Geen discussies over het geloof

Ds. C. Harinck | Geen reacties | 19-08-2019| 15:33

Vraag

Ik zit zelf op het moment behoorlijk in de knoop met het geloof. Ik ben opgegroeid in de Ger. Gem. en ga daar elke zondag naar de kerk. Ik ben op het moment 20 en vind de kerk en mijn opvoeding een belemmering voor het geloof geworden. Ik heb altijd geleerd dat je zelf niks kan doen voor je bekering, op bidden na. Zelf geloof ik dat God wil dat je naar Hem toegaat.

Thuis praat ik hier weleens over, maar er wordt er niet naar mijn mening geluisterd. En bovendien hebben ze liever geen discussies over het geloof, want volgens mijn ouders is hun visie op kerk en geloof de ware. Zelf zie ik dit anders, want in bijvoorbeeld Afrika hebben ze ook geen Ger. Gem. maar wel bekeerde mensen. Hoe denkt u hier over?


Antwoord

Beste vraagsteller,

Je zegt erg in de knoop te zitten over het geloof. Nu is dit zo erg niet. In tijden van vervolging moest men constateren dat mensen die gemakkelijk aan het geloof waren gekomen het ook weer gemakkelijk konden prijs geven.   

Je bent op een leeftijd gekomen dat je zelf gaat nadenken en ook dat is alleen maar gezond.  Het gaat nu alleen bij jou wat dieper. Je hebt altijd aangenomen dat wat je ouders, de kerk, de dominee en ambtsdragers zeiden waar was. Maar nu heb je daar allerlei vragen over. En weer wil ik zeggen: dat is niet verkeerd. Wat wel van het grootste belang is, is waar je antwoorden op je vragen zult zoeken.  Je bent er mee tot je ouders gegaan. Dat is de goede weg. Wat jammer dat ze met jou niet in gesprek gaan over deze dingen.  Ik begrijp dit wel van veel ouders. Zij weten de antwoorden niet en men mist helaas dikwijls de beleving van de zaken die men zegt te geloven. Het is veilig en biedt rust om te zeggen: zo is het ons altijd geleerd. Het is zoals je in de kerk hoort. Dan is de discussie voorbij. Maar daar ben jij niet mee geholpen. 

Ik merk verder dat het jou vooral gaat over de vraag of en mens maar moet afwachten tot God wat doet of dat de Heere ons nodigt om tot Hem te komen. Je voelt dat je opvoeding en zo je in de kerk over bekering hoort spreken een belemmering is om tot God te komen. Ik denk dat je terecht de andere kant van Gods boodschap mist, namelijk dat Hij ons beveelt en nodigt om tot Hem te komen. Indien al Gods bevelen om ons te bekeren en de nodigingen om tot Hem te komen, overheerst worden en van hun ernst en ontferming worden ontdaan door de boodschap dat wij niets kunnen en dus moeten afwachten, kan dit je komen tot God in de weg staan. Je ontkracht dan Gods gebod en nodiging door je te verschuilen achter je onmacht. De balans is dan zoek. Dit is helaas dikwijls het geval. De één zegt: Je moet het zelf doen. Zelf geloven, kiezen en komen. De ander zegt: God moet het doen. Je kunt zelf niets dan zondigen. 

Je moet hier het Bijbelse evenwicht zoeken. Je moet je bekeren. Je kunt het zelf niet. Maar God kan het wel en begeert je bekering. Hij vindt niet goed dat je zonder Hem leeft en Hij zweert zelfs:  “Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere, zo Ik lust heb in de dood des goddelozen! Maar daarin heb Ik Mijn lust dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve.” Ez. 33:11. Lees ook  Ez. 18 eens.

En God heeft na de val van de mens een weg van redding uitgedacht. Hij heeft Zijn Zoon gegeven tot een Verlosser en Zaligmaker. In Hem is alles te vinden wat je tot je redding en verzoening met God nodig hebt. En het Evangelie nodigt ons om tot die Verlosser te komen en roept: “Komt, koopt en eet, ja komt, koopt zonder geld en zonder prijs wijn en melk”, Jes. 55:1. Jezus stond in het midden van gevallen mensen, vermoeid door en beladen met de pijn en ellende van het leven; vermoeid van het zoeken van zaligheid in de wet om zelf een gerechtigheid te verwerven en riep: “Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.”

Je mag komen met je  zonden en boze hart; je onmacht en je vrees voor Gods toorn; je onrust en beschuldigingen van je geweten. De eis om je te bekeren; je onmacht om het te doen; je mislukkingen om je leven te beteren; je vele zonden die je benauwen en nog zo veel meer. Jezus nodigt je om er mee tot Hem te komen. 

Ik hoop dat je deze balans in het oog mag houden. Ik vrees dat die toch wat zoek is thuis en in de kerk. Ga met je vragen naar God. Dat is je vragen in gebed bij de Heere brengen. Maar ook je Bijbel opendoen. Tot God gaan is tot Zijn Woord gaan en  horen wat de Heere spreekt.  Zijn Woord alleen is de waarheid. 

Lees ook eens een goed boek van een betrouwbare schrijver. Voor jouw vragen zou ik aanraden:  “Komst en welkomst tot Christus” van de bekende John. Bunyan. Daar kunnen je ouders en je kerk niets op tegen hebben. 

Gods zegen toegewenst,
Ds. C. Harinck

Lees meer artikelen over:

lijdelijkheidverantwoordelijkheid
Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

  • Geboortedatum:
    09-04-1933
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Kapelle
  • Status:
    Actief
257 artikelen
Ds. C. Harinck

Bijzonderheden:

Emeritus

Bekijk ook:


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Vreemde ervaring

Ik ben een jonge vrouw van 20 jaar en vraag me af of dingen die ik soms denk normaal zijn. Vooral omdat ik ze zelf ervaar als vreemd. Een van de dingen waar ik op doel is dat soms als ik een getrouwd ...
2 reacties
19-08-2011

Zakgeld

Vanaf welke leeftijd is het goed om kinderen zakgeld te geven en hoeveel?
2 reacties
19-08-2015

In de knoop

De laatste tijd (ik ben een meid van 19 jaar) lig ik best wel met mezelf in de knoop. Ik heb eigenlijk een gemakkelijke pubertijd gehad (was soms wel wat eigenwijs en opstandig tegen mijn ouders) en h...
2 reacties
19-08-2009
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering