Geen zaadlozing

W.E. (Wilbert) Weerd | 3 reacties | 17-01-2020| 12:36

Onlangs zijn mijn man en ik getrouwd. Het hebben van gemeenschap vond ik in het begin moeilijk. Door spanning (angst voor het onbekende) voelde ik veel pijn en daardoor lukte het niet goed. Gelukkig leerde ik mijzelf ontspannen en lukte het na een aantal weken om gemeenschap te hebben. Al snel kon ik daar ook echt van genieten.

Al snel begon mij toen op te vallen dat mijn man niet tot een zaadlozing komt. Zelf doet hij er een beetje laconiek over: “Voelt alsof ik moet plassen, terwijl iemand toekijkt. Komt vanzelf wel.” We hebben om de dag gemeenschap (sinds anderhalve maand dus), maar het is nog steeds niet gebeurd. Gemeenschap kan dan ook heel lang duren, omdat er geen zaadlozing plaatsvindt. Op mijn vraag of hij het weleens heeft gehad, antwoordt hij van wel. Hij kan het dus wel krijgen. Lichamelijk is dat in orde. Hij is ook echt een ‘mannen-man’.

Nu maakt het mij inmiddels onzeker. Niet zozeer over mijzelf, maar wel over onze kinderwens. Een kindje is ontzettend welkom, maar als mijn man geen zaadlozing krijgt is dit een probleem. Ik durf het niet te uitgebreid met hem te bespreken, omdat ik het gevoel heb dat dat bij hem juist averechts werkt. Dat de prestatiedruk het zal verergeren. Wat moet ik doen? Afwachten en het laten rusten? Is dit iets wat waarschijnlijk vanzelf goedkomt? Ik wil er echt rustig mee omgaan, maar soms vliegt de gedachte aan geen kinderen krijgen mij zo aan en dan is het wel moeilijk.

Beste vragenstelster,

De gedachte dat je geen kinderen zal gaan krijgen is op dit moment nog echt te vroeg en nog niet relevant. Het is prima om pas één of twee jaar na je bruiloft zwanger te worden. Dat is nog steeds best snel. Wat dat betreft kan ik je bevestigen om er zeker in rust mee om te gaan, af te wachten, te ontspannen en de kans is heel groot dat dit vanzelf wel goed komt. Het is wel begrijpelijk dat het idee om geen kinderen te krijgen je aanvliegt, maar het heeft geen zin of nut om je daar zo door mee te laten slepen. Het is nu veel belangrijker dat jullie in ontspanning naar elkaar toe groeien en leren en ontdekken hoe jullie samen fijne seksuele gemeenschap kunnen ervaren. Seksualiteit is complex, soms een puzzel, het gaat de ene keer beter dan de andere keer. Soms heb je het allebei fijn en kom je beiden tot een orgasme, in sommige gevallen weer niet. Het is persoonlijk en hoe minder druk, spanning of prestaties er mee spelen hoe leuker het vaak is.
 
Naast de kinderwens is het vaak voor beiden wel fijn als hij in jouw vagina klaar kan komen. Daarvoor mogen jullie je eigen seksualiteit wat proberen uit te vinden. Zoals bijvoorbeeld dat jullie nu om de dag gemeenschap hebben. Als jullie dat beiden fijn vinden en het ontspannen en spontaan voelt, prima. Maar als het nu al een soort gewoonte is kan de leuke, gezonde spanning die seks nodig heeft daardoor al wat op de achtergrond raken. Varieer en wees gerust creatief in het voorspel en hoe vaak en wanneer jullie seks hebben.

Ik heb de afgelopen tijd een aantal mannen in therapie gesproken over dit probleem. Een aantal inzichten waren helpend voor hen om wel (weer) een orgasme te krijgen.
  
1. Het bespreken van het effect van de keren dat zij pijn had tijdens het vrijen. Deze mannen blokkeerden onbewust toen ze zagen en hoorden hoeveel pijn penetratie bij hun vrouw deed. Het kon voelen dat zij toch iets verkeerds deden en ook dat ze haar geen pijn wilden doen. Het hielp hen om dit te kunnen benoemen en hier begrip en erkenning voor te krijgen. Alles wat je niet met elkaar deelt wordt toch vaak gevoeld tijdens de seks. Het kan zijn dat jij je onbewust weer verantwoordelijk en schuldig voelt omdat het jou niet lukte om de eerste weken gemeenschap te hebben. Dat schuldgevoel roept bij ons mensen een reparatie-neiging op. Je gaat het als het ware compenseren. Als jij dat herkent zal je focus gaan liggen op hem klaar laten komen en hij mogelijk op het jou naar de zin maken. Beide gaan eigenlijk niet meer over seksueel plezier maar over innerlijke spanningen die je wilt oplossen via seks.
 
2. Soms bereikte een stel of hijzelf wel een orgasme door manuele bevrediging achteraf. Het was in deze gevallen nodig te vrijen zonder daarna op een andere manier tot een orgasme te komen. Toen ze dit enkele weken volhielden kwam het orgasme in haar wel tot stand.

3. Eén man zei: “Het gaat mis als ik een resultaatverplichting voel van mijn vrouw in plaats van een inspanningsverplichting, want dan blokkeer ik.” Als een man voelt dat jij heel graag wilt dat hij klaar komt kan dit juist averechts werken. De focus komt te liggen op het moeten klaarkomen en juist die spanning werkt averechts. Hierover is een kwetsbaar en open gesprek nodig. Het delen van elkaars verlangens en deze ‘storing’ te zien als een kans om emotioneel op een diepere manier met elkaar verbonden te raken. Bijvoorbeeld dat hij graag wil dat het voor jou fijn en goed is. Maar ook wat het met hem doet als hij dat niet kan geven. Zijn reactie is mij eerlijke gezegd iets té laconiek, hij voelt hier vast wel iets meer bij. Mogelijk is het laconiek zijn ook een manier om jou op je gemak te stellen. Juist echte mannen-mannen willen graag hun vrouw gelukkig maken en worden soms eerder stoer dan kwetsbaar als dat niet lukt. Terwijl juist echte mannen-mannen van binnen vaak een klein hartje hebben. Zelfonthulling is hierin echt essentieel. Juist kwetsbaarheid kan een echte mannen-man nog stoerder maken. 

4. Soms is er wel een kinderwens maar toch ook onbewust een angst om vader te worden. De onzekerheid over het vaderschap of over alle veranderen die dit in een leven geeft. Onbewust kan dit ook een blokkade zijn je zaad als het ware los te laten.
 
5. Een aantal zaken als overgewicht, drankgebruik, porno, roken, stress en vermoeidheid kunnen van invloed zijn. Soms helpt het als je samen een weekend weg gaat. Even in een andere omgeving en weg van alles wat moet. Eenmaal over de drempel gaat het daarna vaak beter. 

6. Voelen jullie beiden aan wat jezelf en de ander meer of minder opwindt, ook tijdens de penetratie? Ook dat kan iets zijn om te ontdekken en in te variëren. Het aanspannen van je spieren, variëren in tempo, enz. 

Deze situaties komen best vaker voor en is daarmee ook wel normaal. Het hoort er een beetje bij, zou ik willen zeggen en daagt je vooral uit eerlijk en open naar elkaar te zijn. Mijn advies is dus ook: bespreek het dus wel uitgebreid, niet met als doel zodat jullie kinderwens in vervulling gaat, maar zodat jullie elkaar beter leren kennen. 

Wilbert Weerd

Dit artikel is beantwoord door

W.E. (Wilbert) Weerd

• Geboortedatum:
  01-10-1985
• Kerkelijke gezindte:
  Evangelische Gemeente
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

72 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven