Monogame homoseksuele relatie
Ds. H. Veldhuizen | Geen reacties | 16-03-2003| 00:00
Vraag
Ik ben al een hele tijd in mijn hoofd bezig met het onderwerp homoseksualiteit. Inmiddels ben ik zover dat ik denk (nou ja, nog onder voorbehoud) dat de bijbel homoseksuele praktijken afkeurt. Ik begrijp alleen niet waarom dat nou precies is. Wat voor schade zou een monogame homoseksuele relatie nu kunnen aanrichten? Als die mensen in liefde en trouw samen willen leven, why not?
Antwoord
Beste vriend of vriendin,
Je hebt een vraag gesteld die ik heel begrijpelijk vind. Het is ook een heel pastorale vraag. Je schrijft wel dat je met je hoofd met het onderwerp homoseksualiteit bezig bent. Maar kennelijk doet je hart ook mee. En dat is goed. We moeten altijd ons hart laten spreken, zeker als het om zulke ingrijpende vragen van homoseksueel of lesbisch zijn gaat.
Laat ik meteen maar zeggen: het maakt een groot verschil of twee homofiele of lesbische mensen een, zoals jij schrijft, duurzame relatie in liefde en trouw hebben, of dat men leeft in een los-vast relatie. Ik heb het wel meegemaakt: twee homofiele mannen, die vele jaren samen een duurzame relatie hadden. Toen stierf een van hen. Wat een verdriet. Ik had echt met de man te doen. En los-vaste relaties, voor kortere of langere tijd, heb ik daarnaast ook meegemaakt. Trouwens, is dat ook niet zo met heterofiele (man-vrouw) relaties? Je hebt goede huwelijken, huwelijken die na verloop van tijd stranden, en ook huwelijken die naar de buitenkant toe goed lijken, maar waar het op seksueel gebied lang niet altijd toegaat zoals de Bijbel het bedoelt.
Toch, ook al kan ik je vraag goed meevoelen, zeg ik je eerlijk dat ik nee zeg tegen een duurzame homofiele of lesbische relatie. En dat om twee redenen. De eerste is: Als ik eerlijk met de bijbelse gegevens omga zie ik geen ruimte voor de homoseksuele relatie. In de Bijbel is heel diep geworteld dat de seksualiteit het lichamelijk anderszijn van twee mensen veronderstelt. Evenals het diep bijbels geworteld is dat het verschil tussen man en vrouw een scheppingsgegeven van de eerste orde is.
Daarnaast kom ik teksten tegen, die het voor mij moeilijk maken om de homoseksuele praxis te aanvaarden. Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament. Als het een enkele Bijbeltekst zou zijn zou dat op zichzelf ook voldoende zijn. Maar ik kom het op verschillende plaatsen in de Bijbel tegen. Ik noem een aantal teksten:
Romeinen 1:26-27: vrouwen die het natuurlijk gebruik hebben veranderd in het gebruik tegen nature. En mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende. Er zijn verklaarders die zeggen: hier gaat het alleen om perverse homoseksualiteit of homoseksualiteit die verbonden was met heidense tempels en de heidense religie. Maar dat kan ik niet helemaal meemaken. Dan zou Paulus ook de 'gewone' hoererij en prostitutie genoemd hebben, want die was er in de Romeinse wereld van zijn dagen volop. En wat is Paulus uiterst scherp.
1 Korinthe 6:10-11: Hier noemt Paulus mensen die bij mannen liggen in het rijtje van hoereerders, afgodendienaars, dieven, enz. De Nieuwe vertaling vertaalt hier schandjongens en knapenschenders, maar dat wil niet zeggen dat je (alleen) aan pedofilie moet denken. Je kunt denken aan mannen tot ver in de volwassen leeftijd. Eenzelfde rijtje vindt je in 1 Timotheüs 1:10. Dat is dus driemaal Paulus, op verschillende plaatsen. Zeg nu niet: Paulus was een kind van zijn tijd. Ik voel me toch bij Paulus nog het meest veilig.
En: er zijn ook teksten in het Oude Testament. Ik denk aan Leviticus 18:22. Daar gaat het heel duidelijk niet om religieuze prostitutie maar om de bedoeling van de seksualiteit. Huwelijkswetten, staat boven het hoofdstuk, en in de Nieuwe vertaling staat: huwelijks- en kuisheidswetten.
En dan heb je natuurlijk de geschiedenis van de mannen van Sodom bij Lot (Genesis 19:5-8). Dat is een heel uitzonderlijke geschiedenis. Maar het is niet voor niets dat juist van Sodom gezegd wordt dat haar zonde zeer zwaar is (Gen.18:20) en Sodom verwoest wordt.
Er is nog een tweede reden, zei ik. Dat is: Man-man of vrouw-vrouw 'past' lichamelijk gezien niet. Dat hoef ik je natuurlijk niet te vertellen. Maar het betekent dat men in dergelijke relaties moet zoeken naar heel andere vormen van seksualiteit dan wat de Heere met seksualiteit bedoeld heeft. Ook al leeft men in een relatie van liefde en trouw, de seksualiteit 'klopt' niet. Dat maakt het uiterst moeilijk voor elke homofiele man of lesbische vrouw, maar die moeilijkheid wordt niet opgeheven door een duurzame relatie. Daarom zie je duurzame relaties toch soms (dikwijls?) na verloop van tijd breken. Iets wat overigens helaas ook met heterofiele relaties in het huwelijk het geval kan zijn.
Nu wil ik er meteen wat bij zeggen, omdat je vraag heel pastoraal gesteld is. En omdat we ook niet zomaar 'nee' mogen zeggen. Homofiel zijn betekent dikwijls heel eenzaam zijn en een zware strijd voeren. Het is een barst, een scheur die door iemands leven heenloopt, las ik ergens, En dat is waar. Laten we daarom als christelijke gemeente om mensen, die seksueel anders geaard zijn en daar op een bijbelse wijze mee willen omgaan, heen staan. Het is goed als er van tijd tot tijd voorbede voor hen gedaan wordt, zonder dat er uiteraard namen genoemd worden. Ik weet hoe dat homofielen goed doet.
En homofiel zijn betekent niet: extra zondig zijn. Een homofiel is niet meer of minder zondig dan jij of ik. Maar hij of zij heeft wel een extra kruis te dragen. En ik weet dat velen dat kruis ook moedig en gelovig willen dragen. Er is immers meer dan seksualiteit. Maar aan de andere kant: het is niet alleen de seksualiteit die niet tot zijn recht kan komen. Het betekent ook: geen mogelijkheid van nageslacht, eenzaam zijn en soms ook onbegrepen zijn. Heel belangrijk is het daarom om naast de homofiele naaste te staan en een pastoraal hart te hebben.
Ik geef je twee leesstukken die de moeite waard zijn om over na te denken. Het eerste is uit het boek van Dr. G. J. M. van den Aardweg en Ds. J. Bonda "Een netelig vraagstuk; homofilie, geloof en psychologie", uitg. Callenbach (ik weet niet of het voel nog in de handel is): "Ik had eens een gesprek met een homofiele medegelovige, die gekozen had voor het leven in een relatie en staande hield dat dit zijn leven met de Heere niet in de weg stond. Hij vertelde hoe hij daarin de wil van de Heere had gezocht. Met zijn vriend kende hij allereerst de dagelijkse omgang met de Bijbel. Toch moet ik een ding toestemmen, zei hij, het is een afwijking, we zijn niet zo bedoeld, het past niet. Hij zag zijn relatie als een verbond voor het leven en achtte zich ook gebonden aan wat de Bijbel zegt over het huwelijk. Maar hij hield zichzelf niet voor onfeilbaar. Als ik toch zou blijken er naast te zitten, zei hij, zou daarvoor voor mij dan geen vergeving zijn? Ik zal blij zijn wanneer het Koninkrijk van God gekomen is; dan zullen we eindelijk van deze seksuele dingen verlost zijn.
Je ziet hoe deze vriend schrijft, dat het homofiel samenleven niet 'past' en dat hij er mee blijft worstelen: "als ik er toch zou blijken naast te zitten..."
Het tweede stuk is uit het ambtsdragerblad "Woord en Dienst" van anderhalf jaar geleden, en is van de hand van Ds. C. Blenk, voorheen predikant van de Noorderkerk in Amsterdam. Het werd geschreven toen de Samen-op-Weg kerken het besluit hadden genomen om homorelaties te mogen zegenen:
"Vooral in Amsterdam zijn er ook homo's die uit zichzelf een reformatorische kerk opzoeken, omdat die hen bijstaat in hun wens om celibatair te leven. Voor hen werkt het recente besluit om homorelaties te degenen demoraliserend. Er is een grote groep homofielen die zich thuisvoelen in het reformatorisch kerkelijk klimaat en die de homoseksuele praxis niet kunnen en willen verenigen met hun geloof. Tijdens pastorale gesprekken maakten sommigen mij deelgenoot van hun worsteling."
Inderdaad, denk aan hen die om bijbelse redenen geen homorelaties willen aangaan. Zij hebben het in onze overgeseksualiseerde tijd extra moeilijk.
Ik maak kort nog drie opmerkingen:
- We moeten de homoseksuele praxis niet verbijzonderen als 'extra grote zonde'. Mensen zijn
daar soms (vaak) toe geneigd. Lees Spreuken 6:16-19, waar 7 zonden worden genoemd, die
God haat en waar homoseksualiteit niet bij staat. Idem Galaten 5:19-21.
- Het feit dat wij allen op het gebied van de seksualiteit struikelen, dient ons ootmoedig en
bescheiden te maken in ons denken over homoseksualiteit.
- Homofilie behoort tot de gebrokenheid van de schepping.
Ik zie dat mij antwoord lang is geworden. Maar dat verdien je ook met je vraag. Ik hoop dat ik je geholpen heb. Als je nader wilt lezen, een goed boek is m.i. "De huiver van Leviticus" , van Drs. Jan Noordam, uitgave Boekencentrum.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
