Gods wetten rond seks

J. (Jantine) Stam-van de Beek | Geen reacties | 11-05-2020| 14:57

Is er een specifieke reden dat God heeft gezegd dat de seksuele kant van de mens alleen met één persoon én onder bepaalde voorwaarden -in het huwelijk dus- beleefd mag worden? In de Bijbel staan bijvoorbeeld geen regels over contact maken met slechts één persoon op emotioneel vlak of dat je uitsluitend van één persoon eten mag krijgen, ook al is honger net zo een behoefte van een mens als de behoefte aan seks (alleen minder van levensbelang).

Als je Gods gebod volgt, mag je op seksueel vlak maar met  één persoon contact hebben. Hoe kan je vervolgens met die persoon mooie dingen beleven en seksueel interessant blijven als je zelf seksueel niet ontwikkeld bent en onwetend op dit gebied?

Beste vragensteller, 

Je vraagt of er een reden is voor Gods wetten m.b.t. seks. Belangrijke vraag, want: ja, daar is zeker een reden voor! Als we voorbijgaan aan die reden, missen we de kern (het hart) van Zijn bedoeling met seks. Willen leven naar Gods geboden wordt dan al gauw wettisch, zonder recht te doen aan wie de Heere God is en hoe ons leven daarmee te maken heeft. Jouw vragen zijn een uitnodiging om Gods gebod te verdedigen. Je geeft tegenargumenten met aannames die niet kloppen met hoe ik de Bijbelse wetten ken. Dat is verwarrend. Daarom kies ik ervoor deze eerst op een rijtje te zetten alvorens inhoudelijk in te gaan op je vraag. 

De eerste vraag is of je Gods gebod met je beginvraag goed verwoordt. De manier waarop jij de zin “Is er een specifieke reden...” verwoordt geeft mijns inziens een veel te beperkte weergave van de werkelijkheid. De seksuele kant van de mens is bijvoorbeeld breder dan alleen de seksuele keuzes die je maakt. Als je het onderwerp seks uit de context haalt van hoe het leven bedoeld is, kun je de wetten over seks in de Bijbel niet begrijpen. Wat er in de Bijbel staat over seks is constructief (=wat de opbouw betreft), niet restrictief (=wat niet mag). 

Ook de aanname dat er geen vergelijkbare regels over vriendschap en voedsel in de Bijbel staan, klopt niet. Er staan daarover wel degelijk allerlei wetten, richting gevende verhalen en uitspraken. Bijvoorbeeld wie je vertrouwt, wat een goede vriend doet, hoe we mogen eten (tot eer van God). Het idee dat Gods wijsheid anders is betreffende seksualiteit dan eten en vrienden klopt dus niet.

Ten derde: De aanname dat je seksueel gezien ontwikkeld moet zijn voor goede seks, klopt ook niet. Opvallend dat je het gebod van God tegenover “mooie dingen beleven en seksueel interessant blijven” lijkt te plaatsen. Het lijkt mij dat het juist niet uit zou moeten maken als je nog geen ervaring hebt met seks en in dat opzicht onwetend bent. Het is voor fijne seks essentieel dat je voelt dat je hélemaal mag zijn wie je bent! Van daaruit ontstaat veel meer creativiteit en aantrekkelijk-zijn dan van ‘afkijken’. In de praktijk zie ik dat een veelheid aan seksuele ervaringen de persoonlijke spontaniteit (die de seksualiteit interessant houdt) vaker beschadigt dan versterkt. 

Ten vierde, je suggestie wat dat “wetend zijn op dit gebied” inhoudt (volgens mij bedoel je trouwens “ervaren zijn”), klopt ook niet. Seks is iets dat je moet leren, dat klopt. Voor fijne seks heb je echter geen seks met verschillende mensen nodig. Veel belangrijker is te leren wat de bedoeling is van seks, hoe het tot zijn recht komt. En veel complexer is te leren hoe je elkaar kunt ontmoeten in wat je fijn vindt, te ontdekken wat je nodig hebt om beide op je gemak te zijn, initiatief te durven nemen, avonturen te beleven, te gaan ervaren wat je ervoor nodig hebt om jezelf te kunnen geven en de ander te kunnen ontvangen. Het technische stuk leren (hoe het werkt) is daarin een klein onderdeel. Dit allemaal kun je alleen maar leren in de relatie waarin je de seks beleeft, want je hebt er communicatie (ontdekken wat er in de ander leeft) en veiligheid voor nodig. Vandaar ook Gods kaders. 

Samengevat krijg ik de indruk dat jouw vraag minder gaat over seks en meer over een verzet tegen beperkende religieuze regels. Dat maakt mij geïnteresseerd naar de reden waarom je deze wantrouwt. Er lijkt frustratie door te klinken in je vraagstelling. Waar komt deze vandaan? Mogelijk ben je teleurgesteld geraakt, zie je schijnheiligheid, ken je ‘godsdienstige’ voorbeelden die je hebben beschadigd of... 

Om het onderwerp van je vragen niet te laten liggen, sluit ik af met een inhoudelijke reactie. Je schrijft over seks als een menselijke behoefte. Behoefte aan seks kan voelen als van levensbelang. Dat komt omdat de behoefte aan seks vaak gekoppeld is geraakt aan een behoefte die van levensbelang ís: die naar verbinding en nabijheid. We zijn gemaakt met dit verlangen naar eenheid, naar Zijn beeld. Het probleem ontstaat als je die intimiteit wilt bereiken via seks op zichzelf. Fijne seks komt voort uit twee mensen die zich aan elkaar hechten, niet andersom. Vandaar ook de opdracht uit Genesis 2: de man zal zijn vader en moeder verlaten, zich aan zijn vrouw hechten én die zullen tot één lichaam zijn. Met andere woorden: hij wordt volwassen (ontdekt wie hij is), vertrouwt zichzelf aan haar toe.

Deze opdracht betekent dat het van belang is dat man en vrouw zich aan elkaar hechten met wederzijdse zorg en toewijding. Als seks daaruit volgt is het veilig, natuurlijk, fijn voor beiden. Of de seks fijn is hangt dus af van grotere vragen: ben je beide in staat om je hart aan elkaar te verbinden? Is er zoveel veiligheid dat je jezelf in kwetsbaarheid, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk 'naakt' wilt laten zien? Wanneer deze onderlinge verbinding mist (bijvoorbeeld doordat één van beide iets achterhoudt), kan seks niet tot haar doel komen. Bij vrouwen merk je dat vaak nog wat sterker dan bij mannen, doordat ze vaak wel aanvoelt als de man een stuk van zijn hart achterhoudt. Daardoor kan ze onzeker of gespannen raken. En dat doet iets beknellends, want voor fijne seks is ontspanning nodig. 

Je noemt de vergelijking met andere menselijke behoeften. Vriendschap (wanneer je je emotioneel aan iemand hecht) of dienstbaarheid (wanneer je iemand te eten geeft) kan ook kwetsbaar zijn, maar heeft niet zozeer exclusiviteit nodig, zoals seksualiteit. Seksualiteit is zó persoonlijk, dat persoonlijk vraagt om trouw en toewijding. Wanneer je seks hebt, geef je jezelf letterlijk naakt, je wordt één lichaam. Om ervan te kunnen genieten, moet je jezelf overgeven (in ieder geval fysiek). Er komen stofjes vrij die je een gevoel van hechting geven. Daardoor kan je bij seks soms het gevoel hebben dat je niet weet waar je eigen lichaam ophoudt en dat van de ander begint.

Wanneer dat gebeurt zonder dat je als totaal mens aan elkaar gehecht bent (ook emotioneel en geestelijk), kan het voelen alsof een stuk van jezelf niet meedoet, genegeerd wordt. Als je je daarvan bewust bent, kan het zelfs voelen alsof je gebruikt wordt, omdat je maar beperkt van betekenis mag zijn. Vaak zie je daarop twee soorten reacties: óf je gaat jezelf druk opleggen om te voldoen aan de wensen van de ander in de hoop dat er dan meer verbinding ontstaat, óf je gaat je eigen plan trekken en negeert de emoties van de ander. In beide gevallen raak je beschadigd van binnen, alsof je een beetje dood gaat in wie je bent. Terwijl seks juist bedoeld is om leven te brengen! Dat is ook wat er gebeurt als je je zo verbonden voelt, door en door doordrongen van het feit dat je bij elkaar helemaal mag zijn wie je bent. Dat beleven vraagt om inbedding in de praktijk van alledag, de ervaring dat je ook daar zo intiem bij elkaar hoort. Dat seks ook letterlijk nieuw leven kan brengen is overigens een ander groot verschil met vriendschap: daar kan geen baby uit geboren worden. Een baby is kwetsbaar nieuw leven ten top.

Mogelijk lees je dit antwoord en ken je gevoelens van falen op seksueel gebied. Wanneer dat het geval is, is meer seksuele ervaring geen oplossing. Hooguit wordt het gemis daardoor wat verbloemd, maar het gevoel van tekortschieten zal waarschijnlijk blijven. De enige weg naar een nieuwe kans voor een gezonde seksuele ontwikkeling is gaan erkennen dat je je voelt tekortschieten en een plek (relatie) waarbij je zó mag zijn en op waarde geschat wordt. Dat is liefde. Een plek zonder druk om iets te moeten wat je niet kunt of wilt, met alle tijd en ruimte die nodig is om samen in veiligheid te groeien in onderlinge intimiteit.

Tips over een heldere inhoudelijke uitleg van de context waarin seks tot haar recht komt, is het artikel 'Te snel te ver in prille relatie' en de video hieronder:

Vriendelijke groet,
Jantine Stam-van de Beek

Dit artikel is beantwoord door

J. (Jantine) Stam-van de Beek

• Geboortedatum:
  07-12-1987
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Actief

33 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven