Grenzen in verkeringstijd
Alie Hoek - van kooten | 5 reacties | 02-07-2020| 12:46
Vraag
Al weken zoek ik op internet en overdenk ik ons probleem, maar ik vind het onwijs lastig. Ik heb een vriend, hij is 20, ik ben bijna 17. Ik vind het heel lastig hoe we om moeten gaan met grenzen verleggen. We hebben nu vier maanden verkering. Hij raakt mij (op mijn kleren!) eigenlijk gewoon overal aan, dus ook op intiemere delen, maar wel altijd met kleding aan en ik heb hier zelf geen probleem mee. Hij ligt soms ook op mij of andersom, als we aan het zoenen/knuffelen zijn. Gaan wij hier nu al te ver mee?
Ik begrijp dat het ergens zo is dat je dit wilt opbouwen en je dit na drie jaar verkering doet, maar aan de andere kant moet je toch ook kunnen genieten van elkaar(s) lichaam? We weten zo zeker dat dit niet meer uit gaat namelijk. Vind het ontzettend lastig!
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Zoals je het beschrijft is dat normaal in de verkeringstijd. Het is duidelijk dat als je samen (serieus) verkering hebt, het dan niet bij een oppervlakkig zoentje alleen hoeft te blijven. Je zit in een proces van twee mensen apart die gaan toegroeien naar samen één. Dat vindt dan zijn voltooiing binnen het huwelijk. Als het in de verkeringstijd alleen een zoentje zou zijn en verder niets dan zou de overgang van slechts een zoentje in de verkeringstijd naar gemeenschap in het huwelijk wel heel erg groot zijn. Je merkt gewoon dat je in de verkeringstijd zowel geestelijk als ook lichamelijk steeds meer naar elkaar toegroeit, steeds meer vertrouwd wordt met elkaar. Omdat het zo'n geleidelijke schaal is, is het belangrijk om gewoon samen helder en duidelijk de grens af te spreken tot hoever je wilt gaan. En die dan uiteraard ook te respecteren. Dan hoef je tijdens het knuffelen ook niet bezorgd te zijn dat het toch weer verder zal gaan. En dan mag je er ook echt van genieten.
Ook belangrijk om te onthouden is dat de grens van degene die het minst ver wil gaan, dient te worden gerespecteerd. Want als de ander over je grenzen heen gaat, is dat niet goed. Met andere woorden: degene die het minst ver wil gaan, heeft het voor het zeggen.
Alie Hoek-van Kooten
Lees hier alle artikelen over het thema 'grenzen'.
Dit artikel is beantwoord door
Alie Hoek - van kooten
- Geboortedatum:27-08-1949
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Auteur van o.a.
- 'Vonk of vuur' (als je verliefd bent...)
- 'Trouw en teder' (seks in het huwelijk)
- 'Verkeringsperikelen' (50 vragen)
- 'Tiener op weg' (seksuele opvoeding)
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
En verder gaat het eigenlijk niemand iets aan.
Zoals zo velen in jullie fase zoek je niet alleen informatie maar ook directie. Maar dat laatste is mijns inziens niet aan de mens maar aan de here een ander mens kan slechts zijn of haar visie geven gebaseert op zijn/haar kennis persoonlijke ervaring met de kwestie ter sprake en levenservaring in het algemeen.
Op dat gebied leefde ik verre van een voorbeeldig leven totdat de here in al zijn wijsheid en genade mijn vrouw op mijn pad bracht.Ik zal de laatste zijn die naar iemand wijst en oordeelt op dat vlak. De ¨technische¨ vaardigheden (geen ID hoe ik het anders moet bewoorden) kende ik dus al en helaas gedane zaken nemen geen keer maar middels mijn vrouw en de here heb ik toch nog mogen ontdekken hoe waardevol zelfbeheersing en wachten is op dat vlak Slechts 1 van de 10.000 dingen waarvoor ik mijn vrouw diep dankbaar ben.
leer van mijn niet zo fraaie voorbeeld en weet dat de beloning van het wachten het meer dan waard is.
De intiemere delen aanraken, vind ik echt niet verstandig.
Heel veel stellen denken dat ze samen verder gaan en som s gaat het toch weer anders. Ga je wel samen verder dan is er ook in het huwelijk zelfbeheersing nodig, waar je nu mee kunt oefenen. Hopelijk mogen jullie lang samen getrouwd zijn en dan helemaal van elkaar genieten.
Hoe meer je nu met elkaar praat, hoe beter dat is voor je relatie. Die snelgroeiende lichamelijke intimiteit kan de groei van de emotionele en geestelijke eenheid belemmeren. Geniet van je verkeringstijd, maar ga niet te haastig richting het huwelijk. Het huwelijk is geen eindpunt of examen, maar een begin van een leven samen, wat ook de nodige verantwoordelijkheid en uitdagingen met zich mee brengt.
Gods zegent toegewenst in alles!
En dit gebod hebben wij van Hem, dat wie God liefheeft, ook zijn broeder moet liefhebben.” (1 Joh 4:21)
Ik snap het, ben ook 16 geweest en als je verliefd bent en net verkering hebt denk je inderdaad dat het niet meer kapot kan gaan.
Maar de kans dat het niet goed blijft gaan is zeker net zo groot als dat het wel goed blijft gaan. Zeker als je nog zo jong bent. Je zal zelf nog veel veranderen als persoon als je ouder wordt. Wellicht kijk je er over drie jaar heel anders naar je relatie.
Hou er dus rekening mee als je over de grens heen gaat omdat je denkt toch altijd samen te blijven.
