Mijn leven heeft weinig waarde

drs. E.J. (Els) van Dijk | 1 reactie | 03-07-2019| 16:22

Ik ben een vrouw van begin twintig. Al jarenlang worstel ik met gevoelens van onzekerheid en eenzaamheid. Dit gevoel lijkt steeds meer toe te gaan nemen. Dagenlang kan ik mezelf machteloos en ongelukkig voelen. Alles wordt van de negatieve kant bekeken, met name gericht op mezelf. Ik volg nu al gesprekken bij een psycholoog maar ik merk dat dit mij weinig tot niet helpt. Ik blijf maar in die negatieve spiraal hangen. Ik voel mezelf zo waardeloos en nooit goed genoeg tegenover andere mensen. Ik krijg steeds meer het gevoel dat het leven zo weinig waarde voor me heeft, terwijl ik ook besef dat dit ik dit niet mag denken en ik wil dit ook niet denken.

Beste...,

Het is best een beetje lastig om een reactie te geven op wat je schrijft, want er kan een wereld van gedachten onder zitten die je niet prijs geeft, maar ik doe mijn best.

Waardoor ontstaan gevoelens van onzekerheid? Meestal door jezelf te vergelijken met anderen óf door het feit dat anderen je ‘afbranden’ over iets wat voor jou heel waardevol en kostbaar is. Door dat laatste kun je ook gaan twijfelen aan jezelf. Maar ik heb het idee dat het bij jou gaat om wie je bent in de context van anderen en dat daaruit je onzekerheid voortvloeit. Dat past ook bij dat zinnetje van je dat alles van de negatieve kant wordt bekeken, gericht op jezelf. En ook bij je uitspraak dat je je zo waardeloos voelt.

Weet je, ik denk dat je teveel met jezelf bezig bent en te weinig met anderen. Dat klinkt heel paradoxaal natuurlijk, maar ik zal het je uitleggen.

Als je heel erg bezig bent met wat je (nog) mist in het leven, met wat (nog) niet goed genoeg is, met waar je niet in uitblinkt, enz., dan leef je vanuit het tekort en gemis en zul je altijd teleurgesteld zijn en uiteindelijk zelfs een bitter mens worden. Dan is het glas altijd half leeg en in de vergelijking met anderen met zoveel meer, blijf jij ondermaats. Een hopeloze levenshouding.

Twee andere invalshoeken kunnen van jou een hoopvol mens maken. Sterker nog: wat kan maken dat jij een hoopbrenger wordt in plaats van een wanhopig mens:

1. Je blik richten op de Ander, op God. Jouw bestaan komt voort uit Zijn verlangen en Hij geeft je alles wat nodig om tot Zijn doel met jouw leven te komen. Dus ja, zet eens op een rijtje wat Hij aan jou heeft toevertrouwd aan mogelijkheden, gaven, kwaliteiten, persoonlijkheidskenmerken en wat niet al. God is je Maker! Het is Zijn gedachte en verlangen dat jij leeft en van betekenis bent op deze aarde. Mijn studenten geef ik altijd de gedachte mee waar zij de dag mee mogen beginnen: “Wat is het beste dat ik vandaag voor mijn God mag doen?” De Heere Jezus leert ons in het Nieuwe Testament dat wij Zijn handen en voeten mogen zijn op deze aarde. Hoe kan jij laten zien wie Hij is? En aan wie? God geeft ons elke dag 24 uur tegelijk. Die 24 uur moeten we niet ‘bevuilen’ met de teleurstelling van gisteren of de zorgen voor morgen. De dichter van Psalm 118 zegt het zo: “Dit is de dag die de Heere gemaakt heeft. Laten wij juichen en ons daarover verheugen.” Hoe kan jij de dank voor wat God vandaag aan jou geeft en toevertrouwt uitleven? Lukt het je om elke dag je zegeningen te tellen en God daarvoor te danken? Iemand zei eens: “Als het leven van alledag je armelijk voorkomt, klaag daar dan niet over! Klaag over jezelf dat je niet in staat bent om de dagelijkse rijkdommen op te rapen.” Het is een confronterende uitspraak hè? Maar misschien helpt het je wel om je glas halfvol te laten zijn. Om een dankbaar mens te worden. Tegen de studenten zeg ik altijd: God geeft altijd en uiteindelijk meer redenen om te danken dan om te janken. Daarmee bagatelliseer ik het verdriet niet dat we allemaal kennen, maar probeer ik de denk- en geloofsrichting aan te geven waartoe God ons uitnodigt. 

2. Richt je blik op de ander. Uit voorgaande vloeit voort dat we hier niet op deze aarde zijn om te navelstaren, om vooral met onszelf bezig te zijn, maar om van betekenis te zijn voor de mensen die God op ons pad plaatst. Hoe doe jij dat concreet of hoe denk je dat te gaan doen? In het verleden heb ik bijvoorbeeld te maken gehad met een studente die ook heel vaak de neiging had zichzelf negatief te vergelijken met anderen. Bang om in gezelschap iets te zeggen, angst om veroordeeld te worden, enz. Terwijl het zo’n leuke meid was! Haar heb ik uitgedaagd het om te draaien. Hoe ga jij ervoor zorgen dat je vandaag iets kunt betekenen voor de mensen die je ontmoet? En dat hoeft helemaal niet in grote dingen te zitten, natuurlijk, maar ook in het gewone, alledaagse. Heb je een belangstellende vraag voor iemand die er moe uitziet? Hoe bezorg je iemand een glimlach, wanneer geef je iemand een bemoediging, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Bij haar heeft dat zo goed uitgepakt dat zij als een opgewekt en geliefd mens is vertrokken. Want dat is wat er in meekomt: wie goed doet, goed ontmoet. Als jij zegen verspreidt, zul je die ook oogsten. Niet altijd en meteen in mensen in wie jij geïnvesteerd hebt; soms kan het ook uit een heel andere en onverwachte hoek komen. Bijvoorbeeld: vorige week zei iemand iets heel onaardigs tegen mij (terwijl ikzelf dat beslist niet had gedaan) en de volgende dag lag er een kaartje op mijn bureau van iemand die ik zelfs helemaal niet ken, met mooie, bemoedigende woorden!

Al met al: leef niet vanuit je tekorten, maar vanuit de overvloed die God aan je toevertrouwt en je zult prachtige ontdekkingen doen! Wees ervan overtuigd dat je van betekenis kunt zijn in deze wereld op een manier die bij jou past. Denk na over de vruchten die je wilt voortbrengen. Mijn studenten stel ik altijd de vraag: Hoe wil jij van toegevoegde waarde zijn op deze aarde? Mag je gerust eens over nadenken.

Wees een zegen!
Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

213 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven