Binnenkort naar een genezingsdienst

Ds. H. Veldhuizen | Geen reacties | 17-09-2003| 00:00

Wat vind u van een genezingsdienst? Ik hoop er binnenkort heen te gaan.

Beste vriend(in),

Bedankt voor je vraag over genezingsdiensten, die ik via Refoweb ontving. Je hoopt  binnenkort naar zo'n dienst te gaan. Wat ik ervan vind? Nu kan ik natuurlijk wel zeggen: het kan geen kwaad, onderzoek alle dingen en behoud het goede. Maar daar is je vraag niet mee beantwoord. Ik zal proberen een antwoord te geven waar je wat aan hebt. Ik hoop dat me dat lukt.
 
Laat ik eerst maar zeggen: je vraag is niet zo gemakkelijk te beantwoorden. In de eerste plaats ken ik je omstandigheden niet. Ga je er heen omdat je, of een familielid of kennis, bijvoorbeeld een bepaalde ziekte hebt of heeft? In de tweede plaats: wat is het karakter van de genezingsdienst waarheen je hoopt te gaan.  Om bij het laatste te beginnen:
 
1) Er zijn genezingsdiensten met een heel uitgesproken karakter, waar bijvoorbeeld gezegd wordt: de Heere wil genezen. Hij wil ziekte niet. Ziekte hoort bij de oude mens of bij de gebroken wereld. Wie gelooft heeft de oude mens in principe achter de rug. Hij of zij heeft nog wel strijd tegen wat verkeerd is in zijn of haar leven. Maar in principe is dat overwonnen en vergeven. Als dat niet zo is, heb je geen geloof of is je geloof niet goed. Wie werkelijk gelooft in de Heere Jezus en een kind van God is, mag weten dat de Heere de ziekte niet wil. Je moet ook niet aanvaarden dat een dokter zegt dat je ongeneeslijk ziek bent. God is machtig en hij kan ook een 'ongeneeslijke' zieke genezen. En dat wil Hij ook.

Dat is natuurlijk heel uitgesproken. Ik deel het ook niet. En, al ken ik je niet, ik denk dat jij het ook niet deelt. Ziekte kan ook een beproeving zijn. Denk aan Job. De Heere kan ziekte in iemands leven toelaten. Hij kan de ziekte zelfs bewerken, hoewel ik er heel voorzichtig mee ben om dat (tegen iemand) te zeggen. Wie ben ik dat ik zou zeggen, dat de Heere een ziekte stuurt? Maar Hij kan het wel toelaten. Het kan zijn dat iemands leven erdoor verdiept en gelouterd wordt. Ik denk aan een zwaar gehandicapte jongen (27 jaar) die ik eens op een ziekenzaal ontmoette. Hij zei: ik hoop met mijn handicap God groot te maken en een getuige van Hem te zijn. De hele zaal (vijf mensen) hield van hem en was keer op keer onder de indruk van zijn opgewektheid en geloof. Bijna zou ik dan zeggen (je begrijpt wel hoe ik dat bedoel): gelukkig dat er ook gehandicapte mensen zijn. En ook dat er zieken zijn. Voor ons is het de taak, zoveel we kunnen, in de Naam van de Heere Jezus goede zorg aan zieken en gehandicapten te geven. En los daarvan: De gebrokenheid van het leven, en ook ziekte en handicap, is er. En: daar kan geen genezingsdienst wat aan àf doen: één keer zijn we allemaal voor het laatst ziek: als we sterven. Dat kan oud zijn, op middelbare leeftijd of eerder, maar die 'laatste ziekte' komt een keer. Ook al mag ik God bidden dat ik gezond mag blijven en nog lang gespaard mag blijven.
 
2) Er zijn andere genezingsdiensten waarin wordt gezegd: de Heere is machtig. Hij kan genezen en Hij wil het ook. Maar voorwaarde is dat je gelooft. Wie niet gelooft wordt niet genezen. Maar wie gelooft, die wil de Heere genezing geven. Hij zegt het toch zelf: "Bidt en u zal gegeven worden" (Matth.7:7), en: "Indien gij in Mij blijft, en Mijn woorden in u blijven, zo wat gij wilt, zult ge begeren en het zal u geschieden" (Joh. 15:7). Ja, vast en zeker! Maar je moet er wel wat bij zeggen: je bidden en begeren moet in overeenstemming zijn met Gods wil. Zelfs Jezus bad dat in Gethsémané. Laat ik maar heel eenvoudig zeggen: de Heere kan ook "nee" zeggen. Zoals je vader of je moeder "nee" tegen je kan zeggen, en je vertrouwt ze. Je denkt namelijk: vader en moeder weten wat het beste voor me is, zij zorgen voor me (Het is natuurlijk een zwak voorbeeld, vanuit het ideaalbeeld van een vader en moeder, maar je begrijpt wat ik bedoel): de Heere kan 'nee' zeggen, en je vertrouwt Hem, je denkt en gelooft: Hij weet het beste wat goed voor me is, ook al heb ik een moeilijke weg van  ziekte of handicap te gaan.

Dus: wat in zo'n genezingsdienst gezegd wordt (niet genezen, geen geloof, of: te weinig geloof, of:  je hebt niet goed genoeg gebeden) deel ik niet. Stel je voor: ik zit in een invalidenwagen, ga met heel veel verwachting naar een genezingsdienst, er wordt met mij indringend gebeden, ik probeer uit mijn wagen op te staan maar ik val weer terug, en ik kom in dezelfde invalidenwagen weer thuis.
 
3) Er zijn genezingsdiensten, waar werkelijk wat gebeurt. Dat is natuurlijk geweldig. Je zult maar ernstig ziek zijn en in zo'n dienst genezen. Toch ben ik er heel voorzichtig mee. Niet dat ik niet geloof dat de Heere niet machtig is. Maar ik weet ook dat de genezing soms tijdelijk is. Stel je voor: ik heb MS, ik kom sterk en genezen terug, maar na een half jaar is de ziekte er weer. Hoe komt dat dat iemand soms tijdelijk genezen wordt? Komt dat omdat hij of zij in de genezingsdienst bijzonder bemoedigd werd? Ontving hij of zij een bijzondere innerlijke kracht en mede daardoor ook weerstand tegen de ziekte? Dat kan allemaal. Maar des te groter het verdriet als na verloop van tijd blijkt dat de ziekte er weer of nog is.
 
4) Er zijn ook genezingsdiensten waar de nadruk niet ligt op genezing maar op bemoediging. Eigenlijk is het woord dan verkeerd en zou het "bemoedigingdienst" moeten heten. Zo gaan rooms-katholieken bijvoorbeeld naar Lourdes. Vroeger gingen ze om te genezen (en er gebeurden ook genezingen). Maar degenen die niet genezen werden kwamen ontgoocheld terug. In onze tijd is het veel meer: men wordt in Lourdes bemoedigd, heeft een "Maria-ervaring", het geeft een bijzondere band met andere lotgenoten te zijn, enz.  Een voorbeeld dus uit de RK-kerk, om wat ik bedoel duidelijk te maken.
 
Nu vraag je natuurlijk: en als er werkelijk genezingen gebeuren? Dat kan! Het kan zijn dat de Heere bijzonder het gebed verhoort. Maar ik zeg er meteen bij: Wondere genezingen gebeuren soms ook door paranormale genezers  en bij Jomanda. Toch ga ik daar niet naar toe. En ze komen ook voor in andere religies. Ik bedoel daarmee de almacht van God niet te kleineren. Ook niet om te ontkennen dat de Heere in een genezingsdienst kan werken. Maar ik trek liever een paar andere lijnen. Hier volgen ze:

Waarom zou ik naar een genezingsdienst gaan (ik ben er overigen wel eens geweest)? Waarom zouden we niet geloven dat de Heere ook het gebed in de 'gewone' zondagse kerkdiensten kan verhoren? Als ik dat niet geloofde zou ik nooit meer in de kerkdienst bidden om iemands genezing? Waarom zou het bidden in een genezingsdienst 'beter' zijn dan bijvoorbeeld in een kerkdienst? Is het gebed in de kerkdienst minder? Of: waarom zou het gebed in een gebedskring minder zijn? Waarom zou ik naar een 'gebedsgenezer' gaan terwijl mijn dominee elke zondag, soms heel indringend en de gemeente bidt indringend mee, ook voor de zieken bidt? Of waarom zaterdags niet naar de gebedskring, waar in een kleine kring ook oprecht en indringend voor zieken met naam en toenaam gebeden wordt? 

Ik vind persoonlijk wel dat het het meest zinvol is dat zieken in de kerkdienst met naam en toenaam genoemd worden als er voor hen gebeden wordt. En waarom zou ik thuis niet bidden voor die bepaalde zieke of gehandicapte? (ik doe dat ook). Als ik het een beetje kort-door-de-bocht zeg (je neemt me dat hopelijk niet kwalijk), dan zeg ik: ik heb geen 'gebedsgenezer' nodig. Misschien is het trouwens iemand met suggestieve kracht of met paranormale gaven. Ik richt me daarom liever tot de Heere zelf. En bij voorkeur in de kring van de gemeente, want ik vind de voorbede zondags een hoog goed.
 
Ik heb een paar voorbeelden, die ik zelf meemaakte en die mij veel te zeggen hebben gehad:

- Een meisje, 17 jaar, ongeneeslijk ziek. Bloedziekte. 0 procent kans op genezing, zei de dokter in het ziekenhuis. Wat is er zondag aan zondag in de gemeente en ook doordeweeks door mensen thuis, indringend gebeden! Inmiddels is het 30 jaar geleden. Het meisje is genezen en is een gezonde vrouw, getrouwd en moeder van kinderen.

- Een ander meisje,1 jaar oud (jong). Ongeneeslijk ziek. Ze had geen maagwand. Veel werd er voor haar en de ouders gebeden. Na een jaar van heel veel gebed en zorg zeiden de diep gelovige ouders tegen de dominee: "Wilt u nu niet meer bidden om genezing, maar wilt u nu bidden of de Heere haar wil verlossen en het niet te lang meer zal duren?" Die vraag was voor de dominee en voor anderen een schok. Maar ook dat is een werkelijkheid die een element van het geloof kan zijn.

- Derde voorbeeld: een man, 55 jaar. Hij ging sterven. Hij zei (misschien heb je dat wel eens gehoord): "Ik word niet beter, maar ik word er beter van".  Tenslotte komt het daar op aan, voor jou en voor mij.
 
Ik geloof dus vast en zeker dat God ook nu nog machtig is om wonderen te doen. Jezus deed vele wonderen. De discipelen deden ze ook. Maar Jezus wonderen waren niet zozeer "wonderen", maar "tekenen'. Van het Koninkrijk van God. Je ziet dat heel duidelijk bij Zijn eerste 'wonder', de bruiloft in Kana. Dat was een teken (Joh.2:11). Juist door Jezus, en door anderen in de eerste christentijd, gebeurden tekenen als heenwijzing naar Gods Koninkrijk, waarin geen ziekte en handicap meer zal zijn.
 
Wat vind ik van een genezingsdienst? Ik houd het in de eerste plaats op de diensten in de eigen gemeente. En op de persoonlijke voorbede, eventueel met anderen (gebedskring). Waarmee ik niet wil zeggen dat een genezingsdienst, waar de nadruk ligt op bemoediging vanuit de Bijbel en op het samen bidden om Gods kracht, niet zinvol kan zijn. 
 
Ik hoop dat je mijn overwegingen mee wilt nemen als je naar een genezingsdienst gaat. In ieder geval heb ik geprobeerd je wat aan te reiken

Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven