In moeilijke tijd door God verlaten voelen

Ds. P.C. van Keulen | 1 reactie | 23-03-2021| 16:36

Mijn leven heeft de afgelopen jaren veel tegenslagen gekend omdat ik ziek ben, niet meer kan werken en dat nog meer ingrijpende gevolgen heeft. De afgelopen weken waren erg stressvol voor mij doordat een familielid ernstig ziek is. Het heeft een depressie getriggerd, waar ik nu middenin zit en voor behandeld wordt.

Ik ervaar al maanden niets van God, kan niet bidden, bijbellezen of zingen. En als het wel lukt, dringt het niet door, of raak ik er juist overstuur of gespannen van. Alles is donker. Ik weet dat ik niet verdiend heb dat de Heere naar mij omziet, maar waarom voel ik me nu juist in deze moeilijke tijd als van God verlaten? Ik ben jaloers op mensen die zeggen steun en rust in God te ervaren in moeilijke tijden. Ook ben ik eigenlijk boos op God dat Hij me zo alleen laat worstelen en dat er tegenslag op tegenslag in mijn leven is. Ik heb mensen om me heen gevraagd voor me te bidden, die gedachte helpt wel.

Wat doe ik verkeerd? Hoe kan ik weer iets van God ervaren in mijn leven en vertrouwen dat het goed is, hoe het ook gaat?

Beste vragensteller,

Tegenslag op tegenslag, ziekte, niet kunnen werken met alle gevolgen van dien, ziekte in de familie en nu midden in een depressie, de omgang met God niet ervaren en je zo van God verlaten voelen, waardoor het allemaal zo donker geworden is in je leven. Wat een zware weg, die je al langere tijd te gaan hebt in tijdelijk en in geestelijk opzicht. Dit alles kan juist zo de heel menselijke vragen doen stellen: Waarom? Wat doe ik verkeerd?

Bij het lezen van jouw vraag kwamen de versregels in mij op vanuit Psalm (berijmd) 73: “Dan peinst de ziel: is ‘t waar, zou God ook weten van mijn droevig lot, zou d’ Allerhoogste van mijn klagen en bittere rampen kennis dragen?”, alsook: “Want al de dag ben ik geplaagd... en nooit verscheen er morgenstond.” Zeker, er staat nog meer in deze Psalm, maar je kunt in je leven je daar zo in bevinden en niet verder komen.

Je geeft zelf al aan dat je in een depressie zit; een depressie kan je stemming en gevoelens zo beïnvloeden, bijvoorbeeld somberheid en concentratie. Het is heel goed mogelijk dat de ingrijpende gebeurtenissen in je leven hiertoe hebben bijgedragen en zo ook een grote impact hebben op je geloof(sleven), zoals je het ook weergeeft: al maanden niets ervaren van God, niet kunnen bidden, bijbellezen of zingen.

Goed om te lezen dat je voor je depressie behandeld wordt; ik weet niet of het alleen medicatie is of dat je ook gesprekken hebt. Ik hoop het laatste ook, want professionele (christelijke) hulp is in jouw omstandigheden zeker aan te raden.

Ik raad je ook aan, om ondanks alles, toch aan te houden in de gebeden, zoals Jakob ook deed, toen hij worstelde met een Man, laat Hem niet los, tenzij Hij je zegent, en je verder mee mag zingen met de 73e berijmde Psalm: “‘k Zal dan gedurig bij U zijn in al mijn noden, angst en pijn, U al mijn liefde waardig schatten, wijl Gij mijn rechterhand woudt vatten.” Het is niet eenvoudig, juist als je zo ondervindt dat je niet kunt bidden en als het wel lukt het niet tot je doordringt, toch, stort voor Hem uit je ganse hart, al is het maar in een enkel woord. Blijf God ook maar vasthouden door Zijn Woord in je handen te nemen, lees af en toe een klein stukje, en als je niet kunt zingen, lees dan af en toe maar een berijmd versje uit de Psalmen.

Je voelt je juist in deze moeilijke tijd als van God verlaten en je bent ook boos omdat God je zo alleen laat worstelen. Zo kan het voelen, maar is dat ook zo? Welk een worsteling zien we juist ook in deze lijdensweken bij de Heere Jezus in de Hof van Gethsemane, Hij zweette grote druppels van bloed, en hoor Hem zeggen: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U mij verlaten? Zie hoe Jezus ook jou daarin gelijk geworden is en dat terwijl wij niet verdiend hebben dat God naar ons zou omzien. Juist in Jezus, om Hem, door Hem, is het ondanks ons en in al onze omstandigheden: “Zijn oog slaat mij in liefde gade.” Hij van God verlaten, opdat wij nooit en te nimmermeer van God verlaten zouden worden, wat niet betekent dat al onze aardse pijn, moeiten en zorgen daarmee ineens zijn opgelost, maar wat jou wel mag bemoedigen en aansporen om niet op te geven, maar juist te meer om je blijvend op Hem te werpen met alles van je (geestelijke) leven, want het is Israëls God, Die krachten geeft, van Wie het volk zijn sterkte heeft in de tijdelijke en geestelijke omstandigheden.

Heel veel sterkte toegewenst en Gods zegen,
Ds. P. C. van Keulen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.C. van Keulen

• Geboortedatum:
  17-06-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Bodegraven
• Status:
  Actief

141 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven