Coronadiscussies leiden af van de Heere

Ds. J. IJsselstein | Geen reacties | 09-11-2020| 11:31

Met enige tegenzin wil ik u wat voorleggen. Ik ben een nuchtere huismoeder met kinderen en ben aangesloten bij de Gereformeerde Gemeenten in het hart van de Bijbelbelt. Ik had nooit gedacht dat ik überhaupt een vraag zou stellen via Refoweb maar ik voel me genoodzaakt om dit te doen. Een kleine toevoeging die van belang zou kunnen zijn is dat ik me niet perse in een voor- of tegenkamp rondom het coronavraagstuk schaar, maar wel flinke vraagtekens zet bij een heleboel zaken.

Ik kan zeggen dat daar enorm veel tijd in is gaan zitten de afgelopen maanden. Ook moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat de Heere niet altijd meer de eerste plaats had de afgelopen tijd in mijn leven, misschien mede door alle drukte thuis en de beperktere kerkgang. Nou ben ik totaal niet iemand die zweverig is, verre van eigenlijk. Ik geloof eigenlijk niet eens dat de Heere in deze tijd nog spreekt. Tenminste, zo is mij dat altijd geleerd.

Maar ik zit met een punt waar ik niet vanaf kom. Ik heb namelijk continue een tekst die in me opkomt, het houdt me inmiddels zelfs wakker. Ook zou ik deze moeten delen en zou Zijn hand dit verder leiden. Ik druk dit al tijden lang weg omdat het mezelf aanklaagt. De tekst is uit Lukas 53: “De vader zal tegen den zoon verdeeld zijn, en de zoon tegen den vader; de moeder tegen de dochter; en de dochter tegen de moeder; de schoonmoeder tegen haar schoondochter, en de schoondochter tegen haar schoonmoeder.” Daarbij hoor ik dan ook dat we verblind zijn door het halen van ons eigen gelijk en kijk wat er van gekomen is. Ook dat ik mijn tijd in Hem en de eeuwigheid voor mijn behoud had moeten steken in plaats van meedoen aan twist en verdeeldheid.

Ik voel me hier zo enorm naar over, kan dit wel in deze tijd dat de Heere tegen mij zou spreken? Ik word inmiddels verscheurd door een schuldgevoel omdat er wel degelijk binnen mijn naaste omgeving enorme spanningen en onuitgesproken ruzies heersen. Het duizelt me en het blijft maar in me opkomen. Ergens wil ik het niet toegeven, want ik ben er onderdeel van. Maar ik denk dat mijn relaties eronder gaan lijden en dan zal ik terug kijken en dan... Dit beangstigt me. Wat moet ik hiervan denken? Kan ik dit nog wel afdoen als onzin. Ik ken mezelf zo niet, want ik ben maar een ‘gewone’ huisvrouw en een heel nuchtere. Waarom zou ik met zoiets bezet worden?

Geachte mevrouw, 

Hartelijk dank voor uw vraag. Ik zal proberen om er antwoord op te geven, hoewel sommige dingen al lezend niet helemaal duidelijk voor me zijn, dus op voorhand mijn verontschuldiging, mocht ik u verkeerd begrepen hebben.

Eigenlijk zegt u heel eerlijk van uzelf: Ik leef door alle drukte en door de beperkte kerkgang (en misschien ook wel door de dingen die u daarna noemt) niet met de Heere op de eerste plaats. 

Dat is best een heftige constatering. Zou het dan toch niet beter zijn dat u uw tijd meer gaat besteden aan het zoeken van de Heere? Andere dingen, ze kunnen moeilijk en lastig zijn, maar andere dingen zijn uiteindelijk toch uw tijd minder waard dan dat, nietwaar? 

Wat me wel laat schrikken, is dat u schrijft dat u eigenlijk niet gelooft dat de Heere in deze tijd nog spreekt. Zo is u dat ook altijd geleerd. Al lezend dacht ik dan: Wat zou u daarmee bedoelen? Als u bedoelt dat (a) de Heere u in de prediking (thuis of in de kerk) niet aanspreekt, heel persoonlijk en liefdevol, met Zijn oproep u te bekeren, dan hebt u het niet bij het goede eind. Dan zegt u eigenlijk iets heel onterechts over de Heere. Als u bedoelt dat (b) de Heere geen bijzondere en persoonlijke openbaringen meer schenkt, omdat u een geschreven Bijbel hebt, dan is dat Bijbelse taal. God heeft als laatste en afsluitend tot ons gesproken door de Zoon (Hebreeën 1:1). Dus bijzondere of profetische opdrachten geeft God aan ons, mensen, niet meer.  De gedachte aan zoiets als aan het krijgen van een bijzondere inspraak of opdracht van God om anderen een boodschap mee te geven, kan in ons als mensen natuurlijk wel opkomen, omdat we ons zo persoonlijk en emotioneel geraakt voelen door alles wat we om ons heen zien gebeuren. Dat is begrijpelijk.

Kortom, ik weet niet helemaal goed hoe u deze opmerking precies bedoelt. Excuus voor het geval ik u verkeerd begrepen heb. 
 
De tekst die u aanhaalt uit Lukas 12:53, over ruzies en conflicten in gezinnen en families gaat trouwens niet over spanningen of ruzies in gezinnen of families, door het al of niet geloven in corona en alles wat daarbij hoort, of wat dan ook. Het gaat in die tekst over conflicten, over ruzies die alles te maken hebben met wel of niet in de Heere Jezus Christus geloven. En daarmee wijst deze tekst ons allemaal terug naar ons natuurlijke gemis en naar het enige nodige. We moeten voor tijd en eeuwigheid in Christus geborgen zijn. Wie dat door Gods genade mag zijn, zal merken dat dat leidt tot spanningen en strijd, tot zelfs in eigen familiekring toe.
   
We leven, dat merkt u, in een moeilijke tijd. Heel veel dingen zijn heel erg ingewikkeld geworden. Juist zulke moeilijke tijden laten ons voelen hoe belangrijk het is om de Heere te zoeken, terwijl Hij nog te vinden is. 

In zulke tijden moeten we denk ik ook proberen om in familie en kerk elkaar vast te houden, elkaar te respecteren en te dienen, ook al zijn er misschien verschillen in opvattingen.  Soms is het zelfs beter om je niet al te veel te mengen in tegenstellingen en discussies. U kent de uitdrukking wel: Je krijgt er hete hoofden van, maar koude harten. 

Het moet niet gemakkelijk voor u zijn, om (bij de drukte van uw gezin) ook al deze dingen nog aan uw hoofd te hebben. U schrijft ook dat u er moeilijk van kan slapen. Probeer voor uzelf wat rust te vinden. Heel veel dingen in deze tijd kunnen ons afleiden van die rustige momenten waarop je voor jezelf en met je kinderen Bijbel leest en probeert te bidden. Misschien moet u toch proberen uw aandacht daarnaar te verleggen. Dat geeft u, hoop ik, wat meer rust. Ik hoop van harte dat de Heere u in die weg ook werkelijke rust zal geven en vrede met de Heere, midden in deze onrustige tijd. 

Sterkte met alles, aan de Heere en Zijn goede zorg bevolen, 

Ds. J. IJsselstein

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. IJsselstein

• Geboortedatum:
  14-07-1965
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Woerden
• Status:
  Actief

22 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven