Meteorietinslagen op aarde

dr. ir. Wim de Jong | Geen reacties | 15-05-2020| 08:10

Ik heb een vraag over de verschillende meteorietinslagen hier op aarde. Er zijn in totaal 57 kraters te vinden, waarbij zes kraters een diameter hebben van meer dan 100 kilometer. Een aantal van deze meteorieten had een diameter van ongeveer 10 kilometer. Zo kan berekend worden dat de Chicxulub-meteoriet een kracht had van tien miljard atoombommen (en dit is ook te zien aan de krater!).

Volgens de Bijbel is de aarde ongeveer 6000 jaar oud, wat betekent dat gemiddeld om de 100 jaar een gigantische meteoriet zou ingeslagen zijn, waarvan tien daarvan het einde van de mensheid (en diverse grote diersoorten) zouden betekenen. Hoe valt dit te rijmen met de Bijbel?

Beste vragensteller,

In zijn algemeenheid geldt dat de dampkring de aarde beschermt tegen de inslag van meteorieten doordat deze op hun weg naar het aardoppervlak in de dampkring verbranden [1]. Dat blijkt ook uit de geringe hoeveelheid meteorietenstof (gekenmerkt door het element Iridium) op aarde. 

De huidige geologie gaat er vanuit dat 65 miljoen jaren geleden in Mexico een grote meteorietinslag heeft plaatsgevonden, die een wereldwijde catastrofe en zeer snelle klimaatverandering heeft veroorzaakt, waardoor de dinosaurussen zijn uitgestorven. De krater ligt niet aan de oppervlakte, maar is geconstrueerd door een kaart van het aardmagnetisch veld op 1 kilometer diepte te combineren met een kaart van de zwaartekracht op 1 kilometer diepte. Op de ene kaart is met enige fantasie bij  het dorp Chicxulub een halve cirkel te onderscheiden met de open helft naar het zuiden en op de andere kaart, met enige fantasie, een vage halve cirkel met de open helft naar het noorden. Beide halve vage cirkels zijn te combineren tot een hele cirkel, waarvan gesteld wordt dat deze de rand vormt van een grote inslag krater van ongeveer 180 kilometer in diameter. Ook wordt gesteld dat er wellicht rond elke halve cirkel nog een tweede halve cirkel te zien is met een diameter van 300 kilometer.

Maar waarom zijn er op de kaart van het aardmagnetisch veld en op de kaart van de zwaartekracht maar halve cirkels te zien? Die verklaring ontbreekt. Voor iedere kritische wetenschapper is dit voldoende reden om sceptisch te zijn over de claim dat er bij Chicxulub op 1 kilometer diepte een zeer grote meteorieten krater ligt. 

Bij het beantwoorden van een eerdere vraag naar het ontstaan van de aarde [2] en naar het water op aarde [3] en heb ik uiteengezet dat het huidige uiterlijk van de aarde en de bijbehorende empirische gegevens beter te verklaren zijn met een catastrofe model dan met het gangbare uniformitarianistische model, dat stelt dat de omstandigheden op aarde al tientallen miljoenen jaren achtereen hetzelfde zijn. Het catastrofe model gaat ervan uit dat op zeker moment het oer-continent Gaia in een aantal platen uiteen is gevallen. Daarbij zijn grote stromen magma, zoutlava en water naar het oppervlak gekomen en enorme explosies hebben een regen van magma en kleine en grote rotsblokken de lucht in geslingerd. Het is denkbaar dat de krater op 1 kilometer diepte bij  Chicxulub het gevolg is van een grote explosie waarbij een stuk aardkorst is weggeslingerd, of  is neergekomen, waarna overdekking met sedimenten heeft plaatsgevonden. Na een jaar zal de aarde wat meer tot rust zijn gekomen en zullen de grote vloedgolven die over de aarde heen zijn gegaan, en die op de hele aarde kilometers dikke sedimenten hebben achtergelaten, grotendeels zijn gaan liggen. Maar het klimaat zal sterk veranderd zijn ten opzichte van het klimaat vóór de catastrofe en er zullen nog steeds af en toe grote beroeringen zijn van de aardkorst door de nog steeds schuivende aardplaten. In het boek Job treffen we daar beschrijvingen van aan [4]. Ook de 5 andere grote inslagen die je noemt kunnen ontstaan zijn tijdens dezelfde catastrofe.  

Tenslotte nog een opmerking over het uit de Bijbel afleiden hoe oud de aarde is. De Bijbel is geen natuurwetenschappelijk rapport, maar vertelt over Gods heilsgeschiedenis en heilsplannen met de aarde en met de mensen. De Bijbel vertelt in Genesis 1:2 dat de aarde woest, leeg en donker was en bedekt met water. Hoe lang de aarde zich in deze toestand heeft bevonden wordt niet vermeld. Met die woeste, lege, donkere aarde gaat God aan de slag, met een stapsgewijze aanpak: (1) licht scheiden van duisternis; (2) het water op de aarde scheiden van het water erboven;  (3) land scheiden van het water op de aarde, en op het land planten en bomen maken; (4) de zon en de maan aan de hemel plaatsen om tijdrekening op aarde mogelijk te maken; (5) vissen en vogels maken; (6) landdieren maken en ten slotte de mensen; (7) uitrusten. Sommige Bijbeluitleggers menen dat uit de tekst blijkt dat God zich tijdens zijn scheppende werkzaamheden heeft gehouden aan onze aardse tijdrekening die gebaseerd is op de stand van de zon, zelfs in de periode toen de zon er nog niet was; andere Bijbeluitleggers menen dat Genesis 1 een lied is dat de scheppende daden van God bezingt in begrijpelijke taal en beelden.

Dr. ir. W. M. de Jong

Referenties

1. www.refoweb.nl/vragenrubriek/27303/de-aarde-met-haar-dampkring
2. www.refoweb.nl/vragenrubriek/25407/conflict-met-evolutietheorie  (vraag 1: Hoe is de wereld ontstaan?)
3. www.refoweb.nl/vragenrubriek/25700/het-water-van-de-zondvloed
4. www.refoweb.nl/vragenrubriek/25163/littekens-van-de-aarde

Dit artikel is beantwoord door

dr. ir. Wim de Jong

• Geboortedatum:
  12-07-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Delft
• Status:
  Actief

27 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven