Priesterwijding op de sabbat

Goede vondst van vraagsteller! Er wordt gezegd dat de priesters op de sabbat gewoon moeten doorgaan met hun wijding, ook al is het sabbat!

De Heere Jezus gebruikt dit feit in Matt 12:5 om aan te tonen dat de sabbat niet is bedoeld om jezelf braaf op te sluiten en niets te doen. Gehoorzaamheid stijgt boven het sabbatsgebod uit.

Bovendien geeft ten diepste niet het houden van de sabbat echte rust, maar het komen tot Jezus (Matt 11:28-30).

Wat een fijne vraag wordt hier gesteld door iemand die heel serieus de Bijbel leest.

In de Bijbel heeft de priester een belangrijke taak te verrichten. Als u wat verder leest in de Bijbel zult u daar ook lezen dat de priesters toegestaan werd om op Sjabbat het vuur aan te steken. Wat u nog meer zult verbazen is dat de priesters uitsluitend op de Sjabbat de 12 toonbroden moesten bakken.

Een eeuwigdurende inzetting voor de priesters die de Eeuwige hen als een gebod voorschrijft. Nee, de priester is niet in overtreding als deze op Sjabbat noodzakelijke arbeid moet verrichten.

Wanneer een jongen wordt geboren op de Sjabbat zal zijn besnijdenis op de volgende Sjabbat plaats vinden. Het gebod om de besnijdenis te verrichten gaat hoger dan het Sjabbat gebod om niet te werken. Als de besnijdenis op Yom Kipoer moet plaats vinden wordt de meest heilige dag voor de Joden terzijde geschoven. Niet de mens, maar de Eeuwige laat de geboorte op een Sjabbat plaats vinden.

En de rest van het Huis van Israël: geen arbeid op Sjabbat verrichten.

Dit verhaal doet mij denken aan Jozua 6:2-5:

"De engel zei namens de Heer tegen Jozua: "Let op, Ik geef Jericho met zijn koning en zijn helden in je macht. 3 Loop met je hele leger één keer om de stad heen. Doe dat zes dagen lang. 4 Zeven priesters moeten ieder een ramshoorn dragen. Daarmee moeten ze voor de kist van het verbond uit lopen. Op de zevende dag moeten jullie zeven keer om de stad heen trekken. De priesters moeten op de ramshorens blazen."

Ik weet niet of de zevende dag een sabbat was of dat de sabbat op een van die zes voorafgaande dagen viel. Maar ik ben wel nieuwsgierig hoe dit zit.

Uitstekende vraag van MusvanhetDak

Op de 10e dag van de maand Aviv trekken mijn volksgenoten over de Jordaan het beloofde land binnen en slaan hun tentenkamp op ten oosten van Jericho. Vier dagen later herdenken zij hun 40-jarige bevrijding uit Egypte. Tijdens die woestijntocht is er minimaal een generatie aan toegevoegd. Jozua en Kaleb zijn de enigste die ouder zijn dan 60 jaar.

Vermeldenswaard is dat tijdens de woestijnreis geen besnijdenis plaats heeft gevonden. De reden wordt nergens vermeldt. In Joodse kringen wordt dit: “achterstallig onderhoud” genoemd. Deze massale besnijdenis vindt direct plaats na het betreden van het Beloofde land. Met dit handelen is de slagkracht van het gehele Huis van Israël gedurende het genezingsproces ernstig verzwakt. Wij worden door de Eeuwige beschermd die onze vijanden voor ons angstig houdt.

Tijdens de dagen van de ongezuurde broden als de instructie komt om Jericho te vernietigen. In die zeven dagen zat de wekelijkse Sjabbat. Alle mannen werden dagelijks steeds sterker en ik denk dat de zevendaagse rondgang om Jericho hen ook heeft goed gedaan. Ook op een Sjabbat werd hun rondgang niet afgebroken of als een arbeid gezien.

De enigste die op de Sjabbat echt moesten werken waren de dienstdoende priesters die de ark en de bazuinen met zich meedroegen. Alle overige priesters voegen zich aan bij de stammen van Israël. Het lopen om Jericho op een Sjabbat is dus niet in tegenspraak op het verbod van arbeid op Sjabbat. Hier is het duidelijk een instructie van de Eeuwige, een proclamatie dat "Hij de Heer van de Sjabbat is" en Zijn werk altijd doorgaat.

Dank voor de reactie, Jesaja40. Voor de lichaamsconditie was het vast wel goed, dat denk ik ook wel. Maar ik blijf toch een beetje zitten met de voor alle Israëlieten geldende sabbatsregel dat je die dag maximaal 2000 el mag lopen. Dat is ongeveer een kilometer. Nu waren de steden in die tijd niet zo groot, maar aan een kilometer zit je toch al gauw. Jezus deed niet moeilijk over een ruime interpretatie van de sabbatsregels, maar Jezus kwam pas veel later en stelde juist het star omgaan met regels zoals dat voor hem ging aan de kaak. En dan blijft het de vraag of hij het belegeren van een stad voldoende reden gevonden zou hebben om de sabbatsrust een keertje over te slaan.

Dank MusvanhetDak voor uw aanvullende vraag.

Het Sjabbat gebod bevat vele diepere lagen. Het: “niet werken” staat in contrast met het aanbod van de Eeuwige om de mensheid “tijdelijke rust te bieden van hun arbeid”.

De wekelijkse Sjabbat mag u zien als een heen wijzing naar de eeuwige rustdag. Een genadegift van de Eeuwige aan de mensheid. Nergens lezen wij in de Bijbel hoe de Sjabbat gevierd moet worden. Zo blijft er altijd ruimte over om naar eigen inzicht de Sjabbat in te vullen.

Het ontstaan van een Sjabbatsreis is ontstaan toen het Huis van Israël in ballingschap gingen. Waar men woonde en werkte was niet altijd een plaatselijke synagoge. Op de Sjabbat ging men dus op reis om de dichtstbijzijnde synagoge te bezoeken. Een doorn in het oog van rabbijnen, die meenden dat het reizen op de Sjabbat vaak verder was dan het dagelijkse woon-/werkverkeer. Het zijn dus vrome uitspraken geweest van rabbijnen die dachten dat zij de Eeuwige daar een dienst mee deden. Zo zijn er heel veel “onheilige hokjes gevormd en geplaatst” onder de noemer: een Sjabbatsreis.

De Joodse gemeenschap heeft Amsterdam en Amstelveen samengevoegd als zijnde “een Sjabbatsreis”. Men zag in dat de traditie niet kon kloppen en paste dat gewoon aan naar hun eigen omstandigheden.