Afhankelijk van goedkeuring en waardering

N.J. Teerds | 3 reacties | 12-07-2019| 16:15

Ik merk steeds vaker dat ik heel veel bevestiging nodig heb voor wat ik doe. Als leerkracht mis ik de complimenten van begeleiders (al is het maar dat de klas er leuk uitziet, dat ik bepaalde dingen leuk oppak, enz.). Ook merk ik dat ik vragen van ouders direct als kritiek opvat. Een uurtje later heb ik het wel gerelativeerd, maar direct na bijvoorbeeld een mailtje kan ik er als een berg tegenop zien om door te gaan.

Dit heb ik ook met andere dingen. Zo heb ik, als ik iets geregeld heb, de neiging telkens op m’n mobiel te kijken of ik al een bedankje o.i.d. heb gehad. Als ik die niet heb, kan ik daar echt van balen. En natuurlijk, ook dit kan ik relativeren, maar toch merk ik dat op het moment zelf. Wat moet ik hiermee? Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik eigenlijk meer zelfvertrouwen heb en meer onafhankelijk wordt van wat anderen ervan vinden?

Als ik je vraag goed lees en begrijp, ben je op zoek naar meer zelfvertrouwen. Je bent momenteel erg afhankelijk van de goedkeuring en waardering van anderen. Opmerkingen over je werk en als er door ouders vragen aan jou gesteld worden, vat je al snel op als kritiek. Het blokkeert je voor een tijdje om met plezier je werk te doen. 
 
Als buitenstaander zou ik denken: Je bent leerkracht en je hebt je klas gezellig ingericht. Dat zie je zelf en daar mag je jezelf zeker een compliment voor geven! Ik begrijp wel dat het voor jou niet voldoende is, want je wilt dat anderen dat ook zien en er iets van zeggen! 

Uit je vraag wil ik nog een opmerking halen. Je regelt bepaalde dingen en dat lukt je ook. Het is mooi dat je dat zo ervaart, maar dat is voor jou niet voldoende. Je zoekt naar erkenning van anderen en voor je zelfvertrouwen ben je daar wel afhankelijk van. 

Ik ga uit van de situatie zoals je die beschrijft, want ik weet niet hoe het in je studie geweest is, hoe je het op je stagescholen ervaren hebt, hoe je werkstukken beoordeeld werden, enzovoort.  

Je vraag is: Wat kan ik er aan doen:  Ik wil je een paar tips geven en kijk maar welke je gebruiken kunt.

1. Kaart je onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen aan het tijdens een functioneringsgesprek met je leidinggevende. Dan kun je laten weten dat je -min of meer- afhankelijk bent van waardering en complimenten!

2. Geef binnen je school ook anderen waardering en complimenten. Dat geldt overigens ook voor kinderen in je klas. Zij verdienen eveneens waardering en complimenten. Als je zo oog hebt voor elkaar en op positieve wijze met elkaar omgaat, kan er een klimaat van waardering ontstaan.

3. Het omgaan met ouders is een ander onderwerp: Jij bent leerkracht en ouders verwachten van jou dat je een professional ben. Ze stellen vragen en hebben opmerkingen. Zeker anno 2019 zijn ouders mondig. Als team of als individuele leerkracht kun je je verdiepen in de relatie met ouders. Het vraagt vaardigheden om met verschillende ouders om te gaan. In het nieuwe schoolplan kan dit onderwerp voor de komende jaren opgenomen worden en dan kan er ook gericht aandacht aan besteed worden. Maar ook voor jou persoonlijk zal er voldoende mogelijkheden zijn om je vaardigheden in het omgaan met ouders te ontwikkelen. 

4. Het kan zo zijn, dat je als persoon altijd veel erkenning nodig hebt gehad omdat je misschien erg onzeker bent. Dan zou individuele coaching een mogelijkheid zijn.

5. Tenslotte, het is niet alleen werken, maar het is ook bidden. Bidden of de Heere geeft dat je op dit terrein door scholing, ervaring en uitwisseling meer zelfvertrouwen mag krijgen. Een mens is nooit te oud om te leren en ook niet te oud om biddend je weg in je beroep te gaan!

N. J. Teerds

Dit artikel is beantwoord door

N.J. Teerds

• Geboortedatum:
  24-09-1944
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik Ido Ambacht
• Status:
  Actief

55 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven