Groot gezin is financieel beperkt

Mogelijk ken je alle opties al. Familie dichtbij had een vergelijkbare situatie. Ik ken nog meer families die aan huizenruil doen in de vakantie. Dat brengt ook enig risico met zich mee als er iets kapot gaat en je dat niet kan vergoeden.

Dat weet je vast wel, maar houd Marktplaats ed in de gaten, daar is ook veel gratis af te halen. Speelgoed, ook kleding. Er zijn ook ruilwinkels/personen voor (kinder)kleding.

Misschien dat er iemand met je mee kan rekenen hoe je het financieel anders aan kan pakken als je bijvoorbeeld de verhouding anders doet qua werk/wie verdient er meer. Soms betaal je meer belasting als je extra werkt!

Mogelijk kun je in de vakantie het gezin een keer in 2 groepjes verdelen. Kleintjes die thuis/speeltuintje in de buurt blijven spelen. Groteren die met papa of mama gaan fietsen.

Knap van jullie om ook te blijven zien wat je wel hebt. Relaties in het gezin zijn ook onbetaalbaar. Vaardigheden om samen te werken, te leren, gezelligheid, ook daarvan denk ik dat de kinderen dat zullen onthouden! Al snap ik heus wel dat je er ook op uit wil.

Fijn als iemand van refoweb je verder wil helpen. Sterkte!

En misschien zijn er mensen die dit lezen en iets aan willen bieden of komende zomer nog een leeg vakantiehuisje in de tuin hebben staan. :)

Respect voor jullie. Heel mooi en moedig om te lezen. Waar wonen jullie (ongeveer) dan weet ik of ik mee kan denken...

Kunnen we niet iets organiseren voor deze mensen?
Een actie op refoweb om te doneren oid?
We hebben zo'n rijkdom met elkaar en een paar gezinnen zitten gewoon echt heel krap.
We zouden met wat broederlijke liefde deze mensen toch eens een handje verder moeten kunnen helpen, zodat ze ook een lekker kunnen uitrusten en er weer een jaar tegenaan kunnen.

Maarten 1: prima reactie, ik hou het in de gaten!!

@maarten 1.
Daar dacht ik ook al aan.

Misschien via het forum iets op touw zetten? Evt. iom refoweb?

@Refoweb, kunnen jullie toevallig een spaaractie openzetten?

We wachten even de reactie van het gezin af. Een actie is inderdaad een optie :-)

Denk dat jullie goed af zouden zijn met professionele hulp. Iemand die meedenkt om de financiële situatie te verbeteren! Want nu zijn de kinderen nog klein maar als ze straks groter worden wordt het alleen maar duurder en nemen ze geen genoegen meer met de situatie (geen snoep, geen fris, tweedehands). Misschien een diaken die jullie advies kan geven/helpen? Veel sterkte met de situatie!

Als jullie allebei werken met kinderen onder de 12, heb je toch recht op kindgebonden budget, kindertoeslag?
Zorgtoeslag?

Neem aan dat je ook vakantiegeld krijgt van jullie werkgevers?
Kan je daar niet een potje van maken met kinderbijslag dat je toch iets leuks kan doen ?

Had altijd het idee dat eenverdieners het zwaar hebben maar als ik dit zo lees, klopt dat ook niet

Wat zitten jullie in een lastige situatie!

Organisaties als de Voedselbank, Stichting Leergeld, diverse kinderfondsen etc. kijken doorgaans niet naar hoeveel inkomen jullie hebben, maar naar het budget wat jullie vrij te besteden hebben.
Mogelijk kunnen jullie via https://geldfit.nl/ een organisatie in jullie regio vinden die kan ondersteunen bij jullie financiën.


Zonder jullie te kort te willen doen wil ik jullie er toch op wijzen dat een leuke dag niet altijd kosten met zich mee hoeft te brengen. Soms zit genieten juist in de kleine, bijna kosteloze dingen...

In mijn omgeving regelmatig vakantie gevierd met gezinnen die net als jullie weinig te besteden hadden.
Bak een stapel pannenkoeken, poffertjes of een picknick mand vol met cup cakes en trek er op uit naar een grasveldje of speeltuintje in de buurt om met elkaar te smullen (en te versieren). Jaren later kijken deze kinderen (inmiddels puber) nog steeds met veel plezier terug op deze uitjes. De picknicks zijn inmiddels vervangen door slapen in een (geleend) tentje in een willekeurige achtertuin van bekenden. Kampvuurtje, marshmallows en knakworstjes en ze zijn tevreden.

In wat creatievere periodes maakten we zelf escape rooms in huis of de tuin.
Ook zelf uitgezette puzzeltochten in de buurt kunnen reuze leuk zijn. Met hulp van bekenden/ buurtgenoten kan dat een ontzettend leuke ervaring zijn.

Wat vervelend voor jullie!

Wij hebben in soortgelijke situatie gezeten. Dus ik begrijp wel hoe jullie je voelen.
Wij zijn dan een 1 verdieners gezin. Wij vielen ook overal net buiten..

Misschien heb je wat aan de volgende tips..

Wij kregen een budgetcoach aangeboden. Daarmee hebben wij ons volledige financiële plaatje doorgenomen.
Daar kregen we ook onderstaande tips van.

We hebben op de site van het nibud een jaarplanning ingevuld. Zo zie je precies wat de dure maanden zijn. En in welke maanden je geld over houd.

Maar indien mogelijk op je spaarrekening spaarpotjes voor doelen die je jezelf stelt. En dat kan al voor heel iets kleins zijn.

Spaar voor onvoorziene (zorg)kosten al is het maar met kleine bedragen.

Ik weet niet of jullie verzekerd zijn,
Betaal maandelijks je eigen risico in delen. Indien niet opgemaakt, dan krijg je dat bedrag het andere jaar ongeveer in april weer terug.
Misschien kun je ook collectiviteit korting krijgen op je zorgverzekering.

Vraag toeslagen aan. Zorg toeslag, kindgebonden budget.

Kinderbijslag zullen jullie ongetwijfeld ook krijgen.. dat bedrag kun je ook uitsmeren over de duurdere maanden. En dat kun je dus zien in een financieel jaaroverzicht.

Als je een koophuis heb laat je hypotheek nog eens doornemen door een financieel adviseur. Wellicht kan je maandbedrag omlaag. Dat was voor ons namelijk de gouden tip..

Kijk kritisch naar verzekeringen/abonnementen.. vaak kan het veel goedkoper..

Wellicht ook een optie om te vragen op jullie werk of er nog loonsverhoging in zit. Vaak wordt dit als heel brutaal gezien. Maar je mag ook opkomen voor jullie rechten. Je hebt een groot gezin te onderhouden.
Bij ons wist de werkgever van m'n man hierdoor van onze financiële problemen en heeft dus hulp aangeboden.

Wij zijn achteraf veel te lang in onze situatie blijven hangen, omdat we dachten dat dingen toch niet anders konden. Dus het is goed dat je aan de bel getrokken hebt. Het levert gewoon zoveel stress op! Ik was al benauwd als mijn kinderen een gat in hun broek vielen...
Wij kunnen nu alles gelukkig wat beter doen.
Maar nog steeds zijn we gewoon om op de kortingen en aanbiedingen te letten. En nog steeds gaan we bijna nooit weg.. en op vakantie gaan we ook nooit. Ook nu nog niet. Dat vind ik zelf iets wat zo door de maatschappij wordt opgedrongen. Net of je perse op vakantie moet.... !! Sowieso vind ik vakantie met kleintjes helemaal niks.. en we hebben er ook een veel te kleine auto voor.. en een grotere kunnen we (nog) niet betalen.

Mooi dat je nog steeds het positieve van alles probeerd te zien, en veel geld maakt ook niet gelukkig.
Wij leren onze kinderen tevreden zijn met kleine dingen. Dat zullen jullie kinderen ook leren en dat is mooier en beter dan verwende kinderen die alles maar kunnen en krijgen.

Mijn man had/heeft trouwens ook meerdere bijbanen waar hij wat extra mee probeert te verdienen..

En ik weet niks van jullie werk of opleiding, maar overweeg ook de mogelijkheid van eventueel een beter betaalde baan.

Ik hoop voor jullie dat er snel een oplossing mag komen.

Waar is de (de diaconie van) de kerkelijke gemeente in deze situatie?! Heeft de vraagsteller daar om hulp gevraagd? Als refoweb een actie organiseert doe ik graag mee, maar structurele hulp moet toch in eerste instantie vanuit de kerkelijke gemeente komen (Hand. 2 : 45).

Wat zitten jullie in een moeilijke situatie. Ik begrijp heel goed dat het je verdrietig maakt en dat je graag even wilt opladen en ook iets fijns voor de kinderen wilt doen.
Wij willen graag een uitje voor jullie bekostigen, of op een andere manier iets bijdragen/delen met jullie.

Jammer dit. Zo blijkt maar weer dat er meer armoede in Nederland is dan we op het eerste oog doorhebben.

lk begrijp ik het eerlijk gezegd ook niet helemaal. Met veel kinderen krijg je ook een berg aan kinderbijslag en daarnaast is er het kgb.
En bij 'net boven de bijstand' zijn er nog andere toeslagen neem ik aan. Als je dat apart zet zou je toch wat over moeten houden lijkt me?
Wij werken ook allebei, man volledig en ik enkele uren per week. We hebben het ook niet heel breed maar kunnen toch de dingen gewoon bekostigen die nodig zijn zoals zwemlessen, studiebijdrages etc. En we kunnen zelfs nog een week per jaar op vakantie (gewoon basic in een tentje) mede dankzij het vakantiegeld.

Wat o.a Bessensap zegt is ook waar, een uitje hoeft niet veel te kosten. Vooral als de kinderen klein zijn is een picknick in de achtertuin al een feestje! Een boswandeling kost ook niets en dan meteen een hut bouwen is ook gratis. Kamperen kan in je eigen tuin. Zo zijn er tal van leuke dingen te bedenken. En een auto is misschien binnen de familie wel te leen? Of laat bijv opa en oma eens wat kinderen meenemen voor een uitje.

Uiteindelijk gaat het om het plezier; om het maken van herinneringen samen en niet om de hoogte van het bedrag wat je ervoor uitgeeft.

Oja, en je laatste zin 'maar kunnen met elkaar nooit eens opladen', hiermee neem ik aan dat je dan denkt aan iets samen met je man doen, zonder kinderen?
Ik ken stellen die samen gerust een week op vakantie gaan, zonder de kinderen. Zelf zou ik daar (nog) niet aan moeten denken. En dat hoeft ook niet lijkt me.

Het is wél goed om te beseffen dat je naast vader en moeder, óók man en vrouw bent en blijft. En dat je daar ook tijd aan mag en moet besteden.
Zodra het weer kan, ergens een oppas vandaan toveren en samen iets leuks gaan doen. Budget uiteraard, of gratis. Je zult zien dat het jullie allebei goed zal doen.

Mijn kinderen zijn nu volwassen, ze hebben het er nog over de vakanties uit de tijd dat ook wij, met zeven kinderen, in magere tijden. De gratis dingen in de buurt, geen lange treinreis, geen lange fietstochten,
Gewoon plezier maken in een speeltuin of struinen in het bos, we wonen in Rotterdam, in een flat.
Samen er tussen uit ging niet.
We probeerden veel buiten te zijn in de natuur struinen. De kinderen spelen ik ging op een picknick kleed zitten breien.

Is er geen familie (ouders) om je heen die hier van af weet en de eerste hand uitsteekt door voorlopig een maandelijkse bijdrage te doen? In dit soort situaties is familie de eerst verantwoordelijke, daarna de kerkenraad. Toch?

Goede toevoeging van Zv70.
Schroom niet om de diaconie te benaderen voor zover dat nog niet is gebeurd. Misschien is het een drempel waar je overheen moet maar de diaconie is hier bij uitstek voor en kunnen discreet hulp bieden op allerlei vlak.

(Daarbij is die actie vanuit refoweb natuurlijk ook een heel goed idee!)

Durf om hulp te vragen! Misschien is er iemand uit de familie of kerk die graag zijn of haar auto een dagje of twee in de vakantie ter beschikking stelt? Of is er iemand die een fietskar over heeft/uit wil lenen, zodat jullie wel op de fiets weg kunnen?
Ik denk dat hier echt een taak ligt voor diaconie, familie, gemeenteleden en eventueel mensen uit de buurt...
Een vrijwillige hulpdienst die eens wat taken overneemt bijvoorbeeld oppast of rijdt... en een diaconie die eens wat financieel ondersteunt dat is in deze situatie echt geen overbodige luxe. Een gezin met een stel kleine kinderen en beiden werken en dan nog niet goed rond kunnen komen, dat is echt pittig!
Zijn er grootouders of tantes of vrienden waar de kinderen uit logeren kunnen?
Sterkte!

Inderdaad, waar zijn de (groot) ouders? En de rest van de familie? Zien die deze nood dan niet?

Een tijdje terug stond in het kerkblad van onze gemeente de oproep om het als familie / buren / kennissen door te geven als we zagen dat een gezin wat steun kon gebruiken. Dit omdat de stap hiertoe best groot kan zijn, maar de diakonie toch echt hiervoor is. En als ze het niet horen of weten, kunnen ze ook geen steun verlenen. Terwijl ze het graag doen én de middelen ervoor hebben!

Wat is het bijstandsniveau anno 2021 eigenlijk? Ik bedoel, je allebei uit de naad werken en dan nog steeds nét boven de grens zitten? Dat moet toch niet kunnen in Nederland?

Tip: schaf met de eerste hulp een bakfiets aan.
Ideaal voor meerdere kleintjes en je bent meteen zoveel vrijer om ook eens wat verder weg te gaan.