Afgevlakte gevoelens beïnvloeden geloofsleven

Ds. J. IJsselstein | 1 reactie | 18-12-2020| 16:31

Aan ds. IJsselstein. Vanwege het gebruik van Citalopram heb ik last van afgevlakte gevoelens, vooral op het gebied van het geloof. Ik kom er niet uit. God zegt dat ik moet geloven en moet liefhebben. En verdriet over de zonde moet hebben. Maar ik weet niet wat ik moet met termen als geloof, liefhebben, verdriet over zonden en treuren of huilen. Ik vind het geloof erg moeilijk en waarom bestaat God überhaupt?

Ik weet dat ik een heel slecht mens ben als ik me vergelijk met andere mensen. Maar ik zie dat niet als zonden voor God. Ik weet ook niet wie God is en ook liefde voor Jezus heb ik niet en het zegt me niets. Kan ik nou eigenlijk wel bekeerd worden met zulke afgevlakte gevoelens en zonden? Wat moet ik nou met al die moeilijke dingen? Ik snap het ook allemaal niet.

Beste briefschrijver,

Het leven is ingewikkeld. Dat is voor iedereen zo, hoewel niet iedereen dat direct zal toegeven, maar het is nog extra moeilijk als u daarbij ook last hebt van somberheid of angst. Want ik neem aan dat u daar deze medicijnen voor gebruikt. 

Het is goed dat u ze inneemt en dat u daarmee doorgaat, zolang als de dokter het adviseert. Ze zijn ongetwijfeld met goede reden voorgeschreven. Maar dat neemt niet weg dat de bijwerkingen hinderlijk kunnen zijn. Het is zeker ook verstandig om dat open te bespreken met degene die ze heeft voorgeschreven. Misschien is het mogelijk de dosering te veranderen, misschien is het mogelijk een ander middel te gaan gebruiken, dat deze bijwerking minder heeft, hoewel hij of zij dat van tevoren ook niet zal kunnen garanderen. 

Een van de meest hinderlijke bijwerking is dat gevoelens (op allerlei vlak) erdoor afgevlakt kunnen raken. En dat heeft ook weer gevolgen voor het ‘voelen’ op het gebied van geloof, zoals u schrijft. En dat is begrijpelijk. Want geloven is ‘kennen en vertrouwen’. En dat laatste kunnen wij mensen niet zonder gevoel. En dat geldt al helemaal van die andere dingen die u daarbij ook noemt: liefhebben en verdriet hebben. U voelt weinig of niets. En dus kan u die dingen ook niet voelen. 

Wat het extra moeilijk voor u maakt, is dat u lijkt te denken dat u al die dingen wel moet doen en moet hebben. U moet zoveel van uzelf: geloven, liefhebben, verdriet hebben, dingen moeten u raken... Toch gaat het bij bekering en geloof niet om wat u zelf allemaal moet doen of hebben. U hebt (het klinkt misschien wat raar, als ik dat zo schrijft, maar), u hebt het enige nodige wat u nodig hebt om naar de Heere toe gaan, namelijk een zondig hart. U bent, net als ik, een zondig mens. En het goede nieuws is, dat de Heere juist op dat soort van mensen wacht. Op mensen die in alles tekort komen: te weinig liefde, te weinig zondebesef... U hebt (net als ik) van uzelf niets. 

En dus bent u welkom bij de Heere. Als u al die andere dingen, die u zo graag zou willen hebben, wel zou hebben en zou meenemen, dan had u veel teveel bij u. U mag biddend naar de Heere toegaan en Hem eerlijk vertellen wat u allemaal mist. Zulke mensen wil Hij helpen. 

Maar, ik begrijp dat dat niet gemakkelijk is. Want biddend naar de Heere toegaan, zouden wij mensen ook graag doen met gevoel, met drang, met gevoelde nood. En juist op dat punt van ‘voelen’ zit bij u het probleem. Misschien moet u dat ook maar gewoon tegen de Heere vertellen. Hij begrijpt het. Hij weet wat u bedoelt. Hij weet dat dat iets is, waar u door de medicijnen nu even niets aan kan veranderen. Als u maar niet bij de Heere wegblijft, omdat u niets hebt om Hem aan te bieden. 

Ook die aller moeilijkste vraag  “bestaat God wel?”, is een vraag die leeft in het zondige hart van ons allemaal. Johannes de Doper heeft de Heere Jezus zelf aangewezen als het Lam van God. Maar als hij in gevangenis zittend, somber terugdenkt aan hoe het vroeger was, dan gaat hij twijfelen. Was het wel echt? Is Jezus wel echt de Messias? 

Maar wat hij dan doet, dat moet u ook doen. Hij stuurt een bericht naar de Heere Jezus. Een vraag. Ruimte om zijn gevoel, om zijn emoties te uiten, is er niet, want hij zit vast in de gevangenis. Hij stelt gewoon de eenvoudige vraag: Bent U het, Heere, of verwachten wij een andere Messias? 

Alles wankelt, alle houvast is hij kwijt. Maar er komt antwoord, ook op, juist(!) op vragen vol twijfel vanuit het donker gesteld. Dit antwoord: “Gaat heen, en boodschapt Johannes weder de dingen, die gij gezien en gehoord hebt, namelijk (langzaam maar zeker is er een zekere opklimming) dat de blinden ziende worden, de kreupelen wandelen, de melaatsen gereinigd worden, de doven horen, de doden opgewekt worden, (maar het meest bijzondere is dat) aan de armen het Evangelie verkondigd wordt.”
   
Het Evangelie is dus niet voor mensen die van alles en nog wat kunnen meenemen, inclusief hun gevoelig geraakt zijn. Het is juist voor mensen die niets hebben, slechter dan wie dan ook. 

Breng uw vragen maar bij de Heere Jezus. Vaak moeten we dan wel korter of langer wachten. Maar als u uw vragen bij Hem neerlegt, op het juiste adres, zal Hij u op Zijn tijd geven wat u nodig hebt. 

Ds. J. IJsselstein

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. IJsselstein

• Geboortedatum:
  14-07-1965
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Woerden
• Status:
  Actief

22 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven