Alleen blijven als homo

Ds. T.A. Bakker | Geen reacties | 17-11-2020| 11:31

Aan een dominee uit de Hersteld Hervormde Kerk. Ik ben een jongen van 17 jaar en ik weet zeker dat ik op jongens val. Maar de laatste tijd ben ik aan het denken hoe mijn leven er uit zal zien. In de Bijbel staat er iets over geschreven. Leviticus 18:22: “Wanneer een man met een andere man slaapt, zoals men met een vrouw slaapt, dan hebben zij beiden iets gruwelijks gedaan. Zij moeten zeker ter dood gebracht worden. Hun bloed rust op henzelf.” Maar wat moet ik er nu mee? Ik wil aan de ene kant bij God horen, maar aan de andere kant wil ik ook een relatie hebben. Betekent het bijbelvers dat je wel een relatie mag hebben maar nooit gemeenschap mag hebben met elkaar? Of moet ik dan mijn hele leven alleen blijven?

En als God mij heeft geschapen als een uniek persoon, waarom heeft Hij mij dan zo gemaakt? En als ik aan Hem heb gevraagd of Hij mijn gevoelens om kan zetten naar vrouwen, waarom gebeurt dat dan niet? Hij is toch machtig?

Beste vriend,
 
Wat grijpt jouw vraag me aan. Waarom? Omdat ik een geweldige nood proef. Een enorme worsteling. Een intense strijd. En die strijd valt je zwaar. Als ik probeer me in je te verplaatsen, kan ik het me voorstellen, al besef ik niet wat jij voelt... En tegelijk denk ik aan al die Psalmen en verhalen en teksten in de Bijbel waar getuigd wordt: juist in de strijd, juist in de ellende, juist als je je eenzaam voelt en als je worstelt met talloze vragen, dán is God nabij! Dáár wil Hij zijn met Zijn vertroostend gezicht. Heb je dat al weleens ervaren? Je schrijft dat je aan de ene kant bij God wíl horen. Weet je nú nog niet dat je bij Hem hoort? Het gaat erom dat je weet en gelooft: ik ben niet van mijzelf, maar van mijn getrouwe Zaligmaker, Die mij gekocht heeft en van al mijn zonden verlost...
 
Dat ik hiermee begin heeft een reden. Ik kan alle Bijbelteksten over homoseksualiteit gaan bespreken, maar ik vraag me af of jij daarmee geholpen bent. Dan weet je weer eens heel goed dat homoseksualiteit in de Bijbel heel negatief naar voren komt. En dan? Dan moet je de strijd aangaan. Maar hoe? Je gevoel zegt dat de Bijbel het bij het verkeerde eind heeft. En dan tegen je eigen verlangens gaan strijden? Als je er tot op de bodem van je hart van overtuigd bent: God heeft mij lief, dan geeft dat kracht voor de strijd. Hij heeft mij van al mijn zonden verlost, Hij heeft mij afgewassen, geheiligd, gerechtvaardigd, in Jezus’ Naam, door Zijn Geest (1 Korinthe 6:11). Dan leeft die vraag in je hart: “Heere, U hebt me gered, maar wat is nu Uw weg met mij? Mag ik helemaal aan U toegewijd leven?”

Die vraag stelt elke christen, als ‘ie tenminste niet van het pad is geraakt. Je leeft niet voor jezelf, maar voor God. En bij het zoeken naar Gods antwoord op deze vraag is de Bijbel ons richtsnoer. Als je merkt dat je seksuele verlangens hebt richting het eigen geslacht, betekent dat dat je gaat kijken wat God ervan zegt in Zijn Woord. Misschien weet je dat daar allerlei verschillende visies op zijn. Sommigen zeggen dat de Bijbel homoseksualiteit alleen afkeurt in het kader van prostitutie (1). Anderen menen dat God ook homoseksuele praktijken van mensen die geen homoseksuele gerichtheid hebben, afkeurt (2). Weer anderen menen dat God in de Bijbel alle homoseksuele relaties verbiedt (3). Veel christenen met homoseksuele gevoelens zitten met de vraag: wat is waar?
 
Ik vind het heftig als iemand met de Bijbel in de hand optie 1 of 2 verdedigt. Dat is geen eerlijke lezing van de Bijbel. De Bijbel gaat in het Oude én het Nieuwe Testament uit van het feit dat God ons mannelijk en vrouwelijk heeft gemaakt en dat de seksualiteit binnen het huwelijk van man en vrouw een plaats krijgt. De Bijbel laten buikspreken is gevaarlijk en zondig. Daarmee krijg je God tegen je. Dan moet je eerlijk zijn en zeggen (sommige theologen doen dat ook): “de Bijbel zegt dat het niet mag, maar ik vind dat het wel mag.” Maar... is dat dan de oplossing? Dan is het wel heel duidelijk dat je niet naar God luistert!
 
“Oké, dominee. Ik snap u, maar hoe moet het dan? Ik wil een relatie hebben. Ik kan toch niet altijd alleen blijven?!” Ik begrijp dat jij verlangt naar een intieme relatie. Mijn vraag aan jou -misschien is die best confronterend- is: wil je dat nog steeds als je weet dat God het niet wil? En dan zeg ik opnieuw: wat is het belangrijk een persoonlijke band met Hem te hebben, te weten dat Hij die goede God is Die ook jou van al je zonde heeft verlost door Zijn Zoon voor je te laten sterven. Als God zo goed voor je is, wil je Hem dan kwetsen, wil je Hem in het gezicht slaan, wil je Zijn wetten in de wind slaan?

Misschien denk je: Nee, ik wil Hem geen verdriet doen, maar ik houd de strijd niet vol... Ik lees in de Bijbel ook van iemand die de strijd nauwelijks volhield. Wat hij wil, dat doet hij niet, en hij haat wat hij wel doet! Hij noemt zichzelf een ellendige. Paulus – zie Romeinen 7. Wat een strijd! En toch: hij gaf het niet op. Sterker nog: hij dankte God door Jezus Christus, Die hem, Paulus, zo lief had gehad dat Hij voor hem stierf. Paulus had een levende Heiland Die hem vasthield en dat is de diepste reden waarom hij het volhield.
 
Waarom God jou zo gemaakt heeft, weet ik niet. Echt niet. Ik vind dat zelf een heel ingewikkelde vraag. Even los van de kwestie waar homoseksuele gevoelens vandaan komen (ik bedoel: is dat iets biologisch, is het het gevolg van opvoeding of van dingen die je hebt meegemaakt?), God staat boven alle dingen en heeft dit kruis op jouw schouders gelegd. Ja, ik noem het een kruis. Want volgens mij komt in homoseksuele gevoelens een enorme gebrokenheid openbaar. Hoe mooi passen man en vrouw bij elkaar. Onze geslachtsdelen zijn op die eenheid aangelegd. Niet op een homoseksuele eenheid. Daarom mag je van mij weten dat ook ik het verwarrend vind dat er mensen zijn met gevoelens richting het eigen geslacht. Ik neem dat serieus en juist daarom herken ik je vraag: “hoe kan dat toch, Heere?”

Nee, God is er de schuld niet van dat wij verkeerde verlangens hebben. Want Hij heeft ons mensen helemaal goed gemaakt. Het is een gevolg van het feit dat wij in het Paradijs afscheid hebben genomen van God. Dat neemt niet weg dat Hij jou zeker heteroseksuele gevoelens kan geven. Waarom Hij dat niet doet? Ik weet het niet. Echt niet. Jij worstelt met die vragen, ik worstel een beetje met je mee. Dit zijn trouwens niet de enige waarom-vragen waarmee ik loop. Het zijn er talloze. En telkens weer moet ik erachter komen: God is groot en ik begrijp Hem niet... Wat ik wel weet? Dat God wél weet wat Hij doet. Hij, die goede God, is in control. Wat kan dat een rust geven!

Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand’len,
dat alleen de weg niet vindt:
neem mijn hand in uwe handen
en geleid mij als een kind.

Ik zal voor je bidden. Het is de HEERE Die knopen losmaakt. Bij Hem moeten we zijn!
 
Hartelijke groet,
Ds. T. A. Bakker

Dit artikel is beantwoord door

Ds. T.A. Bakker

• Geboortedatum:
  07-02-1995
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Giessendam-Neder-Hardinxveld en Sliedrecht
• Status:
  Actief

35 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven