Persoonlijkheidsstoornis versus gemeente-zijn

drs. W.H. Hoorn | 1 reactie | 19-12-2019| 11:23

Vraag

Ik heb een persoonlijkheidsstoornis waardoor ik erg één op één met mensen ben. Of liever gezegd, eigenlijk liever helemaal geen contact met mensen heb. Dat geldt ook voor het gemeente-zijn. Ik heb daar niets mee. De relatie met God is ook één op één, daar ben ik blij mee. Maar hoe zit dat met het Avondmaal? Ik vier liever in de bank één op één Avondmaal met de Heere. Kan dat? Mag dat? Of moet ik dan toch openlijk aan de tafel zitten en de dood des Heeren verkondigen?


Antwoord

Beste vragenstel(st)er,

Het wordt vanuit jouw vraag niet duidelijk wat de precieze aard van jouw stoornis is. En daarom dus ook niet; in hoeverre je het kunt verdragen om met meer mensen tegelijk ergens aan deel te kunnen nemen. Maar zoals jij deze stoornis in jouw vraag beschrijft zal dit je waarschijnlijk, ook op andere deelgebieden van jouw leven in de relationele sfeer dan in de kerk, veel beperkingen en nare ervaringen opleveren. 

Nu heeft ieder mens een individueel bepaald, dus persoonlijk, psychisch en geestelijk zelfbeschermingsmechanisme. Net zoals wij allemaal een lichamelijk afweersysteem tegen infecties hebben. Zo heeft God ons geschapen. En dat is maar goed ook, want anders zouden wij geen van allen geestelijk het leven op deze aarde en met andere mensen, die gebroken is en gebroken zijn door de zonde, aan kunnen. Maar het ziet er sterk naar uit, dat dit psychische zelfbeschermingsmechanisme bij jou niet in balans is. Wat de oorzaken en de achtergronden daarvan zijn weet ondergetekende niet. Ga hier daarom ook niet verder op in.

Je zegt, dat de relatie met God een op Een is. Dat is slechts ten dele waar, want Zijn Heilige Geest werkt door andere mensen. En om de werking van deze Heilige Geest ordelijk en in goede banen te laten verlopen heeft Hij Zijn Kerk ingesteld. Want de Heere is geen God van verwarring, maar van orde (1 Kor. 14:33). En zolang er nog geen nieuwe hemel en geen nieuwe aarde zal zijn blijft deze Kerk onvolmaakt en zal zij in deze wereld ook altijd worden bestreden en aangevochten. Net zoals ieder waar geloof in deze wereld altijd zal worden bestreden en aangevochten. Want ook wij blijven als mensen op deze aarde en in dit leven altijd onvolmaakt en aangevochten.

Dat laatste weet jij beter dan veel anderen. Het zou daarom goedkoop en onbeschoft zijn wanneer ik je zou zeggen dat jouw geloof niet groot genoeg is. En dat je deze communicatieve en relationele onbalans dan door meer geloof en gebed zogezegd wel zou kunnen overwinnen. Maar zo zou  het negatieve beeld wat jij van andere mensen hebt, en van daaruit ook je eigen negatieve zelfbeeld, alleen maar worden versterkt. En daar schiet niemand iets mee op.

Dan blijft het echter wel zo, dat jij je, met jouw houding jegens anderen en jegens jezelf, in feite wel buiten de door de Heere gewilde orde in Zijn Kerk plaatst. Dat heeft dan weer tot gevolg dat jouw relatie met God, die dus niet als een op Een is bedoeld, ook in onbalans raakt. Zo’n onbalans los je echt niet op door tijdens het Heilig Avondmaal in de bank te blijven zitten, of naar een gemeente over te gaan waar men de uitvoering van dit Sacrament liturgisch anders invult. Want de werkelijke oorzaak van jouw probleem ligt dieper.

Het vergt ook voor zogenaamd normale mensen vaak al meer dan genoeg geestelijke worstelingen om aan het Heilig Avondmaal deel te mogen en kunnen nemen. En in deze ben je niet veel anders dan anderen. Maar in jouw specifieke geval komt er dus nog een belemmering bij. Jou de les lezen ga ik daarover niet. Want dat is mijn plaats niet. En bovendien weet ik te weinig van de aard van jouw probleem af.

Wat ik je echter wel, met dit beperkte medium van een online pastoraat , zou willen mee geven zijn twee kernbegrippen, die inderdaad met geloof te maken hebben, maar niet met een groot of een klein geloof.  Want al zouden wij maar een geloof hebben als een klein mosterdzaadje, dan zouden wij nog bergen kunnen verzetten (Matth. 17:20).

Deze twee kernbegrippen zijn overgave en vertrouwen. Overgave aan de Heere en vertrouwen op Hem. Zodat je van daaruit ook meer op andere mensen, die het geloof in Hem met jou delen, kunt vertrouwen. En misschien op den duur ook meer op jezelf. 

Veel sterkte toegewenst,
Drs. W. H. Hoorn

Lees meer artikelen over:

persoonlijkheidsstoornis
Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

  • Geboortedatum:
    30-01-1959
  • Kerkelijke gezindte:
    Hersteld Hervormd
  • Woon/standplaats:
    Dedemsvaart
  • Status:
    Actief
99 artikelen
drs. W.H. Hoorn

Bijzonderheden:

Niet beroepbare kandidaat


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
Ali636
28-12-2019 / 16:23
Ik heb soms ook oordopjes in tijdens de kerkdienst... De preek is wel goed maar de mensen maken zoveel lawaai...
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Muziekstuk Hercules van Walt Disney

Ik heb een vraag over het spelen van muziek. Ik speel met veel plezier in twee orkesten. Nu wordt er nogal wat filmmuziek gespeeld, hier heb ik mijn twijfels en vragen bij. Elk jaar is het weer afwach...
Geen reacties
19-12-2005

Groeien in de liefde

Ik ben aan het bestuderen hoe ik kan groeien in de liefde. Ik ben ook altijd onzeker of ik iets doe wat vanuit de liefde is, ja of nee. Hoe kan ik dat toetsen aan mezelf? Hoe kan ik weten of ik iets d...
Geen reacties
19-12-2018

Verloren gaan zonder God

Het verloren gaan zonder God, is een straf van God. Maar kan je dit ook zo uitleggen dat het een automatisch gevolg is van ‘het in de duisternis blijven’. God is het Licht en als wij niet in dit Licht...
Geen reacties
19-12-2013
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering