Godonterende gedachten

Ds. P. Roos | 2 reacties | 19-02-2021| 13:24

Laatste tijd zijn er zoveel nare gedachten die door mij heen flitsen. Vooral onder de preek of het bijbellezen. Gewoon Godonterend, zo erg ik wil dit helemaal niet. Ik probeer het dan weg te drukken, maar dat lukt niet. Ik vraag om vergeving, maar kan me voorstellen dat de Heere zo’n zondaar niet wil verhoren die zo menigmaal Hem heeft gekwetst in gedachten.

Ik wil dit niet. Vooral nu de lijdensweken zijn begonnen zie ik er tegenop om naar de kerk te gaan. Bang om de Heere te kwetsen, want het maalt zo weer door je hoofd die Godslastering. Ik probeer de Bijbel te onderzoeken, maar dan begint het zo weer die gedachten. Wat kan ik doen?

Beste vraagsteller,

Er staat in de Bijbel dat de wet niet alleen de zonde doet kennen (Rom. 7:7), maar dat deze ook de zonde werkt, d.w.z. de wet bevordert de zonde (Rom. 7:8-12). De wet wil ons heilig hebben, en dat terecht. De wet veroordeelt elke zonde. Maar de zonde is zo fanatiek, dat ze juist die dingen doet die de wet verbiedt. De zonde wil zich niet laten gezeggen. Op die manier stimuleert de wet de zonde. Lees eens goed wat Paulus zegt in Romeinen 7:7-12. Er is nog iets. Hoe meer de wet tegen de zonde ingaat en die bestraft, des te sterker zelfs wordt de zonde.

Dat heeft alles te maken met je vraag. Die zondige godslasteringen laten zich niet verdrijven. Jij wilt, met de wet van God in de hand, deze zonden uitbannen. Dat is goed, maar je bereikt het tegendeel, zoals hierboven van de wet werd gezegd. Jij wilt die verkeerde gedachten niet. Het gevolg is dan dat de zondige gedachten zich verzetten tegen jouw wil. Het is toch begrijpelijk dat de zonde altijd weer het goede bestrijdt? Je zegt ook dat je die wilt wegdrukken, maar die gedachten worden juist door dat verdringen nog sterker. Gods Woord verklaart dat in de genoemde tekst, maar ook op andere plaatsen (Gal.5:17).

We moeten deze tweestrijd verklaren vanuit de strijd tussen de oude en de nieuwe mens, tussen de Geest en het vlees. Tenminste, dat kan zo zijn. Maar wees dan ook niet verward en bekommerd over die gedachten. Gods Woord zegt immers dat deze ook bij Paulus voorkwamen, hetzij in gedachten, hetzij in zijn wil. Aanvaard het feit dat je zondaar bent. Dat wil je wel aanvaarden, maar niet volkomen. Je wilt geen Godslasteraar zijn. Maar jij en ik, wij zijn het wel. Je wilt iemand zijn zonder die gedachten, omdat je bang bent dat de Heere deze niet wil vergeven. Maar nogmaals, aanvaard deze en leg ze de Heere voor. Kom ermee tot Jezus, Die zoveel mensen verlost heeft van hun verzet en onreinheid. Vertrouw daar volkomen op. Zoals het nu gaat, wil jij, in eigen kracht, de zonde overwinnen. Maar dat kunnen we niet. Het kan alleen als we door Christus’ kracht leven en strijden. Veel theologen van vroeger en nu hebben over dit probleem diep nagedacht. Vooral in de kloosters is door velen een zware strijd gestreden tegen de zonde. De duivel heeft hier ook de hand in. Hij valt je aan op je zwakke kanten. 

Dus zolang je je verzet en het goede in je wilt laten boven drijven, kom je er niet van af. Onbewust en ongewild bevorder je juist die malende gedachten. Nogmaals gezegd, laat het gaan, ga er niet op in, geen discussie, geef er geen aandacht aan. Erken ten volle dat je zondaar bent.

Ik weet dat dit makkelijk klinkt. Ik weet dat deze strijd heel zwaar is. Maar bedenk dat dit thuishoort in de strijd des geloofs. Wees enerzijds ook dankbaar dat het ‘slechts’ gedachten zijn. Het komt niet tot woorden of daden. Denk groot en ruim over het bloed van Christus. Verwacht alles van Hem. Dan kun je nooit beschaamd uitkomen. Je zult ook zien: als je er meer ontspannen mee om kunt gaan, nemen die gedachten langzaam af.

Maar je komt er zeker nooit helemaal van af. Er zal echter wel een tijd komen dat je er mee geleerd hebt te leven. 

In de psychologie kent men het verschijnsel dat angst leidt tot dwang. Door angst haal je dingen naar je toe. Iemand met hoogtevrees voelt dat de diepte trekt, zo lijkt het tenminste. Ben je bang en nerveus dat je niet goed kunt spreken bijvoorbeeld, dan ga je juist hakkelen. Dat doet de angst. Die werking is er nu ook in het leven met de Heere. Je ziet dat natuur en genade hierin overeenkomen; ze leren beide deze les.

En verder: er staat in psalm 94: als mijn gedachten in mij vermenigvuldigden, hebben Uwe vertroostingen mijn ziel verkwikt. Deze vertroostingen zijn er gelukkig ook. Juist als wij vastlopen. Troost wordt pas echte troost in de diepste diepten. Ik hoop en bid dat je dat meer en meer mag ondervinden.

Ds. P. Roos

Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Roos

• Geboortedatum:
  29-10-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

38 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven