Gesprek met wijkouderling
N.J. Teerds | 1 reactie | 28-07-2021| 08:07
Vraag
Ik zit met een aantal dingen waar ik niet uitkom en die het leven erg zwaar maken voor mij. Hoe ga je om met ouders die vrijwel alles verbieden en heel veel dingen raar vinden? Verder: leven in de zonde waar ik niet uit kom, de nood van onbekeerde zorgvragers, borderline, persoonlijkheidsstoornis e.d.
Ik zou hierover graag met onze wijkouderling spreken. Ik heb jarenlang catechisatie van hem gehad en hij kent mij en mijn ouders een beetje. Ik kijk (mijns inziens) met een gezonde dosis respect naar hem op. Is het raar om voor dit soort zaken met mijn wijkouderling te spreken? Zo niet, hoe kom ik met zo iemand in contact? Door te appen, bellen, mailen, hem aan te spreken? Alle opties vallen af. Wat is een gebruikelijke manier?
Groeten van een jongere uit de Ger. Gem.
Antwoord
Beste vragensteller,
Het is heel verstandig om met alles wat het leven voor je erg zwaar maakt te gaan zoeken naar een antwoord. Je loopt met heel veel vragen. Je ziet dingen om je heen gebeuren, die je niet begrijpt of waar je je vragen bij hebt. Het is ook allemaal heel dicht bij, want het gaat over je ouders. Ze verbieden je alles, vinden dingen raar en leven naar jouw waarneming zelf gewoon door, ook in de zonde. Over al die vragen zou je graag eens praten. Dat is heel begrijpelijk. Verder kan ik daar inhoudelijk niet op ingaan, omdat je daar -begrijpelijk- zelf over zwijgt.
Daarbij zie je de nood van onbekeerde zorgvragers, mensen met borderline en een persoonlijkheidsstoornis. Bij al deze mensen is sprake van grote nood en heel veel psychisch leed. Als het op de je weg komt, kun je er niet om heen, maar je hoeft het niet zelf op te lossen. Je kunt daar met professionele zorginstellingen over spreken. Er zijn christelijke instellingen, die deze mensen intensief behandelen. Daar speelt ook altijd het geloof in de Heere een rol en daar besteden ze dan ook aandacht aan.
Met al die vragen zou je eens met je wijkouderling willen spreken. Uit je woorden blijkt dat je hem ook vertrouwt. Daarom vind ik dat een heel goed en bruikbaar idee. Je wijkouderling kan hopelijk goed luisteren en tijdens het gesprek wellicht ook mogelijkheden aangeven naar andere instellingen voor zorgvragers.
Je laat veel mogelijkheden om contact te krijgen met je wijkouderling afvallen. Wat blijft dan over? Schrijf hem een briefje en laat weten dat je hem een vraag wilt stellen. Kan hij jou terugschrijven? Zo niet, schrijf er dan gelijk in dat je op een bepaalde tijd bij hem langs komt om een afspraak te maken. Hopelijk komt het zo tot een gesprek of meerdere gesprekken met hem óf ook met anderen. De wijkouderling kan ook met je lezen uit de Bijbel en bidden. Het is immers: “Ken Hem in al uw wegen en Hij zal uw paden recht maken.”
Sterkte en wijsheid toegewenst in deze moeilijke weg!
N. J. Teerds
Dit artikel is beantwoord door
N.J. Teerds
- Geboortedatum:24-09-1944
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Hendrik Ido Ambacht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
ouderling; docent
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Of je dus n keer mag komen,dat praat toch fijn,zonder verdere familie?