Weerstand tegen IVF
Ds. H. Veldhuizen | Geen reacties | 20-09-2004| 00:00
Vraag
Na diverse onderzoeken blijkt dat de zaadkwaliteit van mijn man dermate slecht is dat er menselijkerwijs gesproken geen zwangerschap mogelijk is. Wij komen in aanmerking voor IUI (KI) of IVF. Nou las ik net in eerdere antwoorden op Refoweb dat IVF wel bijbels verantwoord is. Maar hoe kan dat? Je lichaam is toch een tempel van de Heilige Geest en als je nu zoveel geneesmiddelen e.d. moet slikken/spuiten om deze behandeling te laten gelukken, verniel je daar je lichaam dan niet mee? Mijn lichaam als vrouw is momenteel in orde om tot een zwangerschap te komen, dan lijkt het me slecht om dan b.v. je hormoonstelsel in de war te gooien. Ook ben ik bang dat wij, mensen, niet meer zien dat God mensen maakt. Hij zei immers: Laat Ons mensen maken, maar ik heb bij IVF een gevoel dat wij mensen denken: Laat ons mensen maken. Begrijpt u me? En denk ik nou echt te moeilijk? Ik wil proberen Gods wil te doen, maar als ik serieus aan IVF denk, dan voel ik diep in mijn hart een weerstand.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vriendin,
De vraag die je gesteld hebt is een goede vraag. Er blijkt uit dat je niet zomaar wilt beslissen over zaken die jou en je man aangaan, maar dat je wilt weten of datgene wat je doet bijbels verantwoord is. Dat is vooral in onze tijd heel erg belangrijk, omdat de medische wetenschap zo ver gevorderd is dat er soms heel wat vragen zijn te stellen. Daarbij komt, wat jouw vraag betreft, dat IVF te maken heeft met het ontstaan van nieuw leven. Mag je daarin ingrijpen? Dat is je vraag. Ik zal proberen daar antwoord op te geven.
In de eerste plaats: Natuurlijk is al het nieuwe leven van God. Wij mensen kunnen veel, maar we kunnen geen nieuw leven maken, ook al spreken mensen in onze tijd soms zo over het nieuwe leven of over de geboorte van een baby. Maar wil dat zeggen dat medische handelingen rond het ontstaan van nieuw leven bijbels gezien niet juist zouden zijn? Ik denk dat je dat niet behoeft te zeggen, zelfs in bepaalde opzichten niet mag zeggen. Denk bijvoorbeeld aan de prenatale zorg in onze tijd, aan zwangerschapsgymnastiek, aan operatief ingrijpen bij een bevalling, aan de keizersnee. In vroegere tijden kwam het dikwijls voor dat een moeder in het kraambed stierf, ook in de Bijbeltijd (Rachel, Genesis 35:16-19, de vrouw van Pinehas, 1 Sam. 4:19-20). De geboorte van een kind betekende dikwijls de grens van leven en dood en in wezen is dat nog zo. We zeggen het: “De Heere die leven gaf en leven spaarde”. Toch maken we, als het nodig is, gebruik van medische (operatieve) ingrepen, iets wat er in de Bijbeltijd allemaal niet was. Is dat de Heere verzoeken of het leven in eigen hand nemen? Nee, want we weten dat de Heere ook een operatie moet zegenen en we belijden de medische kunde als een gave van Hem. Ik denk dat het zo ook is met IVF. Trouwens, jullie hebben al bepaalde medische handelingen laten verrichten: het onderzoek naar de zaadkwaliteit van je man. Ook dat is iets dat in de Bijbeltijd niet mogelijk was. De Bijbel spreekt bij onvruchtbaarheid in de regel alleen van de vrouw: De Heere had haar baarmoeder toegesloten.
Nu zeg je: maar mijn lichaam is toch een tempel van de Heilige Geest? Dat is zeker waar. Maar dat hoeft niet uit te sluiten dat met of in ons lichaam medische handelingen verricht kunnen worden. Ik denk weer aan operaties, of aan een bloedtransfusie of andere medisch handelingen, waarbij in ons lichaam wordt ‘inbegrepen’. Vroeger hadden orthodoxe mensen daar soms ook bewaar tegen, omdat dat tegen de natuur en tegen Gods bedoelingen zou zijn. Maar nu zien we deze handelingen, zolang ze bijbels verantwoord zijn, als een zegen van de Heere. Het is wel heel erg goed dat je die woorden “je lichaam is een tempel van de Heilige Geest” aanhaalt, maar als je leest in welk verband Paulus dat zegt, zie je woorden als: hoererij en ontucht (1 Kor.6:12-20). En als ik het wat uitbreid, zou ik denken aan onverantwoord zondig leven, onmatig alcoholgebruik, drugsgebruik, roken (je zuigt nicotine in je lichaam dat een tempel van de Heilige Geest is; het staat op het pakje: “roken is schadelijk voor de gezondheid”). Maar ik denk niet aan medische handelingen die onze gezondheid ten goede kunnen komen of die de bedoeling hebben om te komen tot een zwangerschap.
Nu zeg je: als ik nu zoveel geneesmiddelen e.d. moet slikken of spuiten, verniel ik daar mijn lichaam niet mee? Nu, dat geloof ik niet. Ik weet trouwens niet of je zoveel moet slikken e.d. Maar wees eens eerlijk: je stelt die vraag ook niet als je een aspirientje of chefarientje inneemt (sommige mensen doen dat herhaalde malen per dag). Ook dat je hormoonstelsel in de war gestuurd zou worden, zoals je zegt, is niet aan de orde. Dat hormonenstelsel ondergaat pas veranderingen als je zwanger raakt, of dat nu gebeurt op een natuurlijke wijze of door bijvoorbeeld IVF.
Je schrijft ook: “Ik ben bang dat wij, mensen, niet meer zien dat God mensen maakt”. Daar heb je helemaal gelijk in. Maar blijft dat niet altijd, ook bij een natuurlijke zwangerschap? Moeten we niet altijd zeggen, bij de geboorte van een kind, of bij genezing na ziekte, of na een operatie: wij (of de dokters) hebben dat niet gedaan; de dokters waren slechts middelen in Gods hand, De Heere heeft het gezegend, Hem de dank. Zo zou ik het ook willen zien met een zwangerschap na IVF. Ik heb zulke mensen ook wel ontmoet, die vol verwondering diep dankbaar waren jegens de Heere voor een welgeschapen kleine, die ze ontvingen na IVF of na medische behandelingen. De kinderzegen blijft, ook na IVF, een zegen des Heeren die we in afhankelijkheid van Hem en dankbaarheid jegens Hem ontvangen.
Je schrijft: “Ik wil proberen Gods wil te doen, maar als ik serieus aan IVF denk, dan voel ik diep in mijn hart een weerstand”. Hoe zou dat komen? Door het onbekende? Of omdat dokters aan je lichaam zitten, waarbij gaat over dingen die we> niet zomaar aan iedereen vertellen? Dat is iets waar je overheen moet groeien. Wel zeg ik: als je man en jij (want jullie zijn er beiden bij betrokken) tot IVF zouden besluiten dan moet je er wel samen helemaal rust mee hebben. Je mag de Heere om die rust bidden. En dan dié rust dat je Hem ervoor kunt danken als het komt tot een zwangerschap en een welgeschapen kind. Trouwens, ook rust als de IVF niet zou leiden tot zwangerschap. Want nog eens: het blijft afhankelijk van de zegen des Heeren.
Ik hoop dat ik je wat geholpen heb. Veel sterkte toegewenst. Samen met je man. En van harte Gods zegen.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief