Ouderwets
drs. I. A. Kole | Geen reacties | 03-07-2019| 07:55
Vraag
Aan iemand uit de Ger. Gem. Ik las hier laatst een vraag van een jong meisje dat het gevoel had uit ‘de oudheid’ te komen. Alles wat zij opsomde is voor mij onderdeel van mijn dagelijks leven. Ik ben 17 en net verloofd. Ik woon dus nog bij mijn ouders. Bij ons staat geen televisie thuis. Mijn vader heeft een pc voor bankzaken etc. De schoolgaande kinderen hebben een laptop. Deze moet ‘s avonds voor het slapen gaan ingeleverd worden bij vader. Dat geldt ook voor de mobiel. Zodra de kinderen meerderjarig zijn en nog thuis wonen geldt deze regel niet meer.
Mijn moeder draagt zwarte/donkere kleding. Ik ook steeds meer. Mijn vader is altijd in pak. Mijn moeder leert mij het huishouden te doen, te koken en te handwerken. Sokken worden hier gewoon gestopt. Mijn vader leest dagelijks uit de Bijbel en ‘s avonds speelt hij veel orgel. Hij is ouderling. Ons leven verschilt weinig van een leven uit de jaren 50. Qua kleding, qua huishouden, niet inenten, niet verzekeren, donkere kleding, etc. Eigenlijk vind ik dat alleen maar fijn. Ik merk dat het mij dichterbij het geloof brengt. Misschien omdat ik niet word afgeleid door wereldse zaken als mode en muziek.
In de gemeente (zeer behoudend, Ger. Gem.) worden wij gezien als ouderwets. Mijn vader is ouderling en fietst naar de gemeenteleden. Ik voel mij heel fijn bij ons ‘ouderwetse’ leven. Tegelijk ben ik bang dat wij (het gezin) maar ook mijn aanstaande man (die ook ‘ouderwets’ is) onze levensstijl in deze samenleving niet kunnen volhouden. Zijn wij niet té ouderwets/wettisch? Mijn moeder kreeg onlangs op hoge leeftijd een kerngezond kind. Soms ben ik bang dat we te ver ‘doorschieten’, maar zulke dingen denk ik alleen maar op momenten dat ik bang ben voor het oordeel van buitenstaanders... Zijn er meer refogezinnen die leven als wij? Heeft de Heere het zo bedoeld?
Antwoord
Met dank voor je bericht. Wat is het fijn dat je je thuis voelt in het gezin en met respect spreekt over je vader en moeder. Het voorbeeld van thuis, hoop je zelf ook voort te zetten. Gelukkig kun je zelf daar ook voor kiezen.
Wat de toekomst brengen zal? Fijn dat je ouders uit overtuiging hun leven proberen in te vullen naar de eisen van de HEEERE; ze hopen en bidden dat de kinderen deze overtuiging in de praktijk brengen. De verhouding met je ouders proberen goed te houden. En als er andere keuzes door jullie gemaakt worden, dan eerst goed overleggen, zodat er geen verwijdering ontstaat.
Afhankelijk leven van de HEERE is een genadegeschenk. De levensstijl zal vragen oproepen van mensen die er niets van begrijpen. Als er gelegenheid voor ons, maak de keuzes duidelijk.
In alles Gode bevolen,
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
