Moeilijk om samen met elkaar te bidden

Ds. L.W.Ch. Ruijgrok | Geen reacties | 06-03-2005| 00:00

Ik ben 18 jaar en heb een half jaar verkering met een hele lieve jongen. We zijn helemaal weg van elkaar en hebben echt een superrelatie. We kunnen de meeste dingen met elkaar delen. We vinden het echter allebei moeilijk om samen met elkaar te bidden. Kunt u mij tips geven?

Uit je vraagstelling leid ik af dat je hier al wel samen over gesproken hebt maar er moeilijk toe komt. Hoe hiermee om te gaan? Een paar gedachten:

1. Probeer allereerst samen na te gaan wat de Bijbel over deze dingen zegt.

-In de Bijbel vinden we allereerst de oproep tot het persoonlijke gebed. “Maar gij, ga in uw binnenkamer...” (Mt. 6). Hoe goed het gezamenlijke gebed ook is, ook in verkerings- en verlovingstijd, het mag nooit in de plaats komen van het persoonlijke gebed. Hoe vaak zocht de Heere Jezus niet de eenzaamheid op om in de stilte het aangezicht van Zijn Vader te zoeken. Hier krijgen de uiterst persoonlijke dingen een plaats. Je persoonlijke zonden, je persoonlijke strijd tegen bepaalde zonden, je persoonlijke verlangen naar verzoening en vrede met God of juist de afwezigheid van dit verlangen, de dingen die je zo moeilijk vindt in de omgang met de ander en juist met degene die jou het allerliefst is enz.

- Daarnaast is er ook het gezamenlijke gebed. Een prachtig voorbeeld van het samen bidden van man en vrouw vinden we in Gen. 25:21 “En Izak bad de HEERE zeer in de tegenwoordigheid van zijn huisvrouw”. Hier krijgen de gemeenschappelijke dingen een plaats: de vreugden, de zegeningen, de zorgen, de zonden, de vragen om licht, om wijsheid, om genade, om vrijmoedigheid, om bewaring enz. enz.

2. Laten we vervolgens bedenken dat bidden ook genade is. Het is genade dat we bidden mogen maar er is ook genade voor nodig om zowel persoonlijk als samen op de rechte wijze tot God te bidden. Vandaar dat de discipelen aan de Heere Jezus vragen: “Heere, leer ons bidden”! Het is de Heilige Geest Die ons het echte bidden wil leren. Niet voor niets wordt Hij genoemd: “de Geest der genade en der gebeden’ (Zach. 12:10). En in Rom. 8 lezen we: ‘Wij weten niet wat wij bidden zullen gelijk het behoort, maar de Geest Zelf bidt voor ons met onuitsprekelijke zuchtingen” (vs. 26). De les van dit alles is: laat er met het oog op zowel het persoonlijke als het gemeenschappelijke gebed allereerst het gebed zijn om deze Geest, opdat Hij het ons lere.

3. Maar wat als dit gemeenschappelijke gebed toch bepaalde moeilijkheden oplevert? Bespreek dan eerlijk met elkaar wat daarbij in de weg staat of hindert. Schroom? Onwil? Of staat het samen bidden misschien haaks op andere dingen die we samen doen? We zullen dat eerlijk met elkaar onder ogen moeten zien. Ook het huwelijksformulier spreekt over zaken die er zorg voor kunnen dragen dat ons gebed ‘verhinderd wordt’. Het is belangrijk dat je reeds in je verkeringstijd daarover open en eerlijk bent tegenover elkaar.

4. Is het schroom, bedenk dan dat je je voor elkaar niet behoeft te schamen. Het is voor de Heere, en als het goed is ook voor je partner, niet van belang of je goed uit je woorden komt of alle zinnen wel juist formuleert, Hij ziet het hart aan. Wel kan het helpen als je tevoren met elkaar afspreekt, waarvoor je samen de Heere wilt danken, wat je Hem samen wilt belijden en waar je Hem samen om wilt bidden. En zeg het Hem dan maar eerlijk: “Heere, we vinden dit moeilijk, wilt U het ons leren?”

5. Is het onwil, dan is dat niet goed. Dan betekent dat dat hetzij de één, hetzij de ander toch niet alles open wil zijn naar de ander toe. Terwijl we toch de roeping hebben om elkaar te helpen en bij te staan “in alle dingen die tot het tijdelijke en eeuwige leven behoren”(zie het klassieke huwelijksformulier). Dat dient reeds in je verkerings- en verlovingstijd een aanvang te nemen. Want als het er dan niet is, hoe zal het er dan in het huwelijk zijn?

6. Is er sprake van zonden, dan is er op grond van de Bijbel maar één vermaan: breek ermee en strijd ertegen in de kracht van Christus en Zijn Geest. Je hebt dan meteen een voorbeeld hoe de zonde ontwrichtend werkt zowel in de verhouding tot God als in de verhouding tot elkaar. Om maar één voorbeeld te noemen: als je in seksueel opzicht te ver gaat in je verkeringstijd, dan voel je intuïtief aan: dit kan niet samen gaan met samen bidden. Uiteraard kunnen ook andere zonden een verhindering vormen. Van het niet samen kunnen bidden, gaat dan het signaal uit: “Doet het boze uit uw midden weg”!

Het zijn zomaar een paar gedachten die ik aanreik. Het belangrijkste is echter: breng al deze dingen voor het aangezicht van God. Guido Gazelle dichtte: “Leer mij, o arme dwaas, hoe dat ik bidden moet”. Tegelijk geldt: er is geen diepere eenheid tussen man en vrouw, als we één mogen zijn in Hem. Die genade bid ik ook jullie van heler harte toe.

Ds. L. W. Ch. Ruijgrok

Dit artikel is beantwoord door

Ds. L.W.Ch. Ruijgrok

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven