Nog nooit seksuele voorlichting gehad

W.E. (Wilbert) Weerd | 7 reacties | 16-04-2021| 13:02

Er zijn op deze sites al meerdere vragen gesteld over seksuele opvoeding. Deze vragen werden echter gesteld vanuit de opvoeder. Nu een vraag vanuit degene die opgevoed moet worden. Ik ben een meisje van 18 jaar en heb nog nooit seksuele voorlichting van mijn ouders gehad. Het enige is dat mijn moeder me heeft aangewezen waar het maandverband lag toen ik zelf (!) naar haar toekwam omdat ik voor het eerst ongesteld was. Over menstruatie kan wel gewoon redelijk gepraat worden.

Ook maken m’n ouders wel eens kleine grapjes over seks (niet in verkeerde zin, maar gewoon als iets op meerdere manieren opgevat kan worden bijvoorbeeld). Maar echt een goed gesprek is er nooit geweest. Ik wil dit wel graag. Ik verwijt het mijn ouders dat ze er nooit over praten. Tegelijk weet ik dat ik er dan maar gewoon zelf naar moet vragen als het niet vanuit henzelf komt. Nu vraag ik me af of hoe ik dit gesprek moet beginnen en of ik niet gewoon moet afwachten. Alleen dat laatste gaat ook niet werken, want ook mijn twee jaar oudere zus met trouwplannen heeft nog steeds geen seksuele voorlichting gekregen.

Mijn ouders zijn sowieso erg gesloten en ik heb ook over andere onderwerpen nooit diepgaande gesprekken. Wat moet ik doen om dit te veranderen? Is het terecht dat ik het mijn ouders verwijt dat ze zo gesloten zijn? Welke vragen kan/mag je als kind hierover aan je ouders stellen en welke zaken zijn gewoon privé tussen man en vrouw?

Bij deze een oproep aan alle ouders -aangezien ik het idee heb dat dit niet echt een uitzondering is in de refowereld- die dit lezen: begin er alsjeblieft op tijd mee. Ook als het lijkt alsof je kind er geen behoefte aan heeft. Want iedere puber wil er meer over weten. Met op tijd bedoel ik op z’n laatst in de eerste klas van het Voortgezet Onderwijs (en dan uiteraard stapje voor stapje).

Beste meisje van 18 jaar,

Leuk dat je een vraag stelt vanuit het perspectief van degene die opgevoed moet worden. Dat jij je ouders verwijt dat er nooit een goed gesprek is, proef ik ook in wat je schrijft. Er klinkt ook frustratie doorheen. Je hebt al best duidelijk dat het belangrijk en nodig is dat ouders het gesprek voeren over diepgaande thema’s, soms ook kwetsbare of persoonlijke thema’s. Het kan zijn dat je een verlangen hebt meer van je ouders te weten te komen of van hen te kunnen leren. Misschien is de afwezigheid van een goed gesprek voor jou ook een vorm van eenzaamheid. Het idee dat je het nu maar zelf moet uitzoeken. Het ene kind heeft soms weer meer behoefte aan zo’n gesprek dan het andere kind. Het kan te maken hebben met dat je ouders zich ermee verlegen weten. Of dat ze een onkunde ervaren om het gesprek te voeren. Of dat ze gewend zijn geraakt om diepere thema’s te vermijden en geleerd hebben dat het leven toch loopt zoals het loopt en praten weinig verandert. 

Je eerste vraag is wat jij moet doen om dit te veranderen. Vanuit verwijten, frustratie en boosheid iemand of anderen willen veranderen draagt over het algemeen weinig vrucht. Even nog los van een eventuele verandering bij hen, zou je bij jezelf kunnen beginnen. Je zou het gemis van een diepgaand gesprek kunnen delen en vragen wat zij van je gemis vinden. En je kunt vertellen waarom jij diepgaande gesprekken mist en waarom die voor jou wel belangrijk zijn. 

Je vraag of je verwijt terecht is, kan ik niet beantwoorden. Daarvoor ken ik je ouders niet. Over het algemeen zijn mensen die gesloten zijn, ‘binnenvetters’ gewend geraakt hun gevoelens voor zich te houden. Er gaan vaak wel diepe gedachtes en gevoelens in hen om maar die worden niet geuit. Zoals het spreekwoord zegt: “stille wateren, diepe gronden.” Vaak komt dat ook weer voort uit hun eigen opvoeding. Soms willen ze wel praten maar missen ze de woorden om dat te doen en omdat ze zo vaak machteloos zijn geweest geven ze het op. Mogelijk zien je ouders dat het met hun kinderen ook wel goed gaat als ze geen diepe gesprekken met hen voeren. Soms onderschatten ouders ook enorm hoe betekenisvol het delen van hun hart met hun kinderen is. 

Volgens mij mag je alle vragen stellen aan je ouders. Als deze maar oprecht en gemeend zijn en je ook de ruimte laat om een vraag niet te hoeven beantwoorden. Je ouders mogen zelf weten of ze iets privé willen houden en niet met je willen delen. 

Het leek mij leuk om mijn vader ook mee te laten schrijven met dit antwoord. Mijn vader is zijn hele leven reformatorisch en docent Godsdienst geweest op een reformatorische middelbare school. Hij vindt weleens dat ik tevéél vragen stel (wat vooral weer nieuwe vragen bij me oproept :-)). 

Hier komt zijn reactie op je schrijven: 

Je geeft zelf al aan dat afwachten niet zinnig is. Het lijkt mij goed om te melden dat sommige ouders kopschuw zijn (of zijn geworden) in een tijd waar seks en heel grote rol in de media speelt en er ook allerlei buitenissige zaken besproken en getoond worden. Ouders kunnen meemaken dat, ook thuis, seks op een grove en platte manier aan de orde wordt gesteld. En dat schrikt hen zeker af. Ik denk (ik heb daar nooit verder onderzoek naar gedaan) dat tussen getrouwde mensen, vrienden, vriendinnen, broers, zussen enz.  er ook heel weinig over gesproken word. Er wordt wel veel over geschreven (ook door christenen). Misschien veronderstellen ouders wel dat de kinderen er allang achter zijn gekomen. Is het op school achterwege gebleven?

Nu ging jouw vraag over jou. Ik weet het antwoord eigenlijk niet. Ik denk dat wat privé is per ouderpaar kan verschillen. Misschien is het een idee om een goed artikel of boek te vinden en daarin een aantal gedeelten met potlood te onderstrepen. En dat aan je ouders te geven en hen te vragen of zij bereid zijn op de onderstrepingen van jou in te gaan. Geef hen dan de tijd om erover na te denken. En geef aan dat jij begrijpt dat ze hun eigen overwegingen kunnen hebben om op een vraag/vragen niet in te gaan. Misschien ontstaat er dan ruimte voor gesprek. 

Veel succes

Namens vader en zoon,
At en Wilbert Weerd

Dit artikel is beantwoord door

W.E. (Wilbert) Weerd

• Geboortedatum:
  01-10-1985
• Kerkelijke gezindte:
  Evangelische Gemeente
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

72 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven