Gaat geloven gemakkelijk, of juist moeilijk?

Ds. M. Baan | Geen reacties | 08-03-2021| 08:55

Vraag

Het lijkt soms als ik mijn Bijbel bestudeer of het geloof in de Heere Jezus tijdens Jezus’ fysieke omwandeling anders/makkelijker was dan in onze tijd. Voorbeeld: Joh. 11:15. Het lijkt er hier meer op aan te komen dat ze Jezus ‘alleen maar’ wilden erkennen. Of gaat het hier ook om het zaligmakende geloof? In het heden kennen wij natuurlijk de prediking van wedergeboorte, ellende, verlossing, dankbaarheid enz. Hoe moet ik dit precies zien in vergelijking tot de tijd van Jezus op aarde?

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?

Lees hier meer over onze principiële uitsluitingen.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Gaat geloven gemakkelijk, of juist moeilijk? Zó heb ik de vraag maar even samengevat. Wanneer je in de Bijbel, in het Nieuwe Testament leest, dat mensen tot geloof in de Heere Jezus komen, dan krijg je inderdáád wel eens sterk de indruk, dat zoiets wel erg eenvoudig ging. Binnen enkele minuten geregeld! Héél en héél anders dan wat we bijvoorbeeld in het boek van Bunyan, de Christenreis, lezen, want díe man liep eerst lang te tobben met de  vragen van tijd en eeuwigheid, worstelde met zijn zonde en schuld, om tenslotte de Zaligmaker te gaan zoeken. En het duurde vervolgens nog wel even voordat hij door de enge poort ging. Het leren kennen van Christus is in dàt geval het leren van ellende, verlossing en dankbaarheid. En tja, dat ligt allemaal toch wel een heel eind af van wat je bijvoorbeeld kunt lezen in Johannes 11:15.

Nòg anders samengevat: bedoelt de Bijbel met “geloven” altijd precies hetzelfde? Mensen lopen nogal eens tegen dit probleem op: is geloven nou een heel proces, dat gaat langs ellende, verlossing en dankbaarheid, òf is het niet meer dan een simpel aannemen van Jezus? Zeker onder jongeren uit onze refokringen is die laatste mogelijkheid dan wel favoriet. Een jongeman zei eens tegen me: als je Jezus aanneemt, dan ben je verder in één keer van alle gezeur af!
 
Ik kan het beste de zaak verhelderen door te wijzen naar de discipelen van de Heere Jezus. Meestal vissers uit Galilea. Op zekere dag worden zij geroepen om de Heere Jezus te volgen. Dan erkennen ze Hem als de Messias. Ze geloven in Hem. En dan denk je: dat zit verder wel goed. Maar dan kom je (bijvoorbeeld in Lukas 22) tegen, dat een Petrus nog bekeerd moet worden. Dus is zijn geloof op dat moment nog geen 100 procent geweest?
 
Inderdaad  mankeerde er nog van alles aan dat geloof van Petrus. Hij dacht zóveel geloof te hebben, dat hij zelfs de dood zou trotseren voor Hem. Maar het hanengekraai maakte pijnlijk duidelijk dat er nog wel iets ontbrak aan dat stevige geloof van de rotsman in zijn Heiland. Hij miste nog steeds behoorlijk wat zelfkennis! Waar kreeg hij die? Toen hij bitter weende na de gevangenneming van de Heere! 

Nog een ander voorbeeld: ik kom zelfs geloof tegen in het Nieuwe Testament waar helemaal geen zaligmakend geloof is. Wat te denken van Judas?! Die erkende de Heere Jezus wel als de komende Koning, maar dacht slechts aan er-zelf-beter-van-worden.

Je kunt wel zeggen dat het tot de Pinksterdag heeft geduurd voordat Petrus en de andere discipelen door het geloof ook voor zichzelf wiste, dat de Heere Jezus in de wereld was gekomen om zondaren zalig te maken. Voor dàt echte geloof was de uitstorting van de Heilige Geest in hen nodig! Díe leert je jezelf en de Zaligmaker echt kennen.

Bij het woord geloven in de Bijbel is dus nogal eens sprake van een groei in het geloven. En waar is dat groeien op gericht? Op het moment dat een mens kennis krijgt van zijn ellende, Gods verlossing in Christus en dankbaarheid in eigen hart uit wederliefde tot de Zaligmaker. 
 
Tenslotte nog één zaak om over na te denken. Zolang geloven nog zit in de fase van het ‘groeimodel’ en dus de Heere Jezus niet gekend wordt als schuldovernemende Borg en Middelaar, zie je bij die gelovende mens een enorme mate van zelfoverschatting! Waar die zelfoverschatting uit blijkt? De ‘gelovige’ spreekt groot over zijn geloof, maar niet groot over de Heere en Zijn verlossingswerk!
 
Met een hartelijke groet, 
Ds. M. Baan

Lees meer artikelen over:

bekering
Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. Baan

  • Geboortedatum:
    16-02-1946
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Veenendaal
  • Status:
    Actief
118 artikelen
Ds. M. Baan

Bijzonderheden:

Bekijk ook:


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Het geloof is grote beperking

Waarom zou ik geloven? Het geloof is één grote beperking in het leven waar kinderen worden geïndoctrineerd en tot hun 21 in de kerk worden gehouden. Ik ben 18 jaar en word nog steeds verplicht om naar...
4 reacties
08-03-2019

De Tien Geboden op twee tafelen

De Tien Geboden op twee tafelen, van 4 en van 6. Waarom 4 en 6 en niet 3 (getal van de Heilige Geest of ellende, verlossing en dankbaarheid) en 7 (getal van de volheid)? Zit hier een symboliek achter?...
5 reacties
08-03-2019

CGK-gemeenten die voor/tegen vrouw in ambt zijn

Is er een (in)formeel overzicht beschikbaar van CGK-gemeenten (plaatsen of personen) of zij voor of tegen de vrouw in ‘t ambt zijn?
3 reacties
08-03-2024
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering