Huidige vriendin weet niet van jeugdzonde

Ds. B.M. Meuleman | Geen reacties | 08-03-2021| 15:32

Aan ds. B. M. Meuleman. Ik heb sinds een paar maanden verkering. We komen beiden uit een kerk met een reformatorische grondslag. Ik hou oprecht van mijn vriendin en wil ook mijn leven samen met haar opbouwen. Ik wil ook over alles eerlijk zijn geen geheimen hebben.

Ik heb wel een last die sinds kort steeds meer aan mij knaagt en ik wil dit ook vertellen aan haar. Ik heb vroeg in mijn jeugd al gemeenschap gehad met een ander. Ik heb hier zo ontzettend veel spijt van en heb dit ook aan God voorgelegd en om vergeving gevraagd. Ik geloof ook dat mijn zonden dan zijn vergeven. Ik zit hier nog steeds over in. Mag ik wel de relatie met mijn huidige vriendin voortzetten? Mag ik überhaupt wel trouwen met haar? Hoe kan ik op een wijze manier verder gaan zoals God het wil, ondanks de situatie waarin ik mij bevind?

Beste vraagsteller,

Ik ben blij dat je met deze vraagt komt, want het laat zien dat je beseft dat het niet goed geweest is dat je vroeg in je jeugd al gemeenschap hebt gehad. Ik denk dat je zelf wel weet dat gemeenschap buiten het huwelijk niet de weg is die de Bijbel je wijst. God heeft het huwelijk juist gegeven om de lichamelijke eenwording tussen man en vrouw te beschermen als een gave waarin de wederzijdse liefde tot uitdrukking mag komen. Aan deze lichamelijke gemeenschap gaat geestelijke gemeenschap vooraf. Daarmee bedoel ik het één zijn in het geloof, in het dienen van God, in het volgen van Zijn Woord. Het huwelijk als een levenslang verbond van liefde en trouw tussen man en vrouw biedt veiligheid en laat de gave van lichamelijke gemeenschap op een wonderlijke en heilzame manier tot bloei komen. Zo mag het huwelijksverbond een veilige bedding zijn om je zelf letterlijk en figuurlijk aan de ander bloot te geven. Wanneer de Heere in die weg de kinderzegen wil schenken, mogen ook de kinderen opgroeien binnen de bedding van het huwelijk van hun ouders dat een veilige en stabiele basis mag vormen voor het gezin. Alleen vanuit de liefde tot de Heere boven alles en de liefde naar elkaar toe kan, binnen de band van het huwelijk, de gave van de lichamelijke gemeenschap als gave van God ervaren worden die man en vrouw nog meer aan elkaar verbindt.

Je merkt nu zelf hoe verdrietig het is wanneer de lichamelijke gemeenschap losgekoppeld wordt van liefde en trouw, waarvan de Bijbel leert dat die het beste tot uitdrukking komen en gewaarborgd worden door het huwelijksverbond als een scheppingsordening van God. Ook al heb je vergeving ontvangen voor het feit dat je gemeenschap hebt gehad vóór het huwelijk, voel je dat nu toch als een last omdat je nu samen met je (huidige) vriendin je leven wilt opbouwen. Ook al zijn je zonden vergeven, de gevolgen van de zonde kunnen niet altijd ongedaan gemaakt worden. Dat maakt de zonde zo ingrijpend. Je hebt jezelf al eens weggegeven aan een ander en dat maakt het moeilijk om nu samen met je vriendin verder te gaan.

Ik wil eerlijk tegen je zijn en zeggen dat de weg die de Bijbel wijst, is wat staat in Exodus 22, namelijk dat een man die een maagd verlokt haar zonder uitstel moet trouwen, tenzij de vader haar weigert (in dat geval moet de man wel de bruidsschat betalen). Ik weet niet wat jij en je toenmalige vriendin met elkaar besproken hebben nadat jullie gemeenschap hebben gehad en of je ook met haar ouders hebt gesproken. Daarvoor ken ik je situatie niet. Maar kan het zijn dat er nog vragen liggen die met haar en haar ouders besproken moeten worden? Liggen er nog onopgeloste zaken? Is je vriendin zwanger geraakt? In dit geval heb je zeker een grote en belangrijke verantwoordelijkheid! Dan ligt de situatie opeens heel anders. Het kan ook zijn dat je toenmalige vriendin geen enkele prijs stelt op contact met jou of dat jullie elkaar volledig uit het oog zijn verloren. Dit zijn allemaal vragen die het niet gemakkelijk maken om een eenduidig antwoord te geven op je vraag of je de relatie met je huidige vriendin mag voortzetten en met haar mag trouwen. 

Een eerste stap is wel dat je je verhaal eerlijk aan je huidige vriendin vertelt. Na een paar maanden verkering met elkaar mag dat ook wel. Ik zou daar nu niet langer mee wachten. Je vriendin zal de tijd nodig hebben om te verwerken wat je haar vertelt. Als ze van je houdt, zal ze graag met je verder willen. Je hebt ten opzichte van haar immers geen overspel gepleegd. Maar ze zal, als het goed is, ook willen weten wat Gods wil is in deze. Daarom is de volgende stap dat jullie samen op de knieën gaan om te zoeken naar Gods wil hoe jullie hierin verder moeten en mogen. Het kan goed zijn om daarbij een geestelijke vertrouwenspersoon in te schakelen, een predikant of andere ambtsdrager misschien, die jullie concreet handvatten kan bieden en raad kan geven.

Het kan zijn dat de praktische situatie uiteindelijk zo ligt (nogmaals, op afstand kan ik dat moeilijk beoordelen), dat wat in het verleden gebeurd is, enerzijds niet meer te veranderen is, maar anderzijds ook geen invloed meer heeft op jullie huidige situatie. In dat geval staat de weg naar het huwelijk voor jullie open, maar wel in de weg van persoonlijke schuldbelijdenis van jouw kant. Daarmee bedoel ik niet dat je nu voor in de kerk in jullie trouwdienst in het openbaar schuld moet belijden. Maar het is wel goed om je schuld uit te spreken en te erkennen, bijvoorbeeld voor de predikant die jullie zal trouwen of voor (een deel) van de kerkenraad. Dat zal ook mede afhangen van het beleid van de kerkenraad in deze die op dat moment verantwoordelijk is voor jullie trouwdienst. Een andere mogelijkheid is dat in de trouwdienst zelf gebeden wordt om vergeving van alle schuld, zonder dat dit direct specifiek wordt gemaakt. 

Samengevat is het belangrijk dat zowel in praktische als in geestelijke zin eventuele belemmeringen voor een gezegende huwelijkssluiting zoveel mogelijk worden weggenomen. Dat zal misschien niet volledig lukken. We leven in een gebroken wereld en je merkt zelf hoe ingewikkeld de zonde het maakt om (alsnog) op een zuivere manier de weg van Gods Woord te gaan. Ga die weg samen, biddend tot God om wijsheid, om eerlijkheid, om liefde en je zult merken dat God een schuldvergevend God is, groot van genade en barmhartigheid. 

Veel wijsheid en sterkte toegebeden,
Ds. B. M. Meuleman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.M. Meuleman

• Geboortedatum:
  20-05-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Hoogeveen
• Status:
  Actief

67 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven