Vertrouwen na vergeving
M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs | 2 reacties | 10-12-2019| 08:03
Vraag
Ik heb met mijn hele hart iemand vergeven (specifieker wil ik niet zijn), mede doordat ik besef dat ik zelf niet beter ben. Maar vergeten lukt mij niet, het zit te diep. Ik ben toch weer bang voor herhaling, waardoor het mij niet lukt om diegene op dat gebied weer te vertrouwen. Die persoon neemt mij dit kwalijk en zegt dat ik het dus niet vergeven heb en dat hij zich bedrogen voelt.
Is vergeven hetzelfde als vergeten? Als God vergeeft, vergeet Hij wel. Moeten wij dit ook niet doen, juist ook omdat wij Hem gelijkvormig moeten worden? Ik zal het mijzelf nooit kunnen vergeven als diegene toch in herhaling valt, terwijl ik weet wat er in het verleden gebeurd is. Mag je, als je iemand vergeven hebt, nog voorzichtig zijn? Om jezelf/gezin en ook die persoon te beschermen?
Antwoord
Uw vraag is een moeilijke, maar voor velen herkenbaar denk ik. Vergeven is vergeten... Ik denk dat alleen God dit kan. Hij werpt onze zonden in een zee van eeuwige vergetelheid en gedenkt ze niet meer. Maar wij zijn mensen...
Zeker, wij kunnen en moeten vergeven, ook als je tot in het diepst van je ziel gekrenkt bent. Dan lijkt vergeven soms ook onmogelijk. Maar met Gods genade kan het en dat is ook bevrijdend. Maar je kán en je hóeft van jezelf niet te verlangen dat iets wat je zo diep gekrenkt heeft, ook kan vergeten. Dat kunnen wij mensen eenvoudigweg niet. Want er gebeurt iets als je beschadigd wordt in je vertrouwen, beschadigd wordt in je ‘zijn’. Dat verwondt en laat een litteken achter. De wond is genezen, maar het litteken blijf je zien/voelen.
Dat moet ook degene erkennen die deze schade heeft aangericht en hierin de gevolgen van zijn daden dragen. Wetend vergeven te zijn, maar niet weer verder te gaan alsof er nooit iets gebeurd is. Dat kán eenvoudig niet. Een vaas die kapot gevallen is, kun je lijmen, maar de barst blijft zichtbaar. Maar... hij is wél weer te gebruiken!
Het vertrouwen wat geschaad is kan in liefde weer hersteld worden. Maar als de persoon het u kwalijk neemt dat u niet kunt vergeten, vraag ik me (heel voorzichtig) af of hij wel echt berouw heeft! Is hij dan wel doordrongen van wat hij aangericht heeft?! De pijn, wellicht het bedrog, het verwonden van uw ziel... Als dit besef er komt, zal er enkel een gebed overblijven: “O God, wees mij zondaar genadig!” Als je op deze plaats terecht komt, dan heb je nergens meer recht op. Dan voel je dat je niet eens het recht hebt op vergeving, laat staan op vergeten!
Vanuit deze weg kan er heling plaatsvinden. Vanuit de vergevende genade van God, kan dit pijnlijke naar de achtergrond geraken. Al zal het litteken gevoelig blijven, als het je allebei afhankelijk maakt van Hem, dan zal Hij zelfs littekens kunnen laten meewerken ten goede!
Van harte Gods helende liefde toegewenst!,
Irma Roobol
Dit artikel is beantwoord door
M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs
- Geboortedatum:21-02-1975
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barendrecht
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie: Ziekenverzorgende Somatiek & Psychogeriatrie
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik hoorde eens: Je kan iemand niet 'zomaar' vergeven, diegene moet eerst door het stof gaan. Alleen bij diep berouw kan er vergeving zijn! Met andere woorden: Was de spijt wel echt genoeg om dit te KUNNEN vergeven?
Eventjes 'sorry' zeggen is dat niet. Is het een ernstige zaak, dan zal diegene een hoop moeten laten zien en bewerkstelligen om aan te TONEN dat er oprecht spijt is! Dat betekend er moeite voor doen!
Indien dat is gedaan, dan zal je pas kunnen vergeven omdat daar dan ruimte voor is gemaakt (misschien heb je dit te snel gedaan). Dan heeft de ander er alles eraan gedaan om die fout aan te passen en de gemaakte schade te herstellen (zover redelijk haalbaar is). Dan nog zal het pijn kunnen doen en een gevoelige plek blijven, zo leven wij allemaal in periodes van pijn om verdrietige zaken die er onderling spelen.
Vraagsteller: sterkte! Juist als iemand min of meer eist dat je niet alleen vergeeft maar ook vergeet, krijg je de indruk dat hij niet beseft hoe erg het is. En dat lijkt me juist een reden om inderdaad voorzichtig te blijven. Dat staat mijns inziens los van vergeven. Het is niet alleen Bijbels om vergevingsgezind te zijn, maar ook om jezelf en je kinderen te beschermen!
