Meevechten met vrienden
G.J. Jansen | 4 reacties | 07-09-2021| 12:32
Vraag
Ik ga met mijn vrienden veel naar een camping in de buurt. Hier gaan we ook veel met de jeugd op de camping om. Het is altijd gezellig. Maar soms ontstaat er een ruzie. Mijn vrienden vinden het niet erg om ruzie te hebben en zouden als het moet ook vechten met de andere partij. Maar ik ben de enige christelijke jongen in de groep (dat respecteren ze ook).
Maar als mijn vrienden worden aangevallen weet ik niet wat ik moet doen. Moet ik dan meegaan in het gevecht of weggaan (maar dan laat ik mijn vrienden in de steek)? Ik hoop graag wat duidelijkheid over zelfverdediging en geweld te krijgen in de Bijbel. Ik lees ook vaak dingen in de Bijbel over dat er gevochten gaat worden tegen de duivel etc. Dat is ook een vorm van geweld.
Antwoord
Beste vragensteller,
Hartelijk dank voor je eerlijke vraag waarop een antwoord nog niet zo gemakkelijk is te geven, omdat je slechts beknopte achtergrondinformatie hebt gegeven. Desondanks wil ik proberen een antwoord te formuleren.
Als mens heb je de opdracht om van God boven alles en van je medemens als van jezelf te houden. Je voelt al aan dat dit op gespannen voet staat met ruziën (bekvechten) en echt vechten.
Op basis van jouw beschrijving denk ik dat jouw vriendengroep het niet erg vindt om af en toe een matpartij te hebben, soms zelf uitgelokt en soms uitgelokt door de tegenpartij.
Dit punt zou je allereerst aan de orde kunnen stellen bij je eigen vriendengroep. Het is niet normaal dat een gezellig samenzijn uitmondt in ruzie en een vechtpartij. Hoe komt dat en waarom is er geen andere oplossing dan een vechtpartij? Als je weet waardoor er ruzie ontstaat, kun je daarover doorpraten en een volgende keer proberen te voorkomen dat jullie opnieuw in de valkuil tuinen.
Je zou bijvoorbeeld afspraken kunnen maken over bepaald gedrag of het maken van opmerkingen waardoor er (eerder) ruzie is ontstaan. Mocht het toch mis dreigen te gaan en het foute gedrag toch plaatsvinden, dan kun je daarover in gesprek gaan. Benoem het dan eerlijk.
Zelfverdediging en geweld in de Bijbel gaan meestal over het verdedigen van eigen huis, bezittingen en land en niet zozeer over het oplossen van ruzie met de vuist.
Het siert een christen om niet direct met geweld te antwoorden, maar eerst het gesprek aan te gaan. Durf je vrienden, maar ook de andere groepsleden aan te spreken op hun ongewenste gedrag en/of de geschonden afspraken.
Als je echt niet tot een oplossing komt, kun jij jezelf afvragen of je wel verder moet willen met deze vrienden. Het is de vraag of ze dan echt goede vrienden voor je zijn.
Veel wijsheid en tact toegewenst!
Met vriendelijke groet,
Gertjan Jansen
Dit artikel is beantwoord door
G.J. Jansen
- Geboortedatum:25-05-1972
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
docent Engels en docentencoach
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik bedoelde namelijk: wat moet ik doen als mijn vrienden aangevallen worden en dus in een gevecht zijn, want is het dan zelfverdediging of niet. Dit is niet alleen bij mijn vrienden dat was meer een voorbeeld, ik denk namelijk ook wel is na over hoe ik moet handelen als ik bijvoorbeeld zelf overvallen wordt of ik zie dat iemand anders onrecht wordt aangedaan. Ik kan het dan niet over mijn hart krijgen om dan maar te blijven staan en toe te kijken, maar geweld terug gebruiken is niet de oplossing is, wat dan wel? Want de tegenpartij zal niet even gaan praten met mij over zijn daden.
Ook zie en lees ik vaak over de bescherming van God voor ons tegen het kwaad, dat er gevochten wordt tegen de duivel en demonen, daar ben ik blij mee maar het is wel geweld hoe zit dat precies?
Mvg
Dat maakt de situatie inderdaad heel anders.
God vraagt zeker van ons om niet zomaar geweld te gebruiken. Je rucksichtlos in een gevecht storten kan dus niet, dat heb je goed aangevoeld.
Hoe je zelf moet handelen als een ander aangevallen wordt, hangt van de situatie af.
Vaak is vriendelijk, respectvol maar wel beslist aanspreken van de aanvaller heel effectief. 'Meneer, stopt u alstublieft met slaan.' Dat werkt vaak de-escalerend. Iemand wijzen op toekijkende kinderen kan ook. 'Meneer, er zijn hier kinderen, kunt dit alstublieft op een andere manier samen oplossen?'
Op het moment dat er wapens in het spel zijn of een overmacht, kun je beter eerst 112 bellen.
Als het gaat om een diefstal, bedenk dan wel dat de te verliezen spullen nooit jouw leven waard zijn.
