Onrust en wrok

Ds. J. Westerink | 1 reactie | 27-02-2020| 12:55

Vraag

Mijn geestelijk leven bestaat uit perioden van onrust en wrok. Bidden en Bijbellezen doe ik dan minder of helemaal niet. Ik ervaar geen vreugde meer. Dit ontstaat geleidelijk. Na een paar weken merk ik dat God mij (terug)roept en begin ik (ook geleidelijk) weer aan een positieve periode. Ik belijd dan mijn zonden en vraag of God mij ervoor wil beschermen ze weer te doen. Toch blijf ik steeds dezelfde zonden doen (begeren, tijd nutteloos besteden, verkeerde fantasie). Dit vind ik erg moeilijk! God wil mij vergeven en toch doe ik weer het verkeerde!

Dit is een soort van geestelijk perfectionisme. Ik wil het graag goed doen voor God. Misschien wil ik zelfs genade verdienen om zekerder te zijn van mijn staat voor God. Dat is een dwaling waar ik mezelf regelmatig op betrap. Dit is een enorme worsteling! Hoe kan ik mij met recht een kind van God noemen, zonder verdiensten van mijn kant?

Naast die onzekere periodes voel ik me vaak blij en gemotiveerd voor God. Die moeilijke tussenperioden maken mij onzeker. Hoort dit bij het leven van Gods kinderen? Ik weet dat God mijn leven heeft overgenomen en ik het aan Hem heb overgegeven. Dit was negen maanden geleden. Hij liet mij zien dat ik mijn schuld niet hoef te dragen. Maar door die perioden (waarin ik zelf mijn leven wil leiden), voel ik me minder kind van God. Bijbelteksten werden in mijn hart bevestigd. Ik ervaarde vrijheid, opluchting en korte tijd zat ik op een geestelijke roze wolk. Maar durf mezelf nu dus geen kind van God te noemen omdat ik zo ontzettend vaak zelf de touwtjes in handen houd.

Ook durf ik geen avondmaal te vieren omdat ik bang ben dat ik mezelf een oordeel eet en drink. Terwijl ik toch ontzettend verlang naar de volheid, de genade, de aanwezigheid aan Jezus voeten. Jezus alleen. Ik ben mezelf zo moe. De twijfel tussen Jezus verloochenen en mezelf een oordeel eten en drinken vind ik erg moeilijk. Mijn twijfels en vragen heb ik al bij Hem gebracht. Hij weet ervan. Maar ik voel me schuldig, omdat ik hem zolang genegeerd heb.

Kortom: mijn geloof voelt krampachtig en ik wil graag een stabiel, afhankelijk en vreugdevol geloofsleven. Kunt u mij Bijbels handvatten geven? 

Een jonge vrouw, CGK.


Antwoord

Beste zuster,
 
Dat is een hele brief, zoals u die aan mij schrijft. En die brief roept een hele berg vragen op, vragen die ik nu aan jouzelf stel. Om te beginnen noem jij jouw geestelijk leven een leven met perioden van onrust en wrok. Mag ik beginnen met deze vraag: hoe ontstaat die onrust? Heeft die te maken met wat je even verder schrijft? Je wilt het graag goed doen voor God. Wat bedoel je daarmee? En waarom wil je dat? Om genade te verdienen en daardoor zeker te zijn van je kindschap van God?  

Je schrijft over wrok. Tegen wie richt zich die wrok? Tegen een God Die – zoals Jacqueline van der Waals in één van haar gedichten zo indringend zegt: “God, Die ik niet ken en Die ik toch zo gaarne kennen zou.” Is dat nalaten van gebed en Schriftlezing een uiting van die wrok? Zit daar iets in van “het hoeft voor mij niet meer” terwijl je aan de andere kant hunkert naar ontmoeting met God en naar Zijn milde handen en vriendelijke ogen (Psalm 25)? En intussen val je jezelf zo tegen en dat wordt niet minder maar meer. En dwars door alles heen merk je toch dat de Heere jou niet loslaat. Ik weet natuurlijk niet precies wat er in je leven allemaal speelt en wat er gespeeld heeft. Maar ik heb wel de indruk dat er dingen zijn, waarvan jij moet leren dat God een andere weg met ons zondige mensen, gaat, dan jij zou willen.

Mag ik je op een paar dingen wijzen?

Leg om te beginnen Zondag 23 Heidelbergse Catechismus, Antwoord 60 eens naast wat jij schrijft. Jij vraagt je af: “Hoe kan ik mij met recht een kind van God noemen, zonder verdiensten van mijn kant?” In Zondag 23 vind je het antwoord. Daar staat het woordje “nochtans”. Ik heb de indruk dat jij dat woordje zou willen schrappen. Maar wanneer je dat doet, zul je nooit tot zekerheid komen en nooit rust en vrede vinden. Een aantal jaren geleden zat ik aan het sterfbed van een vriend en collega. Hij had jarenlang heel veel gedaan in de dienst van God. Maar nu hij sterven ging  moest hij belijden dat hij met dat alles -en dat was inderdaad indrukwekkend veel- niet voor God zou kunnen bestaan. Maar, zei hij, en toen citeerde hij Zondag 23, antwoord 60: daar staat het woordje “nochtans”. Dat heeft God in mijn hart gekerfd. Al klaagt alles mij aan, nochtans rekent God mij uit loutere genade, zonder enige verdienste mijnerzijds, hoor je dat? -ZONDER ENIGE VERDIENSTE MIJNERZIJDS- mij de verdienste van Christus toe. Het is inderdaad een dwaling te denken dat je genade kunt verdienen. Je kunt alleen maar zalig worden op grond van de verdienste van Christus, als een arme zondaar die van genade alleen moet leven door het geloof.

Dat is niet leuk. Dat is vernederend. Maar het is de enige weg. CHRISTUS ALLEEN en niemand anders en niets van mijzelf. Daar kun je zelf nooit wat mee worden. Maar dan wordt Christus groot. En bij die Christus mag een zondaar aan tafel komen met lege handen en dat wordt in dit leven ook nooit anders “Moede kom ik, arm en naakt, tot die God Die zalig maakt; Die de hongerige voedt, Die de zondaar leven doet.” Lees het Avondmaalsformulier eens goed. “Wij komen niet tot dit Avondmaal om daarmee te belijden dat wij in onszelf volkomen en rechtvaardig zijn. Maar integendeel, aangezien wij het leven buiten onszelf in Christus zoeken, zo bekennen wij daarmee dat wij midden in de dood liggen.” En dat wordt levenslang nooit anders en het is genade wanneer de Heere je dat leert! Vraag de Heere maar of Hij je dat wil laten zien.
 
Ik wil het hierbij laten. Er is nog wel veel meer te zeggen. Er zijn ook mooie boeken en boekjes, die je verder kunnen helpen. Graag wil ik ook verder met je doorpraten als je daar behoefte aan hebt. Word niet boos als de Heere jou alles uit de handen neemt. Hij doet het om plaats te maken voor die grote Zaligmaker, Jezus Christus.
 
Ds. J. Westerink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. Westerink

  • Geboortedatum:
    25-08-1939
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Urk (Maranatha)
  • Status:
    Inactief
121 artikelen
Ds. J. Westerink

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
Evangelie2020
28-02-2020 / 03:02
Jezus heeft de weg vrijgemaakt om door hem tot God te komen, wat een rijkdom als we mogen toebehoren aan de schare die behouden wordt.
Ik denk aan die bijbelse geschiedenis van de rijke man en arme Lazerus.
Wat had die rijke man het goed zoveel rijkdom en vreugde in het leven, en uiteindelijk smeekte hij of zijn broers gewaarschuwd konden worden.
Wees daarom waakzaam niemand weet wanneer die grote dag zal komen.

Sterkte in de strijd
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Buurvrouw wordt mishandeld

Ik heb een vraag. Mijn buurvrouw wordt mishandeld door haar man (gekleineerd en geslagen). Vaak gebeurt dit als hij teveel drank op heeft. Zij durft niet uit deze relatie te stappen omdat ze bang is. ...
2 reacties
27-02-2019

Batseba (geen) schuld aan Davids overspel

Ik vond op deze site twee vragen over of Batseba schuld had aan Davids overspel. Het viel mij op dat beide vragen totaal verschillende antwoorden hebben. Ik neig zelf naar het antwoord van ds. Hoekman...
Geen reacties
27-02-2016

(...) "Breng hem tot Mij", zei de Heere Jezus. Dat was een ontzettend rijke boodschap. Mijn nood en worsteling is echter dat ik niet goed m'n zonde besef (...)

Geachte dominee W. Harinck. U preekte in onze gemeente over de maanzieke knaap. "Breng hem tot Mij", zei de Heere Jezus. Dat was een ontzettend rijke boodschap. Mijn nood en worsteling is echter dat i...
Geen reacties
27-02-2007
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering