Crisis binnen de CGK

Ds. H.H. Klomp | Geen reacties | 30-01-2020| 11:30

Beste dominee uit de Christelijke Gereformeerde Kerken, inmiddels is er volop aandacht voor de crisis binnen de CGK. Er liggen belangrijke onderwerpen op tafel en regelmatig valt het woord scheuring. Ik zou hier geen inhoudelijke vraag over willen stellen, hoewel het als buitenstaander soms best fijn zou zijn eens een “samenvatting voor de leek” te kunnen lezen, maar wel een persoonlijke vraag.

Ik ben geboren, gedoopt en getogen en heb belijdenis gedaan in de CGK en heb me in mijn inmiddels ruim 30 jaar durende leven altijd thuis gevoeld onder de prediking in de meeste christelijke gereformeerde kerken. Ik kerk nog steeds met veel liefde en vrede in een CGK. Nou lees ik her en der wel wat over de ontwikkelingen en dat dat voor ‘échte’ CGK'ers, véél verdriet, moeiten, zorgen met zich mee brengt, ja slapeloze nachten.

En dan begint het probleem bij mij. Want, ja natuurlijk maak ik me zorgen over de ontwikkelingen, over hoe het verder moet, of het invloed zou hebben -en welke dan- op mijn eigen gemeente, natuurlijk zou het me aan het hart gaan als er banden breken.

En tegelijk ervaar ik een stuk vertrouwen, nuchterheid misschien? Kan ik het zo noemen? Nuchterheid in de zin van dat de Heere boven alles staat en dat wij mensen soms de boel niet bij elkaar kunnen houden en dat als er een scheuring zou komen de Heere niet gebonden is aan ‘ons’ kerkverband, aan onze hokjes, vakjes, kerkmuren. Horen scheuringen, als die er zouden komen, ook niet bij de onvolmaaktheid van deze wereld?

Maar dan begint er dus iets te malen in mij: denk ik te makkelijk, hoor ik hier wél slapeloze nachten van te hebben, hoor ik hier wél groot verdriet om te hebben, ben ik geen oprecht christen (of CGK’er?) als dit me niet zó aan het hart gaat zoals ik soms de indruk krijg dat zou moeten zijn? Het brengt me zo in twijfel of ik wel genoeg begaan ben met de kwestie... Kunt u hier iets over zeggen?

Beste betrokken CGK’er,

Ja dat kun je wel zeggen dat er crisis in onze kerken is. Als er een scheur zou komen, zou  dat erg zijn. Want we hebben als christenen elkaar zo nodig in deze tijd en in onze samenleving. Hopelijk krijgt de CGK-synode wijsheid en genade om de eenheid te bewaren. Maar niet tegen elke prijs. Want het gaat in de bespreking uiteindelijk om het gezag van Gods Woord. Houdt God zeggenschap over ons leven in de kerk – ambtelijk en niet-ambtelijk? Heeft Gods Woord ook zeggenschap over onze onderlinge relaties? Binnen de gemeente en in het leven en liefhebben van elke dag?

De onvolmaaktheid van de wereld jaagt mensen uit elkaar. We zien het om ons heen. Daarin werkt de zondeval door. In de gemeente van de Heere mogen we juist het tegenovergestelde zien: eenheid en samenbinding in het ware geloof. We belijden immers: “Ik geloof de gemèènschap der heiligen!” Zie bijvoorbeeld Ef. 3:17-19 en  Ef. 4:3-6. Waar dat gelovig ervaren wordt, mogen we er hartelijk voor danken en van genieten!

Maar als CGK-gemeenten de grens van het gezag van Gods Woord te buiten gaan,  nemen zij zelf in principe afscheid van ons kerkverband. Dat zou heel verdrietig zijn. Misschien verdwijnt zo de Chr. Ger. Kerk als denominatie wel, op termijn. Dat zou op zich niet erg zijn, al vind ik de naam van de kerk bijzonder. Waar vind je namelijk een (andere) kerk die de naam van Christus Zelf draagt?! De naam van de kerk mag wel verdwijnen. Als de christelijke gereformeerde religie maar blijft bestaan! Want dat is de Bijbelse verkondiging van Gods Woord en het leven er uit in de praktijk. De Dordtse Synode(1618-’19) sprak al over die christelijke gereformeerde religie als het om de zuivere uitleg en toepassing van de Bijbel gaat. En toen was de CGKerk er nog lang niet.

Waarom dit vermeld als antwoord op jouw vragen? Die Bijbelse verkondiging is ook nog in veel andere kerken. Met die Schriftgetrouwe kerken moeten we hartelijke eenheid zoeken om in deze tijd Kerk van de Heere te zijn. Dan zouden we een deel van de onderlinge verdeeldheid op kunnen heffen! Breuken herstellen dus op basis van het gezag van Gods Woord. Zolang dat niet zo is, zal een gelovige  er verdriet over hebben dat we onderling zo verdeeld zijn. Zie bijvoorbeeld Ps. 102:15 en Jes. 49:14-16.

Je hoeft er niet perse slapeloze nachten over te hebben hoor. Maar lig je eens wakker, bidt dan de Heere vurig om de voortgang van Zijn werk. In ons, onder onze kerkleden en synodeleden. In heel onze kerkelijke  wereld. Want dat is tot bouw van Zijn Kerk. Tot zaligheid van zondaren en tot eer van Zijn grote Naam als Verlosser en Heere!

Ik heb als CGK-dominee geprobeerd om op je vragen in te gaan. Voor verdere toelichting ben ik beschikbaar. Intussen weten we ons verbonden in de voorbede voor onze kerken en voor de afgevaardigden op de synode in Nunspeet. Vooral voor de groei van Gods werk door Zijn Geest. Voor  ons, in ons en door ons heen tot een getuigenis. Heere, bewaar en vermeerder Uw Kerk!

Met hartelijke broedergroet,
Ds. H. H. Klomp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

136 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven