(On)rust
Ds. A.K. Wallet | 1 reactie | 04-02-2021| 16:29
Vraag
Sinds een paar weken, of nu wellicht al een maand, heb ik last van onrustige dagen/momenten. Ik heb het idee dat God in mijn leven is gekomen, Zich met mijn leven bemoeit, laat zien dat Hij leeft en mij aanspoort om Hem te zoeken. Ik weet nog heel precies wanneer dit gebeurde. Kan dit? En wat kan dit betekenen? Ik lees nu ook vaak allerlei vragen op Refoweb. Soms herken ik mezelf erin en krijg ik rust door de antwoorden die gegeven worden. Andere keren maakt het me weer onrustig bij een andere vraag.
Ook probeer ik me steeds te richten op bekering, maar ik weet niet goed hoe... Ik bid elke dag om bekering en vergeving, maar is dit genoeg? En kan ik ‘zomaar’ geloven dat God mij vergeven heeft terwijl ik elke dag weer opnieuw zonde doe? Vaak kom ik ‘s avonds pas achter wat ik allemaal gedaan heb die dag en krijg ik angst dat het nu te laat is en het niet meer goed gaat komen. Een andere keer ben ik heel rustig met de gedachte dat God bij mij is. Al met al heel lastige dingen waar ik graag helderheid over wil.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vrager,
Hartelijk dank voor je vraag/vragen. Het leven heeft sowieso vragen. Maar het spreekwoord zegt ook: van vragen word je wijs. Dat geldt des te meer voor het geestelijke leven, het leven met God. Het is een zegen als je merkt dat God in je leven gekomen is. Zo vaak we onder het Woord mogen komen, zoekt God ons behoud.
Maar als zoiets niet langer over onze hoofden heengaat is dat een groot wonder. Ik begrijp dat je het ook zo beleeft. Je vraagt of dat wel kan. Zeker, waar het Woord Zijn kracht doet door de werking van de Heilige Geest vernemen we dat we een levende God hebben Het is zo rijk dat Hij heel persoonlijk naar je vraagt.
Maar nu is het wel zo dat het geloof je niet leeg laat. Soms denk je: je bent wel eens ontroerd en geraakt door het Woord, maar hoe gaat het nu verder? Het moet niet bij indrukken en gevoelens blijven. Als het geloof echt is kun je het niet blijven doen met een gevoelige ondervinding.
Je schreef al, je wordt aangespoord om Hem te zoeken. En wat houdt dat zoeken in? Het is een zoeken om God te kennen. In Jes. 55:6 staat: zoekt de Heere terwijl Hij te vinden is, roep Hem aan terwijl Hij nabij is. Waar en hoe? In de kerkdiensten en allereerst in de Bijbel. Daar staan zoveel beloften in voor zoekers, dat je gebed nooit leeg kan zijn. De Heere zegt: wie Mij zoekt, die zal Mij vinden. Dan mag je pleiten op zo’n belofte. Vergeet niet dat we nooit tot de Heere kunnen komen, dan alleen met een belofte. We zijn van huis uit weglopers van God. Hoe kunnen we dan terug komen? Alleen omdat God je roept en een belofte heeft voor wie Hem zoekt.
Denk ook aan het bekende vers uit Ps. (berijmd) 81: “Al wat u ontbreekt, schenk Ik zo gij ’t smeekt, mild en overvloedig.” Daar mag je de hand opleggen, want God kan niet liegen. Dat mag je houvast geven en zeggen: ik hoop op Zijn Woord. Als je tot God komt met Zijn eigen Woord kun je nooit omkomen. Je moet dat echt leren.
Vergeet niet dat je nooit te laat bij de Heere komt. Sommigen worden zelfs ter elfder ure geroepen. Zelf leer je wel: och, had ik Hem veel eerder gezocht. Maar nu is nog het heden der genade, de welaangename tijd, de dag der zaligheid!!
Verder heb je vragen over bekering. Wie dat echt vraagt, is al bekeerd. Want wat is bekering? Weer toegekeerd zijn tot God. Als je bidt, dan sta je toch niet met de rug naar God toe? Zo spreek je mensen toch ook niet aan? Dat is bekering. Laat ik het zo zeggen: daar begint het mee. Denk maar aan Paulus. Als de Heere hem aanraakt dan gaat hij bidden. Wat dan wel? De bekeringsvraag: Heere wat wil Gij dat ik doen zal?
Maar Paulus heeft die vraag elke dag gesteld in zijn leven. Dat is een doorgaande zaak. Hoe komt dat? Omdat je elke dag weer zondigt, zoals je ook schrijft. Je leert ook hoe langer hoe meer je zonden kennen en dat je tegen een goeddoend God gezondigd hebt. In het begin van de bekering zie je vaak één bepaalde zonde, maar je gaat er steeds meer zien. Waar loopt dat op uit? Op het toevlucht nemen tot de Heere Jezus. In en door Hem ontvang je de vernieuwing van je leven. Ik heb lust om de Heere te vrezen. Je zult het wel eens gehoord hebben: minder zonde doen en groter zondaar worden.
Je leert op de verdere omgang met Woord ook dat zonde schuld is. Je krijgt oog voor Christus als de Borg voor je schuld. Dan is er ook de vergeving om Christus wil. Nu heeft Hij ons geleerd om te bidden: Vergeef ons onze schulden. Er zal geen dag voorbij gaan of dit gebed moet gebeden worden.
We zeiden: het wordt een zoeken in het Woord van God, maar dan wordt het ook zoeken om Jezus Christus als de Zaligmaker te kennen. Daarin ontvang je de ware rust.
Je merkt dat er veel te leren is, maar het is geweldig onderwijs van onze grote Leermeester Jezus Christus.
Hartelijke groeten en veel omgang toegewenst met de Heere,
Ds. A. K. Wallet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.K. Wallet
- Geboortedatum:17-06-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Schoonrewoerd
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
emeritus