen? Want ze zijn geschreven in liefde en verbondenheid ook met hen (wiens geïsoleerd kerkelijk standpunt ik bekritiseer), die bij schriftuurlijk-bevindelijke oudvaders hun geestelijk voedsel zochten.

Veel wijsheid en liefde toegewenst!

J. P. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

J.P. van den Brink

• Geboortedatum:
  10-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Eindhoven
• Status:
  Inactief

80 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven